Οι κατσαρίδες, όπως και οι άξεστοι άνθρωποι χωρίς ευαισθησίες, είναι αυτοί που θα επιβιώσουν μετά από μια πυρηνική καταστροφή. Μαζί μ' αυτούς, και οι φελλοί.
Προσωπικά τους αποκαλώ «ουγκ» και βρίσκονται παντού. Αλλά πάνω απ' όλα κατέχουν θέσεις-κλειδιά στην ελληνική κοινωνία. Οι «ουγκ» δεν είναι a priori αμόρφωτοι, σίγουρα όμως δεν έχουν καμία εσωτερική παιδεία.
Μισούν το διαφορετικό, απεχθάνονται την καλοσύνη, ενώ κατά βάθος είναι ψυχανώμαλοι και άρρωστοι. Μπορεί να μην τους αναγνωρίσεις με τη μία, αν περάσουν από δίπλα σου, όταν όμως τους ζήσεις, έστω και για πολύ λίγο, καταλαβαίνεις από τη μυρωδιά που αποπνέει η ψυχή τους, πόσο άρρωστοι αλλά και αήττητοι είναι. Κάτι σαν τη βλακεία, με την οποία δεν μπορεί να τα βάλει κανείς εύκολα μαζί της.
Μπορεί να το παίζουν θρήσκοι, αν και στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν ούτε σε Θεούς, ούτε σε δαίμονες. Μπορεί να πλένουν τα δοντάκια τους επιμελώς, το στόμα τους όμως θυμίζει τις κατίνες της δεκαετίας του ΄60: αυτές που πήγαιναν στην εκκλησία, αν και η ψυχή τους ήταν πιο δαιμονισμένη ακόμη και από αυτήν της Λίντα Μπλερ στον Εξορκιστή. Ανήκουν, μάλιστα στην κατηγορία των άσχημων. Συνήθως. Ίσως γι' αυτό να υπάρχει και το ρητό σύμφωνα με το οποίο, «ο Θεός έκανε τους κακούς ανθρώπους άσχημους, για να τους ξεχωρίζουν οι υπόλοιποι». Θα προσέθετα, για να τους κάνουν και πέρα.
Οι νέοι «ουγκ» ψηφίζουν, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Επίσης καταναλώνουν το οξυγόνο μας. Ορισμένοι από αυτούς είναι δημόσιοι υπάλληλοι που ακόμη και σήμερα επαίρονται ότι «δεν τους κουνάει κανείς από τη θέση» τους, ή εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα σερφάροντας στο Facebook, nine to five. Και, φυσικά, ανάμεσα στους «ουγκ» υπάρχουν και ορισμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι κρύβουν τεχνηέντως το εισόδημά τους από την εφορία. Κοινώς είναι κακομοίρηδες και κλέφτες.
Κάποιοι από τους «ουγκ» είναι στρέιτ, ρίχνουν και καμιά σφαλιάρα στην γκόμενα, μέσα στον μεγάλο θυμό που τους έχει μεταφέρει η ψυχοπαθής μανούλα τους. Άλλοι, πάλι, είναι γκέι, αν και αυτό δεν τους αποτρέπει από το να βρίζουν κάποιον, αποκαλώντας τον «αδερφή». Ναι, καλά καταλάβατε. Πάνω απ' όλα είναι άρρωστοι.
Τους κοιτάζεις στα μάτια και σου επιτίθενται. Τους αγνοείς και σε παρενοχλούν. Τους φτύνεις και κολλάνε πάνω σου σαν βδέλλα. Άλλα λένε στον έναν, άλλα στον άλλο. Δεν έχουν καμία ιδιαίτερη φιλοσοφία που να καθοδηγεί τη ζωή τους, αφού δεν έχουν καν δική τους ζωή. Υπάρχουν απλώς για να σπέρνουν τη μιζέρια και την ασθένειά τους στους υπόλοιπους κατοίκους αυτού του πλανήτη.
Ζουν ψεύτικες ζωές και «κρύβονται» πίσω από τις τρελές ανασφάλειές τους. Αποζητούν την καταστροφή του διπλανού τους, αν και οι ίδιοι θυμίζουν τα ζόμπι της σειράς «The Walking Dead»: τρώνε τη «σάρκα» όλων όσοι δεν είναι σαν κι αυτούς. Μεταξύ τους συνεννοούνται τέλεια, αλλά αλληλοσφάζονται (ως γνήσιοι «ουγκ») όποτε τους δοθεί η ευκαιρία. Σήμερα μπορεί να λατρεύει ο ένας τον άλλο, την άλλη μέρα όμως μισιούνται θανάσιμα.
Η κατηγορία των «ουγκ» δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ φύλων, καθώς πολλές γυναίκες είναι τόσο «ουγκ», όσο και οι άρρενες «συνάδελφοί» τους. Και, το επαναλαμβάνω, ότι αυτοί οι «άνθρωποι» ψηφίζουν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επιπλέον παντρεύονται και διαιωνίζουν το είδος τους. Γιατί πρώτα θα διαλυθεί αυτός ο γαλαξίας και μετά θα εξαφανιστούν από την Πλάση. Είπαμε, είναι αήττητοι. Και πολύ θρασύδειλοι.
Photo: Από την ταινία “2001, A Space Odyssey».
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ