Η αυτό-ερωτική ασφυξία (ονομάζεται αλλιώς και ασφυξιοφιλία) είναι μια σπάνια και επικίνδυνη για τη ζωή παραφιλία στην οποία ένα άτομο, σχεδόν πάντα ένας άνδρας, προσπαθεί να μειώσει τον εφοδιασμό του εγκεφάλου με οξυγόνο ενώ βρίσκεται σε κατάσταση υψηλής σεξουαλικής διέγερσης. Η στέρηση του οξυγόνου πραγματοποιείται ασκώντας πίεση στο λαιμό με μια αλυσίδα, δερμάτινη ζώνη, επίδεσμο, ή θηλιά από σκοινί.Περιστασιακά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια πλαστική σακούλα ή ένα κιβώτιο συμπίεσης. Το άτομο μπορεί να επιδοθεί σε αυτές τις δραστηριότητες στέρησης του οξυγόνου μόνο του ή με σύντροφο.
Καθώς τα διαθέσιμα δεδομένα είναι περιορισμένα, μπορούν να γίνουν μόνο υποθέσεις για τα κίνητρα αυτής της συμπεριφοράς. Οι άνθρωποι που εξασκούν την αυτό-ερωτική ασφυξία είναι απίθανο να αποκαλύψουν αυτή τη δραστηριότητα σε συγγενείς, φίλους, ή θεραπευτές, πόσο μάλλον να συζητήσουνε την αιτία που τους οδηγεί στη συμπεριφορά αυτή. Για κάποιους ο σκοπός φαίνεται να είναι η αύξηση της σεξουαλικής διέγερσης και η μεγιστοποίηση της έντασης του οργασμού. Σε αυτήν την κατάσταση το αντικείμενο που χρησιμοποιείται για να προκαλέσει τη στέρηση του οξυγόνου (π.χ. ένα σκοινί) συνήθως δένεται γύρω από το λαιμό για να προσφέρει υψηλή διέγερση κατά τη διάρκεια του αυνανισμού και στη συνέχεια χαλαρώνεται την ώρα του οργασμού.Κάποια άτομα μηχανεύονται περίτεχνους τρόπους που τα καθιστούν ικανά να απελευθερώνονται από την στραγγαλιστική συσκευή πριν χάσουν τις αισθήσεις τους.
Η ενίσχυση της σεξουαλικής διέγερσης μέσω της στέρησης του οξυγόνου που έχει προκληθεί από την άσκηση πίεσης μπορεί να έχει κάποια σχέση με αναφορές ότι ο οργασμός εντείνεται εισπνέοντας νιτρικό άμυλο («poppers»), ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία του καρδιακού άλγους. Αυτή η ουσία προσωρινά μειώνει την οξυγόνωση του εγκεφάλου μέσω της περιφερικής διαστολής των αρτηριών που εφοδιάζουν τον εγκέφαλο με αίμα.
Έχει επίσης προταθεί ότι η αυτό-ερωτική ασφυξία είναι μια εξαιρετικά ασυνήθιστη διαφοροποίηση σεξουαλικού μαζοχισμού στην οποία οι συμμετέχοντες ασκούν τελετουργικές θεματικές αιχμαλωσίας (bondage). Οι άνθρωποι που επιδίδονται σε τέτοιες πρακτικές μερικές φορές κρατούν ημερολόγια λεπτομερών φαντασιώσεων αιχμαλωσίας και, σε μερικές περιπτώσεις, περιγράφουν φαντασιώσεις στις οποίες ένα άλλο άτομο τους προκαλεί ασφυξία ή τους βλάπτει με άλλο τρόπο.
Ένα σημαντικό γεγονός σχετικά με αυτήν την σπάνια παραφιλία είναι ξεκάθαρο: Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη δραστηριότητα που συχνά καταλήγει σε θάνατο. Τυχαίοι θάνατοι μερικές φορές συμβαίνουν εξαιτίας κακής λειτουργίας του εξοπλισμού ή λαθών, όπως κακή τοποθέτηση της θηλιάς ή του επιδέσμου. Στοιχεία από τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την Αυστραλία και τον Καναδά υποδηλώνουν ότι ένας με δύο θάνατοι ανά ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο προκαλούνται από αυτό-ερωτικό πνιγμό δια ασφυξίας. Υπολογίζεται ότι οι θάνατοι στις ΗΠΑ που προκαλούνται από αυτή τη δραστηριότητα μπορεί να φτάνουν και τους χίλιους ανά έτος.
ΠΗΓΗ
To Εγκληματικό "Παιχνίδι" του πνιγμού!!
Θέλω αρχικά να πω δυο πραγματάκια!!! ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!! ΜΗΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ "ΠΡΑΓΜΑΤΑ" ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΒΟΥΝ ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ!!!ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ!!!Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ!!
Μια τραγική πράξη μιμητισμού και εγκληματικής χρήσης του Ιnternet αποκαλύφθηκε χθες στα Γιαννιτσά της Πέλλας. Ένας νεαρός αποπειράθηκε να δημιουργήσει συνθήκες πραγματικού απαγχονισμού προκειμένου να επαληθεύσει εάν η ασφυξία -όπως διάβασε σε κάποια ιστοσελίδα- προκαλεί στύση (ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ)…Το περιστατικό συνέβη στις 30 Δεκεμβρίου . Ο 15χρονος έστησε την επιχείρηση απαγχονισμού μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού της γιαγιάς του, θεωρώντας ότι την τελευταία στιγμή θα μπορούσε να απελευθερώσει το βρόχο… Κατέληξε στην εντατική… Είναι σε μηχανική υποστήριξη και δεν έχει διαφύγει τον κίνδυνο!!Η απόπειρά του επιβεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο την ύπαρξη του εγκληματικού παιγνιδιού που σαρώνει σε διάφορες χώρες: Έφηβοι προκαλούν σκόπιμα στραγγαλισμό προκειμένου να βιώσουν την ευφορία που προκαλείται καθώς το αίμα επανέρχεται στο κεφάλι ύστερα από κάποια δευτερόλεπτα ασφυξίας.
Tο εγκληματικό «choking game», ή αλλιώς το «παιχνίδι του πνιγμού» υπαγορεύει στους νέους να δέσουν μια ζώνη, ένα σκοινί ή ένα κασκόλ γύρω από λαιμό τους, αποκόπτοντας με αυτό τον τρόπο τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο. Λίγο προτού χάσουν τις αισθήσεις τους, απελευθερώνουν την πίεση -την οποία ασκούν οι ίδιοι ή κάποιος φίλος τους- και για ελάχιστα δευτερόλεπτα αισθάνονται έντονη ευφορία, καθώς το αίμα που έχει συσσωρευτεί στις αρτηρίες ρέει ξανά προς τον εγκέφαλο. Πρόκειται, όπως εξηγούν οι γιατροί, για μια πρακτική εξαιρετικά εθιστική για νεαρούς, που όμως καταστρέφει τα εγκεφαλικά κύτταρα και προκαλεί εγκεφαλικό, καρδιακό επεισόδιο, ακόμη και θάνατο.Το «choking game», το οποίο σκοτώνει κατά μέσο όρο 500 παιδιά κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, κάνει το γύρο του κόσμου. Οι ερευνητές αναφέρουν πως συνηθίζεται μεταξύ παιδιών ηλικίας 9-16 ετών, ενώ περίπου 25% των παιδιών δηλώνει ότι το έχει δοκιμάσει έστω και μία φορά.
Οι μαρτυρίες είναι συγκλονιστικές…..«Πριν χάσω το γιο μου, δεν είχα ακούσει ποτέ γι’ αυτό το παιχνίδι. Αν το ήξερα, μπορεί να είχα δει τα σημάδια και να τον είχα βοηθήσει. Τώρα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να βοηθήσω άλλες οικογένειες για να μη βιώσουν ποτέ τα συναισθήματα που βιώνω εγώ από εκείνη την ημέρα».
Το ανησυχητικότερο όλων όμως είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εφήβων που έχουν δοκιμάσει -ή και έχουν πεθάνει- από το choking game δεν είναι παιδιά που είχαν παρουσιάσει στο παρελθόν σημάδια ψυχολογικών διαταραχών। Αντιθέτως, γονείς και φίλοι των θυμάτων αναφέρουν ότι ήταν χαρούμενα κοινωνικά παιδιά, γεμάτα ενέργεια. Ακολούθησαν απλά τη μόδα, τη μόδα που λέει ότι όσο πιο κοντά φτάσεις στο θάνατο τόσο πιο cool είσαι…Εκστρατεία ενημέρωσης
ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!!
Το http://www.stilllovingmygabriel.com/, ένα memorial αφιερωμένο στα θύματα του θανατηφόρου «παιχνιδιού», είναι αναμφισβήτητα από τους πιο συγκλονιστικούς ιστοτόπους। Γεμάτο από φωτογραφίες και στιγμές ζωής των αδικοχαμένων νεαρών αγγέλων, αγοριών κυρίως, δημιουργήθηκε από γονείς, συγγενείς και φίλους των νεκρών εφήβων. Όλοι όσοι δέχτηκαν να δημοσιεύσουν την ιστορία του δικού τους χαμένου παιδιού είναι μέλη της οργάνωσης GASP (Games Adolescents Shouldn’t Play), που ιδρύθηκε από πολίτες στις ΗΠΑ και την αρωγή των αστυνομικών αρχών, με στόχο να εξαλειφθεί το «παιχνίδι του πνιγμού».
Το ειδικά διαμορφωμένο website της οργάνωσης (http://www.stop-the-choking-game.com/) που δέχεται εκατοντάδες χρήστες καθημερινά και πρόσφατα μεταφράστηκε και στα γαλλικά, διαθέτει πλούσιο ενημερωτικό υλικό.
Η GASP έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν ότι με την εκστρατεία της γνωστοποιεί την ύπαρξη του choking game στους εφήβους και τους δελεάζει να το δοκιμάσουν. Τα στατιστικά στοιχεία ωστόσο αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας (75%) γνωρίζει ήδη το «παιχνίδι του πνιγμού» και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο το πρόβλημα μπορεί να καταπολεμηθεί σε αυτή τη φάση είναι μέσω της πρόληψης που εγγυάται η σωστή ενημέρωση. Γι’ αυτό ακριβώς, παρόμοια ενημερωτικά site -καθώς και συγκλονιστικά memorial όπως το http://www.chokinggame.net/VictimPicturesBios.html- δημιουργούνται συνεχώς τον τελευταίο καιρό στο Διαδίκτυο.
Το http://www.stilllovingmygabriel.com/, ένα memorial αφιερωμένο στα θύματα του θανατηφόρου «παιχνιδιού», είναι αναμφισβήτητα από τους πιο συγκλονιστικούς ιστοτόπους। Γεμάτο από φωτογραφίες και στιγμές ζωής των αδικοχαμένων νεαρών αγγέλων, αγοριών κυρίως, δημιουργήθηκε από γονείς, συγγενείς και φίλους των νεκρών εφήβων. Όλοι όσοι δέχτηκαν να δημοσιεύσουν την ιστορία του δικού τους χαμένου παιδιού είναι μέλη της οργάνωσης GASP (Games Adolescents Shouldn’t Play), που ιδρύθηκε από πολίτες στις ΗΠΑ και την αρωγή των αστυνομικών αρχών, με στόχο να εξαλειφθεί το «παιχνίδι του πνιγμού».
Το ειδικά διαμορφωμένο website της οργάνωσης (http://www.stop-the-choking-game.com/) που δέχεται εκατοντάδες χρήστες καθημερινά και πρόσφατα μεταφράστηκε και στα γαλλικά, διαθέτει πλούσιο ενημερωτικό υλικό.
Η GASP έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν ότι με την εκστρατεία της γνωστοποιεί την ύπαρξη του choking game στους εφήβους και τους δελεάζει να το δοκιμάσουν. Τα στατιστικά στοιχεία ωστόσο αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας (75%) γνωρίζει ήδη το «παιχνίδι του πνιγμού» και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο το πρόβλημα μπορεί να καταπολεμηθεί σε αυτή τη φάση είναι μέσω της πρόληψης που εγγυάται η σωστή ενημέρωση. Γι’ αυτό ακριβώς, παρόμοια ενημερωτικά site -καθώς και συγκλονιστικά memorial όπως το http://www.chokinggame.net/VictimPicturesBios.html- δημιουργούνται συνεχώς τον τελευταίο καιρό στο Διαδίκτυο.
Πιστεύετε ότι πρέπει να ενημερώσουμε τα παιδιά μας για το «παιχνίδι του πνιγμού»;
ΝΑΙ ή ΟΧΙ ?
Εγώ θα σας πρότεινα πάντως να το κάνετε!Ενημερώστε τους . Μην αφήσετε να αναζητήσουν τις πληροφορίες μόνοι τους από site γιατί ψάχνοντας μπορεί να καταλήξουν σε κάποια site που είναι πολύ επικίνδυνα για τις ΖΩΕΣ ΤΟΥΣ!!
Είναι τράγικο να χάνονται Ζωές Νέων με αύτο τον τρόπο!!
ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ!!! ΕΝΕΡΓΗΣΤΕ.....
Αυτοερωτική ασφυξία στο Λονδίνο
Θυμάστε ότι ο Ντέιβιντ Κάρανταϊν πέθανε πέρσι τον Ιούνιο (2010) από αυτοερωτική ασφυξία, έτσι δεν είναι; Τον βρήκαν νεκρό σε πολυτελές ξενοδοχείο της Μπανγκόκ, κουλουριασμένο μέσα στην ντουλάπα της σουίτας του, με ένα σχοινί περασμένο στο λαιμό του και ένα άλλο στο γεννητικό του όργανο. Τα δύο σχοινιά ήταν δεμένα μεταξύ τους και κρέμονταν από τη σιδερένια βέργα της ντουλάπας.
Βρισκόταν στην πόλη με άλλα μέλη κινηματογραφικού συνεργείου που γύριζαν μαζί του μια ταινία γαλλικής παραγωγής και που διέμεναν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Δεν χρειάστηκε πολλή διερεύνηση από την αστυνομία της Ταϊλάνδης για να καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης ερωτικής πρακτικής, που εφαρμόζουν πολλοί άντρες διακόπτοντας για μικρό χρονικό διάστημα την οξυγόνωση του εγκεφάλου, με στόχο την πρόκληση σεξουαλικής διέγερσης.
Έτσι πέθανε τη νύχτα της περασμένης Δευτέρας στο διαμέρισμά του στο ανατολικό Λονδίνο και ο παρουσιαστής της τηλεόρασης του BBC Κρίστιαν Ντίγκμπι. Η Αστυνομία τον βρήκε γυμνό, έχοντας δίπλα του μια ζώνη και μια σακούλα, συνήθη αντικείμενα που υποβοηθούν στην άσκηση της ερωτικής αυτοϊκανοποίησης.
Ο κοινός τρόπος θανάτου, τους τοποθετεί στη μακριά λίστα των εκατοντάδων αντρών που πεθαίνουν κάθε χρόνο, ιδιαίτερα στις αγγλοσαξονικές χώρες, από αυτοερωτική ασφυξία. Έχουν ακόμα κοινό χαρακτηριστικό ότι προέρχονται και οι δύο από τον κόσμο του θεάματος, ήταν και οι δύο διάσημοι, δημοφιλείς, αγαπητοί στους γύρω τους.
Εκπρόσωπος του BBC είπε ότι ο Κρίστιαν ήταν ταλαντούχος και δυναμικός, ότι έφερε με την παρουσία του μια πραγματική ατμόσφαιρα ενεργητικότητας και ζεστασιάς σε όλες τις εκπομπές που παρουσίαζε και ότι θα λείψει πολύ σε όλους τους συνεργάτες, τους συναδέλφους και όσους εργάζονταν μαζί του. Εκατοντάδες θαυμαστές του έστειλαν συλλυπητήρια μηνύματα μέσω του twitter και του facebook, εκθειάζοντας τη ζωντάνια, το κέφι και τη γοητεία του, στοιχεία της μεγάλης επιτυχίας του στο απαιτητικό του επάγγελμα.
Βέβαια ο Κρίστιαν Ντίγκμπι στα 32 του χρόνια -προβεβλημένος ομοφυλόφιλος που έκανε πολλούς δημόσιους αγώνες και συνέβαλε στην αναγνώριση και αποδοχή των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, ιδιαίτερα στη μεσαία τάξη της Βρετανίας- είχε αρκετές διαφορές από τον Ντέιβιντ Κάρανταϊν, που ήταν 72 χρονών και αθεράπευτος λάτρης των γυναικών (Διαβάζω ότι ο Κρίστιαν πέρασε πρόσφατα μια ψυχολογική κρίση, λόγω του χωρισμού του από το φίλο του, με τον οποίο είχε μια μακρόχρονη σχέση οκτώ χρόνων κι αυτό, μου φαίνεται, σπάζει το στερεότυπο που θέλει τους ομοφυλόφιλους να αλλάζουν συνεχώς ερωτικούς συντρόφους).
Όμως έφυγαν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο, να ερωτοτροπούν έχοντας μαζί τους όχι κάποιον άλλο άνθρωπο, αλλά νάιλον σακούλια και σύνεργα πνιγμού - ας μην ξεχνούμε ότι σε ιστορικό πλαίσιο η αυτοερωτική ασφυξία υπάρχει από τον 17ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε αρχικά για θεραπεία της ανικανότητας, μια ιδέα που προήλθε από την παρατήρηση της πρόκλησης στύσης και κάποτε εκσπερμάτωσης, στους άντρες που εκτελούνταν δημόσια με απαγχονισμό.
Έμοιαζε με δημόσιο το τέλος τους, με όλη εκείνη τη βουή του πλήθους γύρω τους, όλους τους προβολείς της τεράστιας φήμης, της πολυπραγμοσύνης και της δράσης τους. Όμως στην πραγματικότητα επιφύλαξαν και οι δύο στον εαυτό τους ένα θλιβερό και μοναχικό θάνατο, που δήλωσε μια παράδοξη αίσθηση αυτάρκειας: Δεν ήθελαν τίποτε από κανέναν, αλλά, παρ' όλα αυτά, τους έλειπαν τα πάντα.
Βρισκόταν στην πόλη με άλλα μέλη κινηματογραφικού συνεργείου που γύριζαν μαζί του μια ταινία γαλλικής παραγωγής και που διέμεναν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Δεν χρειάστηκε πολλή διερεύνηση από την αστυνομία της Ταϊλάνδης για να καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης ερωτικής πρακτικής, που εφαρμόζουν πολλοί άντρες διακόπτοντας για μικρό χρονικό διάστημα την οξυγόνωση του εγκεφάλου, με στόχο την πρόκληση σεξουαλικής διέγερσης.
Έτσι πέθανε τη νύχτα της περασμένης Δευτέρας στο διαμέρισμά του στο ανατολικό Λονδίνο και ο παρουσιαστής της τηλεόρασης του BBC Κρίστιαν Ντίγκμπι. Η Αστυνομία τον βρήκε γυμνό, έχοντας δίπλα του μια ζώνη και μια σακούλα, συνήθη αντικείμενα που υποβοηθούν στην άσκηση της ερωτικής αυτοϊκανοποίησης.
Ο κοινός τρόπος θανάτου, τους τοποθετεί στη μακριά λίστα των εκατοντάδων αντρών που πεθαίνουν κάθε χρόνο, ιδιαίτερα στις αγγλοσαξονικές χώρες, από αυτοερωτική ασφυξία. Έχουν ακόμα κοινό χαρακτηριστικό ότι προέρχονται και οι δύο από τον κόσμο του θεάματος, ήταν και οι δύο διάσημοι, δημοφιλείς, αγαπητοί στους γύρω τους.
Εκπρόσωπος του BBC είπε ότι ο Κρίστιαν ήταν ταλαντούχος και δυναμικός, ότι έφερε με την παρουσία του μια πραγματική ατμόσφαιρα ενεργητικότητας και ζεστασιάς σε όλες τις εκπομπές που παρουσίαζε και ότι θα λείψει πολύ σε όλους τους συνεργάτες, τους συναδέλφους και όσους εργάζονταν μαζί του. Εκατοντάδες θαυμαστές του έστειλαν συλλυπητήρια μηνύματα μέσω του twitter και του facebook, εκθειάζοντας τη ζωντάνια, το κέφι και τη γοητεία του, στοιχεία της μεγάλης επιτυχίας του στο απαιτητικό του επάγγελμα.
Βέβαια ο Κρίστιαν Ντίγκμπι στα 32 του χρόνια -προβεβλημένος ομοφυλόφιλος που έκανε πολλούς δημόσιους αγώνες και συνέβαλε στην αναγνώριση και αποδοχή των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, ιδιαίτερα στη μεσαία τάξη της Βρετανίας- είχε αρκετές διαφορές από τον Ντέιβιντ Κάρανταϊν, που ήταν 72 χρονών και αθεράπευτος λάτρης των γυναικών (Διαβάζω ότι ο Κρίστιαν πέρασε πρόσφατα μια ψυχολογική κρίση, λόγω του χωρισμού του από το φίλο του, με τον οποίο είχε μια μακρόχρονη σχέση οκτώ χρόνων κι αυτό, μου φαίνεται, σπάζει το στερεότυπο που θέλει τους ομοφυλόφιλους να αλλάζουν συνεχώς ερωτικούς συντρόφους).
Όμως έφυγαν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο, να ερωτοτροπούν έχοντας μαζί τους όχι κάποιον άλλο άνθρωπο, αλλά νάιλον σακούλια και σύνεργα πνιγμού - ας μην ξεχνούμε ότι σε ιστορικό πλαίσιο η αυτοερωτική ασφυξία υπάρχει από τον 17ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε αρχικά για θεραπεία της ανικανότητας, μια ιδέα που προήλθε από την παρατήρηση της πρόκλησης στύσης και κάποτε εκσπερμάτωσης, στους άντρες που εκτελούνταν δημόσια με απαγχονισμό.
Έμοιαζε με δημόσιο το τέλος τους, με όλη εκείνη τη βουή του πλήθους γύρω τους, όλους τους προβολείς της τεράστιας φήμης, της πολυπραγμοσύνης και της δράσης τους. Όμως στην πραγματικότητα επιφύλαξαν και οι δύο στον εαυτό τους ένα θλιβερό και μοναχικό θάνατο, που δήλωσε μια παράδοξη αίσθηση αυτάρκειας: Δεν ήθελαν τίποτε από κανέναν, αλλά, παρ' όλα αυτά, τους έλειπαν τα πάντα.
Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΑΡΑΝΤΑΪΝ
Όταν έγραψα το ποστ για τον τον Σεβαστιανό τον άγιο των ομοφυλοφίλων και επεξηγούσα την φωτογραφία του άνδρα που πνίγεται ενώ εκσπερματίζει, δεν είχα φανταστεί ότι θα πέθαινε μετά από λίγο ένας γνωστός ηθοποιός όπως ο Ντέιβιντ Καραντάιν από ,όπως γράφτηκε, «ατύχημα αυτοερωτισμού».Ήδη το 1997 κατά παρόμοιο τρόπο κρεμασμένος γυμνός από την δερμάτινη ζώνη του και με πορνογραφικό υλικό στα πόδια του βρέθηκε ο τραγουδιστής Michael Hutchence, των INXS.
Αυτός ο συνδυασμός πνιγμονής και εκσπερμάτισης βασίζεται στο γεγονός ότι σε θανάτους από απαγχονισμό έχουν παρατηρήσει ότι το πτώμα εμφανίζει εκροή σπέρματος.
Όπως γράφει στο βιβλίο του «Ιατροδικαστικά θέματα» ο Γ.Αγιουτάντης η στύση του πέους και η εκσπερμάτιση, που είναι συχνό εύρημα στους κρεμασμένους, είναι φαινόμενα μεταθανάτια.
Η στύση γίνεται από το αίμα που μαζεύεται στα χαμηλότερα μέρη του σώματος και γεμίζει τα σηραγγώδη σώματα του πέους και η εκσπερμάτιση από τον σπασμό των σπερματοδόχων κύστεων.
Αυτή η παρατήρηση έχει δημιουργήσει από παλιά την ψευδή εντύπωση ότι ο πνιγμός προσφέρει ηδονή.
Βάσει λοιπόν αυτής της πίστης μερικοί έφτιαξαν ολόκληρους μηχανισμούς για να προκαλούν στον εαυτό τους αίσθημα πνιγμονής την ώρα που αυνανίζονταν.
Ο Μαρκήσιος de Sade ήδη από το 1791 στη νουβέλα Justine περιγράφει ότι κάποιος άνδρας έσφιξε με τη θέλησή του το λαιμό του ώστε να πετύχει σεξουαλική διέγερση.
Ιστορικά πορνεία στην Αγγλία ("Hanged Men's Club") παρείχαν αντίστοιχες υπηρεσίες με ελεγχόμενο σφίξιμο του λαιμού, με σκοπό την αύξηση της σεξουαλικής διέγερσης.
Σε καλλιτεχνικό επίπεδο επίσης, η δοξασία αυτού του τρόπου σεξουαλικής ικανοποίησης, έχει απεικονιστεί από διάφορους ζωγράφους όπως από τονMario Patino στον πίνακα του που δημοσίευσα στο ποστ ΟΤΙ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ DVD….ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑΤΕ -ΜΕΡΟΣ ΙΙ ή στις σαδοχομαζοχιστικές απεικονίσεις του Bernard Montorgueil που έχω δημοσιεύσει στο ποστ ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ –Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ,Η ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΑ,Ο ΣΑΔΟΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ. ,στις οποίες είναι χαρακτηριστική και η μετενδυσία, δηλαδή άνδρας να φοράει γυναικεία ρούχα.
Η ψυχοπαθολογική αυτή κατάσταση ονομάζεται υποξυφιλία (hypoxyphilia) και σημαίνει αρέσκεια σε καταστάσεις που μειώνουν την οξυγόνωση.
Αναφέρεται επίσης και σαν ασφυξιοφιλία (asphyxiophilia), σεξουαλική ασφυξία (sexual asphyxia), αυτοερωτική ασφυξία (autoerotic asphyxia), καιKotzwarrism, όνομα προερχόμενο από το μουσικό Kotzwarra που πέθανε το 1791 στο Λονδίνο όταν κρέμασε τον λαιμό του με το πόμολο της πόρτας κατά την διάρκεια επαφής με μία πόρνη. Αυτός είναι και ο πρώτος καταγεγραμμένος θάνατος από υποξυφιλία.
Η πόρνη είχε αρνηθεί προηγουμένως έναντι αμοιβής δυο σεληνίων να ικανοποιήσει το αίτημα του να του κόψει τους όρχεις!
Ο συνδυασμός πνιγμού και αποκοπής των γεννητικών οργάνων σαν αποκορύφωση σεξουαλικής επαφής έγινε πραγματικότητα το 1936 στην Ιαπωνία.
Η Sada Abe έπνιξε τον εραστή της , Kichizo Ishida μετά από έντονη ερωτική επαφή ,και περιφερόταν με τα κομμένα γεννητικά του όργανα για μέρες στους δρόμους. Η ιστορία αυτή απετέλεσε το θέμα της πολύκροτης ταινίας του 1976 του Nagisa Oshima ,η Αυτοκρατορία των αισθήσεων.Τα άτομα που πεθαίνουν όταν χρησιμοποιούν για αυτοερωτισμό αυτές τις τεχνικές, δεν γνωρίζουν ότι η πίεση του καρωτιδικού βολβού στο λαιμό τους μπορεί να προκαλέσει αιφνίδια πτώση της αρτηριακής πίεσης (ακριβώς το ίδιο όπως γίνεται και με το νοκ αουτ) που μπορεί να οδηγήσει και σε καρδιακή ανακοπή.
Η πίεση των καρωτίδων προκαλεί ελαττωμένη οξυγόνωση του εγκεφάλου που μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της συνείδησης. Ταυτόχρονα η πίεση του πνευμονογαστρικού νεύρου(κίτρινο στο σχήμα), οδηγεί σε μείωση του καρδιακού ρυθμού και του όγκου του αίματος από την καρδιά.
Επειδή τα άτομα αυτά, σε ποσοστό 50%, είναι ταυτόχρονα και δεμένα δεν μπορούν να απελευθερωθούν εύκολα ώστε να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση ανάγκης.
Έτσι ακριβώς βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του και ο Καραντάιν ,«γυμνός με ένα σχοινί τυλιγμένο γύρω από τον λαιμό και ένα άλλο γύρω από τα γεννητικά όργανά του. Και τα δύο σχοινιά μαζί ήταν δεμένα στην ντουλάπα»Τώρα πια έχετε καταλάβει πόσο ουσιαστική αλλά και μεταφορική έννοια έχει η μαλακία στον τίτλο αυτού του ποστ.
Παρά το ότι σε μελέτη 157 θανατηφόρου ασφυξιοφιλίας βρέθηκε ότι μόνο 6,3% των ατόμων είχαν ομοφυλόφιλο προσανατολισμό σε ένα ποσοστό 20% εμφανίζεται και μετενδυσία.
Ο Ιατροδικαστής Αγιουτάντης αναφέρει περίπτωση ενός έγγαμου σαραντάρη, πατέρα ενός παιδιού, που βρέθηκε κρεμασμένος μπροστά στον καθρέπτη της κρεβατοκάμαρας του φορώντας τον στηθόδεσμο και την κυλόττα της γυναίκας του ,τα γοβάκια της και ένα φιόγκο στο κεφάλι και έχοντας δεμένα τα πόδια του γύρω στους αστραγάλους και τα χέρια χαλαρά περασμένα σε μια θηλιά. Τα πόδια του πατούσαν στο πάτωμα, αλλά τα είχε τεντώσει προς τα εμπρός ρίχνοντας έτσι το βάρος του στο σκοινί που είχε περάσει στο λαιμό του και δέσει στο χερούλι του παραθύρου φέρνοντας το επάνω από το τζαμιλίκι.Τα περιστατικά αυτά ενώ στο παρελθόν ήσαν μεμονωμένα και σπάνια έχουν αρχίσει να αυξάνουν σημαντικά τα τελευταία χρόνια.
Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, το 1972 υπολογίστηκε ότι υπήρχαν περίπου 50 θάνατοι ανά έτος, ενώ το 1979 αυξήθηκαν περίπου στους 250 θανάτους ανά έτος. To 1983 υπολογίστηκε ότι στις ΗΠΑ συνέβαιναν 500-1000 θάνατοι ανά έτος, λόγω ασφυξιοφιλικής πρακτικής, οι περισσότεροι εκ των οποίων αφορούσαν νέους ενήλικες ή εφήβους.
Η διάδοση του ιντερνέτ προκάλεσε και την διάδοση του «chocking game» ή fainting game ή pass out game.Υπάρχουν sites που προτρέπουν τους νέους να επιχειρήσουν να απαγχονιστούν προκειμένου να έχουν στύση και εκσπερμάτιση.
Το «παιχνίδι του πνιγμού» υπαγορεύει στους νέους να δέσουν μια ζώνη, ένα σκοινί ή ένα κασκόλ γύρω από λαιμό τους, αποκόπτοντας με αυτό τον τρόπο τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο. Λίγο προτού χάσουν τις αισθήσεις τους, απελευθερώνουν την πίεση -την οποία ασκούν οι ίδιοι ή κάποιος φίλος τους- και για ελάχιστα δευτερόλεπτα αισθάνονται έντονη ευφορία, καθώς το αίμα που έχει συσσωρευτεί στις αρτηρίες ρέει ξανά προς τον εγκέφαλο.
Το «choking game», το οποίο σκοτώνει κατά μέσο όρο 500 παιδιά κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, κάνει το γύρο του κόσμου. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ -όπου το πρόβλημα εντοπίστηκε από το 1997- αποδίδει στο «choking game» κάθε χρόνο 250 έως και 750 θανάτους.
Οι ερευνητές αναφέρουν πως συνηθίζεται μεταξύ παιδιών ηλικίας 9-16 ετών, ενώ περίπου ένα στα τέσσερα παιδιά δηλώνει ότι το έχει δοκιμάσει έστω και μία φορά.Το 2006 σε μελέτη στο Οχάιο διαπιστώθηκε ότι 11% των νέων ηλικίας 12-18 και το 19% ηλικίας 17-18% έχουν δοκιμάσει αυτό το «παιχνίδι»
Αντίστοιχα στο Οντάριο διαπίστωσαν ότι και εκεί τουλάχιστον 79000 σπουδαστές το έχουν δοκιμάσει.
Υπολογίζεται ότι τρεις έφηβοι στις ΗΠΑ χάνουν τη ζωή τους κάθε εβδομάδα και πολλοί άλλοι παθαίνουν μόνιμη εγκεφαλική βλάβη. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εφήβων που έχουν δοκιμάσει -ή και έχουν πεθάνει από αυτό το «choking game» δεν είναι παιδιά που είχαν παρουσιάσει στο παρελθόν σημάδια ψυχολογικών διαταραχών.
Η πρώτη περίπτωση «choking game», στην Ελλάδα ήταν η περίπτωση ενός 15χρονου μαθητή στα Γιαννιτσά πριν ένα χρόνο περίπου. Ο 15χρονος έστησε την επιχείρηση απαγχονισμού μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού της γιαγιάς του, θεωρώντας ότι την τελευταία στιγμή θα μπορούσε να απελευθερώσει το βρόχο… Κατέληξε στην εντατική, με «ανοξαιμική βλάβη του εγκεφάλου, συνεπεία καρδιακής ανακοπής».
Ο λόγος που γράφτηκε αυτό το ποστ είναι να προκαλέσει την ευαισθητοποίηση όσων έχουν αγόρια στις ευαίσθητες ηλικίες για ένα πρόβλημα που δεν είναι ακόμα ιδιαίτερα γνωστό στην Ελλάδα και δυστυχώς οι σεξουαλικές πρακτικές και ιδιαιτερότητες δεν αποτελούν σύνηθες θέμα συζήτησης των γονιών με τα παιδιά τους.
Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει έμπρακτα τις επικίνδυνες ηλικίες στις οποίες πρέπει να επικεντρωθεί η ενημέρωση.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ