Caparis ovata
Θάλασσα θέλει η κάπαρη για να μεγαλώσει, και η νοστιμιά της θέλει άρμη για να αναδειχθεί στο στόμα. Και άσε το τραγούδι να αναστενάζει ότι «στα όρη βγαίνει η κάπαρη, τα χείλη σου είναι ζάχαρη…». Θάλασσα, και αέρα αρμυρό, και ήλιο κυκλαδίτικο.
Δεν μπορείς να την έχεις στη βεράντα σου. Δεν θα μπορέσεις να την καλλιεργήσεις. Μην ρωτάς το γιατί. Όσο εύκολα φυτρώνει απάνω στην ξερολιθιά, τόσο δεν θα σου κάνει τη χάρη να βγει στη γλάστρα σου. Θέλει όσο το δυνατό λιγότερη οργανική ύλη και άμμο και πέτρα και χαλίκι και ήλιο και αεράκι θαλασσινό. Και πάλι δεν θα σου πιάσει. Μην το προσπαθείς. Απόλαυσέ την ελεύθερη, έτσι όπως αυτή θέλει.
Η Αθήνα ήταν παλιά ο τόπος της. Στις μέρες μας, σπανίως την βολεύει. Το χειμώνα δεν θέλει πολλές υγρασίες. Για αυτό τις αγαπάει τις Κυκλάδες. Στο τέλος της άνοιξης ξυπνάει, και κάνει την εμφάνισή της σαν ξεκινάει το καλοκαίρι. Ξετρυπώνει από βράχια, σε τοίχους, στην άκρη του δρόμου, όπου θέλει και της αρέσει. Είναι εντυπωσιακή η ανθισμένη ομορφιά της τον Ιούνιο στο νησί. Κρατάει νερό μέσα της και μέσα στην κάψα του καλοκαιριού αυτή κορδώνεται δροσερή. Τα μπουμπούκια της μαζεύονται πρωί πρωί, πριν ανοίξουν. Αν δεν τα μαζέψουν ξετυλίγονται σαν μικρά ρόδα. Απλό λουλούδι. Ξεδιπλώνει τέσσερα σέπαλα λευκά ροζ και μεγάλους μωβ στήμονες. Τόσο συγκινητικά απλό και εύθραυστο που σε μαγεύει.
Οι Έλληνες την τρώμε στην χωριάτικη και στον ντάκο, την προσθέτουμε στην πατατοσαλάτα, τρώμε τα φύλλα της, την φτιάχνουμε λιαστή και την ανακατεύουμε με σάλτσα ντομάτας, συνοδεύουμε τα ψάρια μας, την φτιάχνουμε καπαροσαλάτα και είναι νόστιμη, πολύ νόστιμη. Την τρώμε, την τραγουδάμε και τη φωτογραφίζουμε. Την έχουμε άλλωστε σε αφθονία.
Η παράδοση μιλάει για θεραπείες και ιατρικές χρήσεις από πολύ πολύ πολύ παλιά. Ο Διοσκουρίδης τη σύστηνε για τα οιδήματα, και οι παλιοί και σοφοί τη χρησιμοποιούσαν για να ανακουφίζουν τα ρευματικά μας. Γιατρεύαν τους πόνους στο στομάχι, και άνοιγαν την όρεξη στα λιγόφαγα παιδιά.
Η αλήθεια είναι ότι οι βιταμίνες και τα αντιοξειδωτικά που περιέχει είναι ωφέλιμα για την υγεία μας. Με ελάχιστες θερμίδες, προσφέρει βιταμίνη Α και Κ, ασβέστιο και σίδηρο. Είναι αντιβακτηριδιακή, αναλγητική, αντιφλεγμονώδη και πιθανόν, λένε, να συμβάλλει στην πρόληψη κάποιων μορφών καρκίνων. Δυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία και συμβάλλει στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος. Και για αυτό οι παλιές θεραπεύτριες το έδιναν και σαν δυναμωτικό του έρωτα.
Θα την ερωτευθείς αν την δεις ολάνθιστη. Γεύσου την στην καπαροσαλάτα. Και φεύγοντας πάρε την μαζί σου σε βάζο. Το χειμώνα όταν θα καίει την αψιά της μέσα στο στόμα σου, θα σου μοιάζει σαν να ακούς τη θάλασσα, που σκάει στα πόδια σου κάτω από το τραπεζάκι, εκεί κάτω στην παραλία σας.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ