Επίσης, μπορείτε να διαπιστώσετε την αλήθεια όσων ισχυρίζομαι, εάν κάνετε δοκιμές στις ημερομηνίες γεννήσεων και θανάτων ιστορικών προσωπικοτήτων. Ιδού ο δημόσιος δειγματοχώρος σας!
Γι' αρχή, μπορείτε να δοκιμάσετε εάν συνδέονται με το "κριτήριο Φιμπονάτσι" οι ημερομηνίες θανάτου των Μ. Αλεξάνδρου και Ιουλιανού, εφ' όσον ο δεύτερος είχε την πεποίθηση ότι αποτελεί μετενσάρκωση του πρώτου. Όμως, κατά τα φαινόμενα θα καταβάλετε αρκετό κόπο, επειδή κανένα "λογιστικό φύλλο" (απ' τα γνωστά σ' εμένα - Excel και Calc του OpenOffice) δεν δέχεται αρνητικές ημερομηνίες (δηλ. χρονολογίες πρό Χριστού). Πρέπει να κάνετε τον υπολογισμό με το χαρτί και το μολύβι, αλλά πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.
iv. Οι υπαίτιοι
Άρα, πράγματι η Σελήνη καθορίζει τις ακριβείς ημέρες ...ενάρξεως και λήξεως των μετενσαρκώσεων ενός ατόμου. Πώς, όμως, συμβαίνει αυτό με ένα ουράνιο σώμα, το οποίο απλώς διαγράφει μία τροχιά; Συμβαίνει και με άλλα ουράνια σώματα;
Η απάντηση εδώ έχει να κάνει με την μέχρι σήμερα άγνωστη σε μας Φυσική του αιθέρα, και τους παράδοξους "νόμους" της (πχ ενέργεια "εκ του μηδενός", κτλ). Προφανώς κάθε σώμα κουβαλάει μαζί του αιθέρα, αλλά -επίσης προφανώς- τα ογκώδη σώματα (όπως η Σελήνη) κουβαλάνε μεγαλύτερη ποσότητα αιθέρα. Τόση, ώστε να σημειώνονται παρατηρήσιμα φαινόμενα αλλοίωσης του περιβάλλοντος.
Αλλά, ακόμη κι αν εμείς δεν γνωρίζουμε την αντίστοιχη Φυσική, αυτό δεν έχει καμμία σημασία - διότι, φαίνεται πως κάποια έλλογα όντα, κάποτε, τη γνώριζαν αρκετά καλά...
...Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να "ξεκολλήσουν" τη μία απ' τις φυσικές σελήνες του πλανήτη τους, και να την θέσουν σε τροχιά γύρω απ' τη Γή.
Πάλι ως απόρροια αγνώστων φυσικών "νόμων", οι εσώτεροι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος δεν έχουν σελήνες εκ δημιουργίας: Ήφαιστος, Ερμής, Αφροδίτη, Γή, Άρης. Γιά τη Γή τα είπαμε, γιά τον Άρη υπάρχει ολόκληρη "φιλολογία" πως οι δύο δορυφόροι του (Φόβος και Δείμος) δεν παρατηρήθηκαν σε φωτογραφίες τηλεσκοπίου του 1877, άρα δεν είναι φυσικές σελήνες - άρα, είναι σώματα που περιπλανιόντουσαν στο διάστημα, και γιά κάποιο λόγο συνελήφθησαν από τη βαρύτητα του Άρη κάποια στιγμή, που τα γήϊνα τηλεσκόπια "δεν πρόσεχαν". (Διαβάστε και τί λέει ο Χόγκλαντ γιά τον Φόβο...)
Φαίνεται, όμως, ότι στο διάστημα από τον Φαέθωνα και μετά υφίστανται οι συνθήκες δημιουργίας σεληνών σε κάθε πλανήτη - και ο Φαέθων διέθετε δύο. Η μία ανατινάχτηκε μαζί με τον πλανήτη, αλλά την άλλη πρόλαβαν και την κουβάλησαν εδώ οι τότε κάτοικοι του τότε πλανήτη.
Εδώ υπεισέρχεται ακόμη ένα θέμα, το πότε έγινε αυτό. Αλλά το προσπερνάω, διότι ενέχει και υποθέσεις περί αλμάτων στο μέλλον - μ' άλλα λόγια, μη γραμμικό χρόνο. Σας το αφήνω μονάχα ως αφορμή γιά σκέψη.
Εφ' όσον είπαμε ότι στο αιθερικό δεν υφίσταται χρόνος, όπως τον εννοούμε εδώ (άρα, όποιος μπορεί ν' ανεβεί στο αιθερικό, μπορεί εύκολα πχ να προφητεύσει), τότε όποιος έχει την τεχνολογία να εκμεταλλεύεται το αιθερικό, μπορεί πολύ εύκολα να κολυμπάει στη θάλασσα του χρόνου όπως θέλει.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν ακόμη μία ιδιοτροπία μου. Τα αναφέρω, επειδή όλο το μέχρι τώρα άρθρο μιλάει γιά μία ιδιότυπη χειραγώγηση των ανθρωπίνων όντων,...
...αλλά δεν συμφωνούν οι ημερομηνίες κάποιων σημαντικών γεγονότων!
Βλέπετε, ο πρώτος έλλογος άνθρωπος έζησε κάπου δύο μύρια χρόνια πριν, ενώ ο Φαέθων ανατινάχτηκε 3,200,000 χρόνια πριν. Άρα, αν η Σελήνη μπήκε σε τροχιά γύρω απ' τη Γή μας πρίν την έκρηξη του Φαέθωνα, δηλ. πιό πριν από 3,200,000 χρόνια, τί "χειραγωγούσε" εδώ - και γιά ποιόν σκοπό; Τις κατσίκες;
Και οι υπόλοιποι πλανήτες (των ωροσκοπίων) τί κάνουν; Καλά, ευχαριστούν! Δεν γνωρίζω αν ισχύει και γι' αυτούς κάτι σαν το "κριτήριο Φιμπονάτσι" (όχι, φυσικά, σε διαφορές ημερών - εννοείται, στις τιμές των θέσεών τους σε μοίρες κύκλου), δεν το 'χω ψάξει ακόμη, αλλάοπωσδήποτε συμμετέχουν στη διαμόρφωση των συνθηκών ζωής ενός ανθρώπου με "ριπές" αιθερικής ενέργειας.
Βλέπετε, το "κριτήριο Φιμπονάτσι", που ήδη εξετάσαμε, είναι αναγκαίο, αλλά όχι αρκετό: την ίδια ημερομηνία γεννήσεως και την ίδια ημερομηνία θανάτου ίσως τις μοιράζονται περισσότεροι από ένας άνθρωποι. Τί σημαίνει αυτό; Πως όλοι αυτοί αποτελούν τη μετενσάρκωση του ίδιου ατόμου; Όχι, απαραίτητα.
Σημαίνει ότι υπάρχουν κι άλλα κρυμμένα "μετενσαρκωτικά" patterns στους πλανήτες -που μου διαφεύγουν τώρα-, τα οποία συμβάλλουν κι αυτά στη ρύθμιση των ενσαρκώσεων. (Απλώς, η επιρροή της Σελήνης είναι η πλέον τρανταχτή.)
Μικρή παρένθεση: Η επιρροή των πλανητών κατά τη γέννηση ενός ανθρώπου υφίσταται μετά βεβαιότητος. Όσον αφορά τις επιστημονικοφανείς ανοησίες που λέγονται (γιά κατάρριψη της Αστρολογίας), ότι δηλαδή ο μαιευτήρας έχει μεγαλύτερη ηλεκτροστατική επίδραση στο νεογέννητο από πχ τον Πλούτωνα, έχω να πω ότι: (α) ο Ηλεκτρομαγνητισμός δεν είναι μονάχα στατικής μορφής. Διαδίδεται και με κύματα. Και (β) τα κύματα των πλανητών μάλλον είναι του τύπου των λεγομένων "scalar", τα οποία προβλέπονται από τον Ηλεκτρομαγνητισμό του Maxwell, αλλά όχι από τη σημερινή καρικατούρα Ηλεκτρομαγνητισμού, που εφηύρε ο αγράμματος ο Χηβισάϊντ. Γι' αυτό και τα συγκεκριμένα κύματα δεν χάνουν ενέργεια, παρά το ότι διανύουν τεράστιες αποστάσεις. (Η μελέτη, όμως, των κυμάτων αυτών, σήμερα έχει καθαρά στρατιωτικούς σκοπούς - πχ διαμόρφωση του καιρού, κτλ. Όπως όταν μπούκαραν οι ηπαπαραίοι στο Αφγανιστάν, και το Χάαρπ δημιουργούσε στην περιοχή θερμοκρασίες καύσωνα τον ...Νοέμβριο... αντί να τ' αφήσει αυτά τα παλληκάρια να ψοφήσουν στα κρυοπαγήματα, όπως και θά 'ταν το φυσιολογικό.)
Οπότε, ο όλος μηχανισμός είναι:
- Η Σελήνη καθορίζει επακριβώς το ποιές ευκαιρίες έχει μία ψυχή να μπει (ξανά και ξανά) σ' ένα σώμα, και
- Οι λοιποί πλανήτες συνεισφέρουν με "κεντήματα" αιθερικής ενέργειας, η οποία μπαίνει αναγκαστικά στα σεληνιακά "καλούπια".
Βλέπετε, δεν είναι μονάχα ο λόγος περιστροφής προς ιδιοπεριστροφή της Σελήνης, εκείνο το φοβερό 1:1, που βγάζει μάτια. (Βγάζει μάτια, εκτός από μερικών γνωστών μου στόκων, που τον θεωρούν "τυχαίο". Πόσο "τυχαίος", όμως, μπορεί να είναι λόγος μικρών ακεραίων, χωρίς δεκαδικά ψηφία, μέσα σ' ένα Σύμπαν με τελείως ακανόνιστες τροχιές; ) Αν ψάξετε καλά τα δεδομένα του Ηλιακού μας Συστήματος, θ' ανακαλύψετε και άλλους τέτοιους λόγους μικρών ακεραίων - και δη, ακριβώς στο κλάσμα περιστροφής προς ιδιοπεριστροφή. Σας δίνω έτοιμη την περίπτωση του Ερμή (3:2), αλλά και κάποιοι δορυφόροι του Δία και του Κρόνου παρουσιάζουν το ίδιο φαινόμενο. Ψάξτε γιά αστρονομικά δεδομένα πχ στα sites της Νάσα, και τα ξαναλέμε!
Και, φυσικά, αν δεις το ίδιο πράγμα τρεις, τέσσερεις, πέντε,... νί φορές, παύεις να μιλάς γιά τυχαιότητα, και ψάχνεις ποιητικό αίτιο.
...Κάποιοι, κάποτε, βάλαν γιά τα καλά το χεράκι τους στους πλανήτες...
...Άρα, ολόκληρο το Ηλιακό μας Σύστημα μπορεί μεν ν' αποτελεί το βρεφικό λίκνο της ανθρωπότητας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί σήμερα (δηλ. μετά τις "επεμβάσεις") κι ένα είδος ματριξιανής παγίδας - νά 'τη πάλι η σκηνή με το μαιευτήριο, απ' την φοβερή ταινία!...
Με κατοχή μιάς τέτοιας υπερτεχνολογίας, πώς, λοιπόν, να μη μας έβλεπαν (και ίσως μας βλέπουν ακόμη...) "κάποιοι" σα μυρμήγκια, και τους εαυτούς τους σα θεούς;
Κατασκεύασαν, λοιπόν, έναν μηχανισμό, ο οποίος ρυθμίζει την ίδια μας τη ζωή - και από τον οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Μας διαφεύγει, όμως, ο σκοπός αυτού του μηχανισμού: το τί ακριβώς τον θέλανε. Κύριος οίδε!... Να κρατάνε τους ανθρώπους δούλους, όπως μας έρχεται πρόχειρα στο μυαλό; Ναι, αλλά δούλους σε τί - και γιατί;
Βάλε κι εκείνο που έγραψε ο πρόγονος, ότι υπήρχαν και προσελήνιες φυλές, κι αμέσως ξεπηδούν λίαν ενδιαφέροντα ερωτήματα:
- Τί θα γινόταν, αν είχαμε τρόπο ν' απομακρύνουμε τη Σελήνη απ' τη Γή;
- Ο μηχανισμός αυτός στήθηκε μιά κι έξω, ή απαιτεί ρυθμίσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Κι αν απαιτούνται ρυθμίσεις...
- ...Οι Φαεθωνιανοί "μηχανικοί" άφησαν απογόνους; ...Ή, μήπως, ζουν ακόμη... κάπου;
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ