Η απογοήτευση είναι ένα είδος χρεοκοπίας. Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύουμε πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες.
Eric Hoffer, 1902-1983, Αμερικανός συγγραφέας & φιλόσοφος
Ένας αδύναμος άνθρωπος είναι δίκαιος μόνο κατά τύχη. Ένας δυνατός, μη-βίαιος άνθρωπος είναι άδικος μόνο κατά τύχη.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης
Οι άνθρωποι θέλουν να σε κατηγοριοποιήσουν για να ησυχάσουν απο τα λεγόμενα σου. Α, είναι αριστερός, Α είναι δεξιός, Α είναι κομμουνιστής, Α είναι Φασίστας, Α είναι Χριστιανός, Α είναι Άθεος. Όταν δεν είσαι με τίποτα και κανέναν, μα στηλιτεύεις το κακό απο οπουδήποτε κι αν προέρχεται, οι άνθρωποι δεν θα ησυχάσουν ποτέ. Και ίσως κάποτε, ξυπνήσουν
Όπου μια εταιρεία είναι κρατική, δίχως ιδιωτική πρωτοβουλία, η ιδιωτικό ανταγωνισμό, η κατάληξη είναι τραγική..Ο μόνος τρόπος και η μόνη εφικτή επανάσταση, θα είναι τις ιδιωτικές εταιρείες, να τις αναλάβουν απο κοινου οι πολίτες/εργαζόμενοι ως μέτοχοι, δίχως "αφεντικά"..Πολίτες με παιδεία-γνώση και συνείδηση. Αλλά στην Ελλάδα, ας υπάρξει πρώτα υγιής ιδιωτικός τομέας, ας απαλλαχθούμε απο το δημόσιο και το συζητάμε για το επόμενο συνειδησιακό άλμα...
Αντε να εξηγήσεις, πως δεν θα υπήρχε ούτε ενα σπίτι δίχως ρεύμα, νερό και κάλυψη βασικών αναγκών, εαν οι "έχοντες" , που κατέχουν άδικα , τεράστιο μέρος πλούτου, κάλυπταν εκείνοι και για οσο διαρκή η "κρίση", τις ανάγκες ολων των αναξιοπαθούντων. Και μετά σου φταίει το μνημόνιο, ε ; Το οτι είστε απάνθρωποι και ρεντίκολα της ανθρώπινης φυλής, οχι ;
Αγαπάς και Ερωτεύεσαι για Σένα. Για κανέναν άλλο. Αγαπάς εναν φίλο, εναν συγγενή, εναν τυχαίο γνωστό, για σένα, γιατί γεμίζει το Είναι σου. Ερωτεύεσαι για σένα, γιατί γεμίζει την ψυχή σου. Μένεις πιστός για σένα. Γίνεσαι Άπιστος για σένα. Η Ελεύθερη βούληση, μπορεί να κάνει κάποιον να μην σε αγαπάει, η να μην σε ερωτευτεί. Δεν εχει καμία σημασία. Εσυ αγαπάς,για σένα.
Οι περισσότεροι απο οσους γνώρισα ποτέ μου προσωπικά - για συγγραφείς αγνοώ- , οι οποίοι έκριναν και εβριζαν την ανθρωπότητα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ηταν εκείνοι, που εκαναν πράξη, ολα οσα έκριναν και σιχαινόντουσαν - στην κοινωνία, η την ανθρωπότητα-. Κατέληξα στο συμπέρασμα, πως η πλειοψηφία (πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις) οσων κρίνουν τον Άνθρωπο, με σκληρή, μη ανθρώπινη γλώσσα, είναι απλά αυτοκαταστροφικοί, αδύναμοι και υποκριτές ενω κατ ουσίαν σιχαίνονται τον εαυτό τους τον ίδιο . Στην ανθρωπότητα, βλέπουν τον καθρέφτη τους και τίποτα περισσότερο, ενώ, είναι απλά θέμα χρόνου, μέχρι να εκδηλώσουν, την "διαφορετικότητα" τους αυτή.
- Αγαπάς;;;
- Αγαπάω ...
- Και γιατί αγαπάς;;;
- Γιατί με κάνει καλύτερο άνθρωπο..
- Καλύτερο ή ευκολότερο ...
- Ευκολότερο;;;
- Ναι. Ευκολότερο ...
- Τι εννοείς;;;
- Εννοώ ότι η αγάπη σε μαλακώνει, κάνεις υποχωρήσεις που δεν θα έκανες αν δεν αγαπούσες, είσαι πιο γλυκός, πιο ευαίσθητος. Οπότε, είσαι ευκολότερος στο να δέχεσαι πράγματα και καταστάσεις ...
- Και αυτό δεν σημαίνει 'καλύτερος άνθρωπος';;;
- Έχοντας αλλάξει εσένα;;;
- Γιατί λες ότι άλλαξα εμένα; Αφού ο ίδιος είμαι. Δεν άλλαξα. Θέλω και τα κάνω. Δεν μου τα επιβάλλει κανένας ...
- Δεν είπα το αντίθετο ...
- Τότε τι λες;;;
- Ότι γίνεσαι ευκολότερος. Δεν γίνεσαι καλύτερος. Αλλάζεις ...
- Αλλάζω, αλλά προς το καλύτερο ...
- Αλλάζεις έτσι ώστε να γίνεσαι πιο αρεστός. Αλλάζεις έτσι ώστε να αντέχεις το έτερον ήμισυ. Αλλάζεις έτσι ώστε να σε αντέχει το έτερον ήμισυ ...
- Μα, αυτό είναι το καλύτερο. Μαθαίνω να ζω με κάποιον άλλο. Μαθαίνω να συμβιώνω και να βιώνω. Μαθαίνω να μην είμαι 'εγώ' και να είμαστε 'εμείς' ...
- Σωστά τα περί 'εγώ' και 'εμείς', αρκεί να ξεκινάς από το 'εγώ' και να δημιουργείς το 'εμείς'. Γιατί τότε, δεν γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Χάνεσαι από οντότητα και αφομοιώνεσαι στα γούστα και στις ορέξεις του άλλου. Γίνεσαι 'ένα' με τον άλλο και μετά για να βρεις το 'εγώ' πρέπει να γκρεμίσεις τα πάντα μέσα σου και να ξαναφτιαχτείς. Και ξέρεις ποιο είναι το ωραίο;;;
- Ποιο;;;
- Όταν θελήσεις να ξαναγίνεις 'εσύ', κανένας δεν πιστεύει ότι ήσουν μόνο 'εμείς' ...
('Blue Horizon' by Peter Wileman)
- Αγαπάω ...
- Και γιατί αγαπάς;;;
- Γιατί με κάνει καλύτερο άνθρωπο..
- Καλύτερο ή ευκολότερο ...
- Ευκολότερο;;;
- Ναι. Ευκολότερο ...
- Τι εννοείς;;;
- Εννοώ ότι η αγάπη σε μαλακώνει, κάνεις υποχωρήσεις που δεν θα έκανες αν δεν αγαπούσες, είσαι πιο γλυκός, πιο ευαίσθητος. Οπότε, είσαι ευκολότερος στο να δέχεσαι πράγματα και καταστάσεις ...
- Και αυτό δεν σημαίνει 'καλύτερος άνθρωπος';;;
- Έχοντας αλλάξει εσένα;;;
- Γιατί λες ότι άλλαξα εμένα; Αφού ο ίδιος είμαι. Δεν άλλαξα. Θέλω και τα κάνω. Δεν μου τα επιβάλλει κανένας ...
- Δεν είπα το αντίθετο ...
- Τότε τι λες;;;
- Ότι γίνεσαι ευκολότερος. Δεν γίνεσαι καλύτερος. Αλλάζεις ...
- Αλλάζω, αλλά προς το καλύτερο ...
- Αλλάζεις έτσι ώστε να γίνεσαι πιο αρεστός. Αλλάζεις έτσι ώστε να αντέχεις το έτερον ήμισυ. Αλλάζεις έτσι ώστε να σε αντέχει το έτερον ήμισυ ...
- Μα, αυτό είναι το καλύτερο. Μαθαίνω να ζω με κάποιον άλλο. Μαθαίνω να συμβιώνω και να βιώνω. Μαθαίνω να μην είμαι 'εγώ' και να είμαστε 'εμείς' ...
- Σωστά τα περί 'εγώ' και 'εμείς', αρκεί να ξεκινάς από το 'εγώ' και να δημιουργείς το 'εμείς'. Γιατί τότε, δεν γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Χάνεσαι από οντότητα και αφομοιώνεσαι στα γούστα και στις ορέξεις του άλλου. Γίνεσαι 'ένα' με τον άλλο και μετά για να βρεις το 'εγώ' πρέπει να γκρεμίσεις τα πάντα μέσα σου και να ξαναφτιαχτείς. Και ξέρεις ποιο είναι το ωραίο;;;
- Ποιο;;;
- Όταν θελήσεις να ξαναγίνεις 'εσύ', κανένας δεν πιστεύει ότι ήσουν μόνο 'εμείς' ...
('Blue Horizon' by Peter Wileman)
Και η κατάληξη της εντροπίας είναι πάντα το απόλυτο τίποτα και ο θάνατος ,τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο !!!!
Καμιά εξέλιξη , καμιά δημιουργία , οπισθοχώρηση σε κτηνώδεις καταστάσεις , σε πρωτόγονα ήθη και ένστικτα ,
στον απόλυτο κανιβαλισμό της ζωής ,στην πεμπτουσία της απαξίωσης της ανθρώπινης υπόστασης και του πνευματικού ανθρώπου......
Στην ρομποτοποιημένη μηχανιστική συμπεριφορά και στάση ζωής , στην απόλυτη άγνοια των αρχετύπων της δημιουργίας ..........
Στο απόλυτο σκοτάδι...............
Στον χυδαίο έρωτα και σε τυποποιημένα σάπιους κανόνες ευγένειας.....
Αυτό που λάμπει είναι ένας καλυμμένος με χρυσόσκονη τσίγκος που σου τον προσφέρουν σαν κόσμημα.....
Και οι πελάτες στήνονται στην ουρά των κάθε είδους τσιγκοπολείων υπομονετικά ,νομίζοντας πως περιμένουν στα φουαγιέ κοσμηματοπωλείων και χρυσοπληρώνουν με τον πανάκριβο χρόνο τους την ψυχρή λαμαρίνα της ψευδαίσθησης και της χυδαιότητας......
Το αισιόδοξο είναι πως που και που , αν έχεις ενεργοποιημένες τις εσωτερικές αισθήσεις ,
βλέπεις σπίθες να ξεπετιούνται από το απρόσμενο, από τα άδηλο, από το απλό ,από το ταπεινό.........
Εντροπία - Κ. Γώγου
Οταν λέμε, πως η Δύση, πνευματικά, ακόμα και με τον άκρατο υλισμό της, είναι μακράν ανώτερη και πιο "πολιτισμένη", κι οτι θα πρέπει να προστατέψουμε , πάση θυσία, τον πολιτισμό της δύσης, που σέβεται τον άνθρωπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είμαστε Εθνικιστές, η ρατσιστές. Όταν λέμε, πως επιβάλλεται η Δύση (και δεν μιλώ για μεμονομένα κράτη , αλλά για ολο τον πολιτισμένο κόσμο) , να δίνει παιδεία και να αφομοιώνει τους μετανάστες απο χώρες που κυριαρχούν τέτοια φαινόμενα, η μισαλλοδοξία πάσης φύσεως, (και δεν ομιλώ για απελάσεις, ούτε κρίνω βάση ράτσας) δεν χωράνε "υποκειμενικότητες" και "ανοχή" στην "διαφορετικότητα". Ποια διαφορετικότητα ; Του ρατσιστή χριστιανοταλιμπάν Ρώσου ; Του Ισλαμιστή Πακιστανού ; Του Ινδού που θεωρεί την γυναίκα σκεύος ; Των θρησκόληπτων πάσης φύσεως ; Η χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Δύση θεσπίστηκε κι απο "μας" υπάρχει. Δεν πρέπει δηλαδή να υπάρξει προάσπιση Ιδανικών ; Να σεβαστείς τι ; Λαούς που αποδίδουν δικαιοσύνη με λιθοβολισμό, η με κόψιμο μελών του σώματος των εγκληματιών, αντί να θεσπίσει οργανωμένο Δίκαιο ; Και για να αντιμετωπίσουμε αυτή την φρικαλεότητα, θα πρέπει να γίνουμε στο τέλος ιδιοι με αυτούς ; Κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια σε τέτοια φρίκη.
Η αναγκαιότητα εκπολιτισμού των κοινωνιών μας, είναι εντονότερη οσο ποτέ άλλοτε.
Μην πιστεύεις σε ανθρωπο-είδωλα. Κάποτε θα καταλάβεις , πως παρόλη την εξυπνάδα τους, την ξεχωριστή τους φύση, είναι κι αυτοί, άνθρωποι, με ανάγκες και πάθη σαν κι εσένα και θα πληγωθείς. Δεν ηταν ψεύτικο το μονοπάτι, η κατανόηση σου ηταν ελλιπής
Δες τους, δες τους Θεούς σου. Ήλιοι διαρκώς φωτίζουν και ζωογονούν, φεγγάρια χαρίζουν μαγευτικές στιγμές και φιλτράρουν το σκότος, οι Γαίες, διαρκώς θνήσκουν κι ανασταίνονται, οι Ουρανοί συνέχεια δακρύζουν, μαύρες τρύπες ως κοσμικοί θεριστές. Βιώνουν το αιώνιο πρέπει, το αιώνιο καθήκον, ενω εσυ, γεύεσαι το μεγαλύτερο δώρο, το να βούλεσαι ελεύθερα. Δες , δες τους Θεούς σου, είναι υποταγμένοι στην ανάγκη και βήμα δεν κάνουν δίχως αυτήν. Δες , δες τους Θεούς σου, σε Νόμο που ολα τα διέπει προσκυνούν. Δες δες τον καθρέφτη, κληρονόμε της ύπαρξης. Για σένα γίναν ολα. Για σένα.
Αιώνια η Μεγαλομανία σου ω Άνθρωπε να γίνεις Θεός. Είμαι σχεδόν σίγουρος, πως ολοι οι θεοί, θα εδιναν τα πάντα για να απαρνηθούν ολες τους τις ευθύνες κι ολο το Υπερκόσμιο καθήκον τους. Θα εδιναν τα πάντα, να μπορούσαν να γίνουν θνητοί, κι εσυ ω άνθρωπε, ποθείς να γίνεις Θεός. Τόσο λίγο, αγαπάς τον Εαυτό σου
K.C
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ