Ο κόσμος των ονείρων
Ζούμε το ένα τρίτο της ζωής μας κοιμισμένοι. Όμως παρόλα αυτά δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε για τον ύπνο και τα μυστήρια που κρύβει.
Το μοναδικό που ουσιαστικά γνωρίζουμε είναι το ότι βλέπουμε όνειρα. Αλλά και για αυτά γνωρίζουμε ελάχιστα. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν μόνο αυτά που γράφονται σε διάφορα περιοδικά και συνήθως δεν έχουν πολύ σχέση με την πραγματικότητα. Ο αστρικός διαχωρισμός ονομάζεται επίσης και αστρική προβολή ή αστρικό ταξίδι ή συνειδητό ονείρεμα ή εξωσωματική εμπειρία. Πρέπει να πούμε ότι η Ουσία κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου, αν και εμφιαλωμένη μέσα στο Εγώ, βρίσκεται έξω από το φυσικό σώμα. Έτσι με το Εγώ και την Ουσία έξω από το φυσικό σώμα, είναι βέβαιο ότι ζούμε στο αστρικό επίπεδο που είναι ο κόσμος των επιθυμιών κοιμισμένοι, όπως ακριβώς ζούμε εδώ, σε αυτό το επίπεδο.
Κατ’ αρχήν πρέπει να γίνει μια περιγραφή του τι συμβαίνει την στιγμή που κοιμόμαστε:
-Το σώμα χαλαρώνει και οι σκέψεις μας αρχίζουν να μετατρέπονται σε εικόνες. Είναι η στιγμή που τα Εγώ πρέπει να φύγουν από το σώμα, μπαίνοντας στον κατώτερο αστρικό κόσμο, για να του επιτρέψουν να ξεκουραστεί και να επιδιορθώσει τις όποιες βλάβες έπαθε κατά την διάρκεια της ημέρας. Αν κάποιος είναι προσεκτικός, τότε ίσως ακούσει διάφορες φωνές οι οποίες απομακρύνονται και χάνονται «κάπου». Το φυσικό σώμα (κατά την ώρα που λείπει το Εγώ) επισκευάζει το ζωτικό σώμα. Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει διάφορα είδη βιολογικού ιώδιου. Αυτά απολυμαίνουν τον οργανισμό. Έτσι το ηλιακό πλέγμα και το πλέγμα του ήπατος δουλεύουν εντατικά. Όταν έπειτα ξαναγυρίζει το Εγώ μέσα στο σώμα, αυτό είναι έτοιμο για τις καινούργιες δραστηριότητες της ημέρας.
-Έπειτα το σώμα κοιμάται και η Ουσία φεύγει και μεταφέρεται και αυτή στον κατώτερο αστρικό κόσμο. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι κοιμισμένη και έτσι παρασύρεται μαζί με τα Εγώ. Αυτά που θα δει και θα ακούσει στην διάρκεια του ύπνου, γίνονται αντιληπτά (όταν ο άνθρωπος επιστρέψει στην κατάσταση της επαγρύπνησης) σαν όνειρα.
- Το Εγώ τριγυρίζει στις ανώτερες διαστάσεις, στις υπερευαίσθητες επαρχίες της Φύσης και του Κόσμου και συνεχίζει να ονειρεύεται με τα ίδια όνειρα που έχει στο φυσικό κόσμο, δηλαδή με τις γνωστές διανοητικές προβολές και φαντασίες του, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του.
-Μπορεί επίσης η Ουσία να παρασυρθεί στους κόσμους κολάσεις, οπότε ο άνθρωπος θα θυμάται εφιάλτες. Ορισμένες φορές βλέπουμε όνειρα που έχουν σχέση με αυτά που κάνουμε όλη την ημέρα ή με πράγματα που επιθυμούμε. Αυτά δεν είναι παρά απλές διανοητικές προβολές.
-Υπάρχουν και περι¬πτώσεις στις οποίες η Ουσία μπορεί στιγμιαία να αντιληφθεί αποκαλύψεις των μεγάλων Δασκάλων ή να της δώσουν κάποια ειδική διδασκαλία. Αυτές όμως οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες.
Όταν κάποιος αρχίζει να εφαρμόζει το κλειδί ΥΑΤ, συνηθίζει να παρατηρεί καί το σώμα καί το περιβάλλον του. Έτσι έχει την πιθανότητα σε κάποια στιγμή να καταλάβει ότι δεν αισθάνεται το σώμα του «έτσι όπως το έχει συνηθίσει». Ή θα αντιληφθεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο περιβάλλον, ότι «κάτι δεν πάει καλά». Τότε η Ουσία του θα ξυπνήσει και θα καταλάβει ότι βρίσκεται στον αστρικό κόσμο. Δεν θα δει τίποτε ιδιαίτερο σε σχέση με το απλό όνειρο που έβλεπε μέχρι εκείνη την στιγμή. Το περιβάλλον συνήθως παραμένει σταθερό. Απλά θα τον καταλάβει μία έκπληξη επειδή θα θυμηθεί ότι πριν λίγη ώρα είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι του για να κοιμηθεί. Τότε μπορεί να πει:
-Είμαι με το αστρικό μου σώμα!
Θα θυμηθεί όλες τις δυνατότητες που έμαθε θεωρητικά ότι έχει. Μπορεί για παράδειγμα να πετάξει, να περάσει μέσα από τοίχους και να πάει σε όποιο μέρος θέλει ή να ψάξει για κάποιον Δάσκαλο ο οποίος θα τον διδάξει ότι χρειάζεται. Και πάντοτε θα αισθάνεται έκπληξη, επειδή η Ουσία ξυπνώντας αντιμετωπίζει κάτι πρωτόγνωρο για αυτήν.
Ανάλογα, με το πόσο δυνατή συγκέντρωση υπάρχει, η εμπειρία μπορεί να κρατήσει από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι αρκετή ώρα. Φυσικά στο επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε οι εμπειρίες αυτές είναι σπάνιες και διαρκούν ελάχιστα. Είναι όμως αρκετές για να ταράξουν την Ουσία μας και να της δείξουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από τα όνειρα που προβάλλει ο Νους.
Θα περιγράψουμε τώρα τι πρέπει να κάνει κανείς για να επιτύχει τον Αστρικό Διαχωρισμό:
Βασικά εφαρμόζουμε συνεχώς το κλειδί ΥΑΤ, δηλαδή ο διαχωρισμός της προσοχής σε Υποκείμενο, Αντικείμενο και Τόπο πρέπει να γίνεται συνέχεια. Η πρακτική που εξασκούμε σε κατάσταση επαγρύπνησης, τυπώνεται στο υποσυνείδητο και μετά, κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου λειτουργεί αυτόματα.
Επίσης πρέπει να σταματάμε την καθημερινή δράση μας και να αναρωτιόμαστε συχνά για τον τόπο που βρισκόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Παρατηρούμε προσεκτικά και διευκρινίζουμε αν είμαστε στον αστρικό ή στον φυσικό κόσμο. Για μεγαλύτερη σιγουριά τραβάμε το δάχτυλό μας ή κάνουμε ένα πηδηματάκι. Εάν είμαστε στο αστρικό τότε το δάκτυλό μας θα μακρύνει (επειδή εκεί η ύλη είναι ελαστική) ή θα αιωρηθούμε γιατί ο νόμος της βαρύτητας δεν ισχύει.
Αν επίσης κατά την διάρκεια της ημέρας βλέπουμε κάτι περίεργο, αμέσως πρέπει να αναρωτιόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Αυτό το κάνουμε γιατί στο αστρικό βλέπουμε πολλά περίεργα πράγματα, αλλά ποτέ δεν αναρωτιόμαστε για αυτά. Τα θεωρούμε φυσιολογικά. Όταν όμως ξυπνήσουμε συνήθως αισθανόμαστε κατάπληξη που είδαμε τέτοια περίεργα πράγματα. Και λέμε στους άλλους: Άκου τι όνειρο είδα εχθές!!!
Μετά την αναρώτηση, συνήθως ο νους μας πείθει ότι είμαστε ΕΔΩ, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν είμαστε στο αστρικό ή στο φυσικό. Έτσι κι αλλιώς και στις δύο περιπτώσεις είμαστε ΕΔΩ, αλλά λείπει η διευκρίνιση. Έτσι προσπαθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι με σκοπό την αιώρηση ή να τραβήξουμε το δάχτυλό μας.
Κάποιες φορές όμως ο νους μας βάζει βάρος και δεν πετάμε. Όποτε είναι δυνατόν ανεβαίνουμε σε ένα σκαμνί ή σε ένα σκαλοπάτι και πηδάμε. Έτσι προσπαθούμε να διαπιστώνουμε αν είμαστε ή όχι στο αστρικό.
Τελικά, είτε αιωρηθούμε είτε αισθανθούμε το δάκτυλό μας να μετατρέπεται σε λάστιχο και να μακραίνει, μας καταλαμβάνει ισχυρή έκπληξη η οποία μας αφυπνίζει. Είναι ένα σοκ στιγμιαίο. Όπως για παράδειγμα όταν φεύγεις από το σπίτι για μια δουλειά και ξαφνικά θυμάσαι και λες: ΩΧ!!! ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ!!!
Αισθάνεσαι ΚΑΠΩΣ, σαν να ξυπνάς από έναν λήθαργο, αισθάνεσαι έκπληξη και ταράζεσαι. Η αστρική συνειδητοποίηση είναι παρόμοια.
Το μοναδικό που ουσιαστικά γνωρίζουμε είναι το ότι βλέπουμε όνειρα. Αλλά και για αυτά γνωρίζουμε ελάχιστα. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν μόνο αυτά που γράφονται σε διάφορα περιοδικά και συνήθως δεν έχουν πολύ σχέση με την πραγματικότητα. Ο αστρικός διαχωρισμός ονομάζεται επίσης και αστρική προβολή ή αστρικό ταξίδι ή συνειδητό ονείρεμα ή εξωσωματική εμπειρία. Πρέπει να πούμε ότι η Ουσία κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου, αν και εμφιαλωμένη μέσα στο Εγώ, βρίσκεται έξω από το φυσικό σώμα. Έτσι με το Εγώ και την Ουσία έξω από το φυσικό σώμα, είναι βέβαιο ότι ζούμε στο αστρικό επίπεδο που είναι ο κόσμος των επιθυμιών κοιμισμένοι, όπως ακριβώς ζούμε εδώ, σε αυτό το επίπεδο.
Κατ’ αρχήν πρέπει να γίνει μια περιγραφή του τι συμβαίνει την στιγμή που κοιμόμαστε:
-Το σώμα χαλαρώνει και οι σκέψεις μας αρχίζουν να μετατρέπονται σε εικόνες. Είναι η στιγμή που τα Εγώ πρέπει να φύγουν από το σώμα, μπαίνοντας στον κατώτερο αστρικό κόσμο, για να του επιτρέψουν να ξεκουραστεί και να επιδιορθώσει τις όποιες βλάβες έπαθε κατά την διάρκεια της ημέρας. Αν κάποιος είναι προσεκτικός, τότε ίσως ακούσει διάφορες φωνές οι οποίες απομακρύνονται και χάνονται «κάπου». Το φυσικό σώμα (κατά την ώρα που λείπει το Εγώ) επισκευάζει το ζωτικό σώμα. Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει διάφορα είδη βιολογικού ιώδιου. Αυτά απολυμαίνουν τον οργανισμό. Έτσι το ηλιακό πλέγμα και το πλέγμα του ήπατος δουλεύουν εντατικά. Όταν έπειτα ξαναγυρίζει το Εγώ μέσα στο σώμα, αυτό είναι έτοιμο για τις καινούργιες δραστηριότητες της ημέρας.
-Έπειτα το σώμα κοιμάται και η Ουσία φεύγει και μεταφέρεται και αυτή στον κατώτερο αστρικό κόσμο. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι κοιμισμένη και έτσι παρασύρεται μαζί με τα Εγώ. Αυτά που θα δει και θα ακούσει στην διάρκεια του ύπνου, γίνονται αντιληπτά (όταν ο άνθρωπος επιστρέψει στην κατάσταση της επαγρύπνησης) σαν όνειρα.
- Το Εγώ τριγυρίζει στις ανώτερες διαστάσεις, στις υπερευαίσθητες επαρχίες της Φύσης και του Κόσμου και συνεχίζει να ονειρεύεται με τα ίδια όνειρα που έχει στο φυσικό κόσμο, δηλαδή με τις γνωστές διανοητικές προβολές και φαντασίες του, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του.
-Μπορεί επίσης η Ουσία να παρασυρθεί στους κόσμους κολάσεις, οπότε ο άνθρωπος θα θυμάται εφιάλτες. Ορισμένες φορές βλέπουμε όνειρα που έχουν σχέση με αυτά που κάνουμε όλη την ημέρα ή με πράγματα που επιθυμούμε. Αυτά δεν είναι παρά απλές διανοητικές προβολές.
-Υπάρχουν και περι¬πτώσεις στις οποίες η Ουσία μπορεί στιγμιαία να αντιληφθεί αποκαλύψεις των μεγάλων Δασκάλων ή να της δώσουν κάποια ειδική διδασκαλία. Αυτές όμως οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες.
Όταν κάποιος αρχίζει να εφαρμόζει το κλειδί ΥΑΤ, συνηθίζει να παρατηρεί καί το σώμα καί το περιβάλλον του. Έτσι έχει την πιθανότητα σε κάποια στιγμή να καταλάβει ότι δεν αισθάνεται το σώμα του «έτσι όπως το έχει συνηθίσει». Ή θα αντιληφθεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο περιβάλλον, ότι «κάτι δεν πάει καλά». Τότε η Ουσία του θα ξυπνήσει και θα καταλάβει ότι βρίσκεται στον αστρικό κόσμο. Δεν θα δει τίποτε ιδιαίτερο σε σχέση με το απλό όνειρο που έβλεπε μέχρι εκείνη την στιγμή. Το περιβάλλον συνήθως παραμένει σταθερό. Απλά θα τον καταλάβει μία έκπληξη επειδή θα θυμηθεί ότι πριν λίγη ώρα είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι του για να κοιμηθεί. Τότε μπορεί να πει:
-Είμαι με το αστρικό μου σώμα!
Θα θυμηθεί όλες τις δυνατότητες που έμαθε θεωρητικά ότι έχει. Μπορεί για παράδειγμα να πετάξει, να περάσει μέσα από τοίχους και να πάει σε όποιο μέρος θέλει ή να ψάξει για κάποιον Δάσκαλο ο οποίος θα τον διδάξει ότι χρειάζεται. Και πάντοτε θα αισθάνεται έκπληξη, επειδή η Ουσία ξυπνώντας αντιμετωπίζει κάτι πρωτόγνωρο για αυτήν.
Ανάλογα, με το πόσο δυνατή συγκέντρωση υπάρχει, η εμπειρία μπορεί να κρατήσει από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι αρκετή ώρα. Φυσικά στο επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε οι εμπειρίες αυτές είναι σπάνιες και διαρκούν ελάχιστα. Είναι όμως αρκετές για να ταράξουν την Ουσία μας και να της δείξουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από τα όνειρα που προβάλλει ο Νους.
Θα περιγράψουμε τώρα τι πρέπει να κάνει κανείς για να επιτύχει τον Αστρικό Διαχωρισμό:
Βασικά εφαρμόζουμε συνεχώς το κλειδί ΥΑΤ, δηλαδή ο διαχωρισμός της προσοχής σε Υποκείμενο, Αντικείμενο και Τόπο πρέπει να γίνεται συνέχεια. Η πρακτική που εξασκούμε σε κατάσταση επαγρύπνησης, τυπώνεται στο υποσυνείδητο και μετά, κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου λειτουργεί αυτόματα.
Επίσης πρέπει να σταματάμε την καθημερινή δράση μας και να αναρωτιόμαστε συχνά για τον τόπο που βρισκόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Παρατηρούμε προσεκτικά και διευκρινίζουμε αν είμαστε στον αστρικό ή στον φυσικό κόσμο. Για μεγαλύτερη σιγουριά τραβάμε το δάχτυλό μας ή κάνουμε ένα πηδηματάκι. Εάν είμαστε στο αστρικό τότε το δάκτυλό μας θα μακρύνει (επειδή εκεί η ύλη είναι ελαστική) ή θα αιωρηθούμε γιατί ο νόμος της βαρύτητας δεν ισχύει.
Αν επίσης κατά την διάρκεια της ημέρας βλέπουμε κάτι περίεργο, αμέσως πρέπει να αναρωτιόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Αυτό το κάνουμε γιατί στο αστρικό βλέπουμε πολλά περίεργα πράγματα, αλλά ποτέ δεν αναρωτιόμαστε για αυτά. Τα θεωρούμε φυσιολογικά. Όταν όμως ξυπνήσουμε συνήθως αισθανόμαστε κατάπληξη που είδαμε τέτοια περίεργα πράγματα. Και λέμε στους άλλους: Άκου τι όνειρο είδα εχθές!!!
Μετά την αναρώτηση, συνήθως ο νους μας πείθει ότι είμαστε ΕΔΩ, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν είμαστε στο αστρικό ή στο φυσικό. Έτσι κι αλλιώς και στις δύο περιπτώσεις είμαστε ΕΔΩ, αλλά λείπει η διευκρίνιση. Έτσι προσπαθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι με σκοπό την αιώρηση ή να τραβήξουμε το δάχτυλό μας.
Κάποιες φορές όμως ο νους μας βάζει βάρος και δεν πετάμε. Όποτε είναι δυνατόν ανεβαίνουμε σε ένα σκαμνί ή σε ένα σκαλοπάτι και πηδάμε. Έτσι προσπαθούμε να διαπιστώνουμε αν είμαστε ή όχι στο αστρικό.
Τελικά, είτε αιωρηθούμε είτε αισθανθούμε το δάκτυλό μας να μετατρέπεται σε λάστιχο και να μακραίνει, μας καταλαμβάνει ισχυρή έκπληξη η οποία μας αφυπνίζει. Είναι ένα σοκ στιγμιαίο. Όπως για παράδειγμα όταν φεύγεις από το σπίτι για μια δουλειά και ξαφνικά θυμάσαι και λες: ΩΧ!!! ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ!!!
Αισθάνεσαι ΚΑΠΩΣ, σαν να ξυπνάς από έναν λήθαργο, αισθάνεσαι έκπληξη και ταράζεσαι. Η αστρική συνειδητοποίηση είναι παρόμοια.
Μία άλλη πρακτική γίνεται την ώρα που πάμε για ύπνο:
Ξαπλώνουμε ανάσκελα (με το στόμα προς τα πάνω) και με το κεφάλι προς τον βορρά ή την ανατολή (αν γίνεται βέβαια).
Παρατηρούμε το δωμάτιό μας πολύ προσεκτικά, εντοπίζοντας όλες τις λεπτομέρειές του (αντικείμενα, χρωματισμούς, διάταξη χώρου) και μετά λέμε πολλές φορές στον εαυτό μας:
-Ξάπλωσα για να κοιμηθώ. Εάν βρεθώ στην δουλειά μου ή οπουδήποτε αλλού, θα θυμηθώ ότι ξάπλωσα για ύπνο και δεν μπορεί να βρίσκομαι εκεί. Τότε θα καταλάβω ότι είμαι με αστρικό σώμα και θα κάνω το πήδημα με σκοπό να αιωρηθώ.
Όταν τελικά στην διάρκεια του ονείρου θυμηθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι, θα αιωρηθούμε και θα ξυπνήσουμε στο αστρικό επίπεδο (για μερικά δευτερόλεπτα έστω).
Θα πρέπει επίσης ο γνωστικός μαθητής να προσπαθεί τα εξής:
-Πριν ξαπλώσει να έχει φάει ελαφρύ φαγητό. Όταν φάει κάποιος βαριά κοιμάται εύκολα και κάποιες φορές μπορεί ακόμη και να δει εφιάλτες.
-Όταν μετατρεπόμενος σε φρουρό του ύπνου του, είναι μισοκοιμισμένος και αισθάνεται αυτήν την χαλάρωση του ύπνου, πρέπει να φαντάζεται και να αισθάνεται ότι είναι ελαφρύς σαν αέριο.
-Όντας σε αυτήν την κατάσταση, προσπαθεί να ξεχνάει ότι έχει βάρος και σκέπτεται ότι μπορεί να πετάξει όπου θέλει.
-Μετά προσπαθεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του ξεχνώντας το φυσικό του σώμα, αισθανόμενος ότι είναι σύννεφο, άρωμα, αέρας, θεϊκή πνοή.
-Αυτό δεν γίνεται διανοητικά, αλλά σηκώνεται απαλά από το κρεβάτι του, απολύτως ταυτισμένος με το απαλό και ρευστό πνεύμα του.
-Όταν βγει από το φυσικό του σώμα, μπορεί να δει το σώμα του που κοιμάται, να περιδιαβεί το σπίτι του ή να φύγει και να πάει σε όποιο μέρος θέλει.
Υπάρχουν και άλλες πρακτικές:
-Η συγκέντρωση στους κτύπους της καρδιάς μας, η οποία πρέπει να γίνεται πριν το στάδιο του ύπνου και απαιτεί αρκετή χαλάρωση εκ μέρους μας για να αντιληφθούμε την αίσθηση των παλμών της καρδιάς.
-Η συγκέντρωση σε μία μαύρη γάτα. Επειδή η κατάμαυρη γάτα έχει πολύ δυνατό στοιχειώδες, μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε συνειδητά στο αστρικό. Μπορούμε ακόμη να συγκεντρωθούμε σε φυτά ή και στον σκύλο μας.
-Η προφορά ορισμένων Μάντραμς, λέξεων δύναμης.
-Η επίκληση σε Δασκάλους του Αστρικού πεδίου, οι οποίοι εκπαιδεύουν όποιον τους το ζητήσει.
Όταν είμαστε καλά συγκεντρωμένοι τότε μπορεί να ακούσουμε ένα βούισμα λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος που μοιάζει και με τον ήχο που κάνει ο γρύλλος. Τότε συγκεντρωνόμαστε σε αυτό το βουητό για να έλθει πιο εύκολα η συνειδητή αστρική έξοδος.
Καμιά φορά επίσης νομίζουμε ότι γίνεται σεισμός ή νοιώθουμε ένα απότομο τράνταγμα στο σώμα ή πιθανόν νομίζουμε ότι το σώμα μας φουσκώνει και γίνεται τεράστιο ή αντίθετα ότι μικραίνει και μετατρέπεται σε τελεία. Αυτά είναι σημάδια συγκέντρωσης και εξόδου στο αστρικό και δεν πρέπει να φοβόμαστε γιατί τότε θα χαθεί όλη η προσπάθεια.
Ξαπλώνουμε ανάσκελα (με το στόμα προς τα πάνω) και με το κεφάλι προς τον βορρά ή την ανατολή (αν γίνεται βέβαια).
Παρατηρούμε το δωμάτιό μας πολύ προσεκτικά, εντοπίζοντας όλες τις λεπτομέρειές του (αντικείμενα, χρωματισμούς, διάταξη χώρου) και μετά λέμε πολλές φορές στον εαυτό μας:
-Ξάπλωσα για να κοιμηθώ. Εάν βρεθώ στην δουλειά μου ή οπουδήποτε αλλού, θα θυμηθώ ότι ξάπλωσα για ύπνο και δεν μπορεί να βρίσκομαι εκεί. Τότε θα καταλάβω ότι είμαι με αστρικό σώμα και θα κάνω το πήδημα με σκοπό να αιωρηθώ.
Όταν τελικά στην διάρκεια του ονείρου θυμηθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι, θα αιωρηθούμε και θα ξυπνήσουμε στο αστρικό επίπεδο (για μερικά δευτερόλεπτα έστω).
Θα πρέπει επίσης ο γνωστικός μαθητής να προσπαθεί τα εξής:
-Πριν ξαπλώσει να έχει φάει ελαφρύ φαγητό. Όταν φάει κάποιος βαριά κοιμάται εύκολα και κάποιες φορές μπορεί ακόμη και να δει εφιάλτες.
-Όταν μετατρεπόμενος σε φρουρό του ύπνου του, είναι μισοκοιμισμένος και αισθάνεται αυτήν την χαλάρωση του ύπνου, πρέπει να φαντάζεται και να αισθάνεται ότι είναι ελαφρύς σαν αέριο.
-Όντας σε αυτήν την κατάσταση, προσπαθεί να ξεχνάει ότι έχει βάρος και σκέπτεται ότι μπορεί να πετάξει όπου θέλει.
-Μετά προσπαθεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του ξεχνώντας το φυσικό του σώμα, αισθανόμενος ότι είναι σύννεφο, άρωμα, αέρας, θεϊκή πνοή.
-Αυτό δεν γίνεται διανοητικά, αλλά σηκώνεται απαλά από το κρεβάτι του, απολύτως ταυτισμένος με το απαλό και ρευστό πνεύμα του.
-Όταν βγει από το φυσικό του σώμα, μπορεί να δει το σώμα του που κοιμάται, να περιδιαβεί το σπίτι του ή να φύγει και να πάει σε όποιο μέρος θέλει.
Υπάρχουν και άλλες πρακτικές:
-Η συγκέντρωση στους κτύπους της καρδιάς μας, η οποία πρέπει να γίνεται πριν το στάδιο του ύπνου και απαιτεί αρκετή χαλάρωση εκ μέρους μας για να αντιληφθούμε την αίσθηση των παλμών της καρδιάς.
-Η συγκέντρωση σε μία μαύρη γάτα. Επειδή η κατάμαυρη γάτα έχει πολύ δυνατό στοιχειώδες, μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε συνειδητά στο αστρικό. Μπορούμε ακόμη να συγκεντρωθούμε σε φυτά ή και στον σκύλο μας.
-Η προφορά ορισμένων Μάντραμς, λέξεων δύναμης.
-Η επίκληση σε Δασκάλους του Αστρικού πεδίου, οι οποίοι εκπαιδεύουν όποιον τους το ζητήσει.
Όταν είμαστε καλά συγκεντρωμένοι τότε μπορεί να ακούσουμε ένα βούισμα λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος που μοιάζει και με τον ήχο που κάνει ο γρύλλος. Τότε συγκεντρωνόμαστε σε αυτό το βουητό για να έλθει πιο εύκολα η συνειδητή αστρική έξοδος.
Καμιά φορά επίσης νομίζουμε ότι γίνεται σεισμός ή νοιώθουμε ένα απότομο τράνταγμα στο σώμα ή πιθανόν νομίζουμε ότι το σώμα μας φουσκώνει και γίνεται τεράστιο ή αντίθετα ότι μικραίνει και μετατρέπεται σε τελεία. Αυτά είναι σημάδια συγκέντρωσης και εξόδου στο αστρικό και δεν πρέπει να φοβόμαστε γιατί τότε θα χαθεί όλη η προσπάθεια.
Το τελευταίο βήμα γίνεται την ώρα που ξυπνάμε το πρωί:
-Μένουμε ακίνητοι, επειδή με την κίνηση ταράζεται το αστρικό σώμα και χάνονται οι αναμνήσεις.
-Αμέσως κάνουμε μια αναδρομική άσκηση για να θυμηθούμε με κάθε λεπτομέρεια τα μέρη που επήγαμε, τους ανθρώπους με τους οποίους μιλήσαμε και γενικά την κατάσταση στην οποία βρισκό¬μασταν, όσο ήμασταν έξω από το φυσικό σώμα.
Μπορούμε επίσης να κρατάμε σημειώσεις για όλα αυτά, επειδή σιγά σιγά τα όνειρα χάνονται κατά την διάρκεια της ημέρας. Αυτά που γράφουμε μας δείχνουν την εξέλιξη που έχουμε, στον δρόμο της αφύπνισης της συνείδησης, σαν αποτέλεσμα της προ¬σπάθειάς μας.
Πολλοί ονειρεύονται πως είναι ξύπνιοι, αλλά πρόκειται απλά για ένα όνειρο. Ο ξύπνιος άνθρωπος ζει με εντατική επαγρύπνηση κατά την διάρκεια του ύπνου, αλλά και κατά την διάρκεια της καθημερινής δραστηριότητας.
Ορισμένοι, όταν βγαίνουν στο αστρικό, βλέπουν το φυσικό τους σώμα ξαπλωμένο στο κρεβάτι. Τότε φοβούνται ότι θα πεθάνουν και τρομοκρατημένοι επιστρέφουν πίσω και ξυπνούν.
Ορισμένοι επίσης προσπαθούν (ακριβώς λόγω του φόβου του αγνώστου ή του θανάτου) να αποφύγουν να έχουν πάλι τέτοιου είδους εμπειρίες. Αυτό είναι παράλογο γιατί είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, είτε θέλουν είτε όχι, κάθε βράδυ βγαίνουν στο αστρικό. Όλοι οι άνθρωποι βγαίνουν στο αστρικό αλλά φυσικά δεν πέθανε κανείς, ούτε έπαθε τίποτε.
Τους φυσιολογικούς αυτούς φόβους τους αυξάνουν πολλοί ψευτο-εσωτεριστές, που παριστάνοντας τους ειδήμονες, φοβίζουν τον κόσμο λέγοντας ότι το αστρικό είναι επικίνδυνο και χρειάζεσαι έναν Δάσκαλο για να σε προστατέψει. Αντίθετα μπορούμε να πούμε ότι κινδυνεύουμε όταν δεν βγαίνουμε συνειδητά στο αστρικό. Ο λόγος είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και να μας σκοτώσει ένας δαίμονας υψηλής ιεραρχίας. Αυτό που μας συμβαίνει συνήθως είναι ότι παρασυρόμαστε στους κολάσιους κόσμους. Εκεί εκπαιδεύουν τα ελαττώματά μας για να κάνουν ακόμα «καλυτέρα» τις καθημερινές αταξίες τους.
-Μένουμε ακίνητοι, επειδή με την κίνηση ταράζεται το αστρικό σώμα και χάνονται οι αναμνήσεις.
-Αμέσως κάνουμε μια αναδρομική άσκηση για να θυμηθούμε με κάθε λεπτομέρεια τα μέρη που επήγαμε, τους ανθρώπους με τους οποίους μιλήσαμε και γενικά την κατάσταση στην οποία βρισκό¬μασταν, όσο ήμασταν έξω από το φυσικό σώμα.
Μπορούμε επίσης να κρατάμε σημειώσεις για όλα αυτά, επειδή σιγά σιγά τα όνειρα χάνονται κατά την διάρκεια της ημέρας. Αυτά που γράφουμε μας δείχνουν την εξέλιξη που έχουμε, στον δρόμο της αφύπνισης της συνείδησης, σαν αποτέλεσμα της προ¬σπάθειάς μας.
Πολλοί ονειρεύονται πως είναι ξύπνιοι, αλλά πρόκειται απλά για ένα όνειρο. Ο ξύπνιος άνθρωπος ζει με εντατική επαγρύπνηση κατά την διάρκεια του ύπνου, αλλά και κατά την διάρκεια της καθημερινής δραστηριότητας.
Ορισμένοι, όταν βγαίνουν στο αστρικό, βλέπουν το φυσικό τους σώμα ξαπλωμένο στο κρεβάτι. Τότε φοβούνται ότι θα πεθάνουν και τρομοκρατημένοι επιστρέφουν πίσω και ξυπνούν.
Ορισμένοι επίσης προσπαθούν (ακριβώς λόγω του φόβου του αγνώστου ή του θανάτου) να αποφύγουν να έχουν πάλι τέτοιου είδους εμπειρίες. Αυτό είναι παράλογο γιατί είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, είτε θέλουν είτε όχι, κάθε βράδυ βγαίνουν στο αστρικό. Όλοι οι άνθρωποι βγαίνουν στο αστρικό αλλά φυσικά δεν πέθανε κανείς, ούτε έπαθε τίποτε.
Τους φυσιολογικούς αυτούς φόβους τους αυξάνουν πολλοί ψευτο-εσωτεριστές, που παριστάνοντας τους ειδήμονες, φοβίζουν τον κόσμο λέγοντας ότι το αστρικό είναι επικίνδυνο και χρειάζεσαι έναν Δάσκαλο για να σε προστατέψει. Αντίθετα μπορούμε να πούμε ότι κινδυνεύουμε όταν δεν βγαίνουμε συνειδητά στο αστρικό. Ο λόγος είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και να μας σκοτώσει ένας δαίμονας υψηλής ιεραρχίας. Αυτό που μας συμβαίνει συνήθως είναι ότι παρασυρόμαστε στους κολάσιους κόσμους. Εκεί εκπαιδεύουν τα ελαττώματά μας για να κάνουν ακόμα «καλυτέρα» τις καθημερινές αταξίες τους.
Κάποιες φορές μπορεί να ξεκολλήσει ολόκληρο το αστρικό μας σώμα από το φυσικό, αλλά να μένουμε κολλημένοι πχ στο κεφάλι. Άλλες φορές προσπαθούμε να περάσουμε μέσα από τον τοίχο, αλλά αυτός είναι ελαστικός, υποχωρεί και μας εμποδίζει να φύγουμε. Κάποιοι αιωρούνται στο δωμάτιο μη μπορώντας να κινηθούν. Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα ο νους μας βάζει διανοητικά εμπόδια. Μεταφέρει τις καταστάσεις του υλικού κόσμου στον αστρικό κόσμο και μας δημιουργεί προβλήματα.
Ο καλύτερος όμως τρόπος για να υπάρξει έξοδος στο αστρικό είναι ένας και μοναδικός, αν και είναι ο δυσκολότερος.
Σε όλες τις μεθόδους που περιγράψαμε πριν είναι απαραίτητη η προσπάθεια για να επιτευχθεί η αστρική εμπειρία μερικών δευτερολέπτων. Μετά πρέπει να ξαναγίνει το ίδιο.
Όμως όταν δουλεύουμε πάνω στον θάνατο του Εγώ και απελευθερώνουμε την Ουσία μας τότε αυτή μετατρέπεται σε Συνείδηση.
Μία από τις βασικές ικανότητες της Συνείδησης είναι η συνεχής επαγρύπνηση.
Έτσι όταν κοιμόμαστε η Συνείδησή μας βγαίνει στον αστρικό κόσμο φυσιολογικά χωρίς ανάγκη ιδιαίτερων πρακτικών.
Το αφυπνισμένο άτομο επίσης μπορεί:
-Να κατανοεί τα συμβολικά όνειρα που βλέπει.
-Να ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μέρος της γης ή ακόμα και σε άλλους πλανήτες.
-Να πηγαίνει στους Ναούς των Μυστηρίων και να ζητήσει από τους μεγάλους Δασκάλους να τον εκπαιδεύσουν.
-Να μελετήσει τα Ακασικά Αρχεία της Φύσης για να γνωρίσει όλα εκείνα που τον ενδιαφέρουν.
-Να αναλαμβάνει εργασίες που θα του αναθέσουν στον Γνωστικό Ναό, κερδίζοντας έτσι Αξίες, αφού εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητας.
Όλα αυτά γίνονται αργά και οδυνηρά γιατί η Φύση δεν κάνει άλματα. Και το πρώτο σκαλοπάτι για αυτήν την θαυμάσια σκάλα εσωτερικής προόδου λέγεται συγκέντρωση. Χωρίς αυτήν δεν πρόκειται ποτέ ποτέ ποτέ να επιτύχει κανείς τίποτε στον εσωτερικό δρόμο.
Ο καλύτερος όμως τρόπος για να υπάρξει έξοδος στο αστρικό είναι ένας και μοναδικός, αν και είναι ο δυσκολότερος.
Σε όλες τις μεθόδους που περιγράψαμε πριν είναι απαραίτητη η προσπάθεια για να επιτευχθεί η αστρική εμπειρία μερικών δευτερολέπτων. Μετά πρέπει να ξαναγίνει το ίδιο.
Όμως όταν δουλεύουμε πάνω στον θάνατο του Εγώ και απελευθερώνουμε την Ουσία μας τότε αυτή μετατρέπεται σε Συνείδηση.
Μία από τις βασικές ικανότητες της Συνείδησης είναι η συνεχής επαγρύπνηση.
Έτσι όταν κοιμόμαστε η Συνείδησή μας βγαίνει στον αστρικό κόσμο φυσιολογικά χωρίς ανάγκη ιδιαίτερων πρακτικών.
Το αφυπνισμένο άτομο επίσης μπορεί:
-Να κατανοεί τα συμβολικά όνειρα που βλέπει.
-Να ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μέρος της γης ή ακόμα και σε άλλους πλανήτες.
-Να πηγαίνει στους Ναούς των Μυστηρίων και να ζητήσει από τους μεγάλους Δασκάλους να τον εκπαιδεύσουν.
-Να μελετήσει τα Ακασικά Αρχεία της Φύσης για να γνωρίσει όλα εκείνα που τον ενδιαφέρουν.
-Να αναλαμβάνει εργασίες που θα του αναθέσουν στον Γνωστικό Ναό, κερδίζοντας έτσι Αξίες, αφού εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητας.
Όλα αυτά γίνονται αργά και οδυνηρά γιατί η Φύση δεν κάνει άλματα. Και το πρώτο σκαλοπάτι για αυτήν την θαυμάσια σκάλα εσωτερικής προόδου λέγεται συγκέντρωση. Χωρίς αυτήν δεν πρόκειται ποτέ ποτέ ποτέ να επιτύχει κανείς τίποτε στον εσωτερικό δρόμο.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ