Με μοναδικό τρόπο στέκουμε σήμερα στην αυγή μιας τελείως νέας οικονομικής εποχής.
Ο κύκλος που εγκαινιάζεται τώρα στον κόσμο είναι εκείνος της Ανάπτυξης δια μερισμού
η μάζα της ανθρωπότητας μαθαίνει τα μαθήματα του οικονομικού μερισμού
και σε αυτό αδελφοί μου βρίσκεται η μοναδική ελπίδα του κόσμου.
Όπως το χρήμα στο παρελθόν εξυπηρέτησε την προσωπική και οικογενειακή ανάγκη,
έτσι στο μέλλον πρέπει να εξυπηρετήσει την ομαδική και παγκόσμια ανάγκη.
Μόνο μια κυρίαρχη αντίληψη μπορεί σήμερα να γλιτώσει τον κόσμο από μια πεισματική
οικονομική αλληλοεξόντωση, ν’ αποτρέψει την επάνοδο των παλιών υλιστικών συστημάτων
να εμποδίσει την αναβίωση παρωχημένων ιδεών και θεωριών και να τερματίσει τον αθέατο
έλεγχο που ασκούν τα οργανωμένα συμφέροντα καθώς και τη βίαιη δυσαρέσκεια των μαζών.
Πρέπει να υποστηρίξουμε την πίστη στην ανθρώπινη ενότητα.
Η επιθυμία για «συσσώρευση πραγμάτων, καθώς και σαν πάθος για τη δύναμη και την
εξουσία που μόνο το χρήμα μπορεί να εξασφαλίσει» αυτή κυριαρχεί και δεσπόζει στην
ανθρώπινη σκέψη, αποτελεί το βασικό τόνο του σύγχρονου πολιτισμού μας, μοιάζει με
χταπόδι που απομυζά σιγά-σιγά τη ζωή, την αξιοπρέπεια και το μόχθο του ανθρώπου, είναι
η μυλόπετρα στο λαιμό του ανθρώπινου γένους.
Οι πνευματικοί άνθρωποι στον κόσμο δε συντάσσονται ούτε με κεφαλαιοκράτες
ούτε με τους εργάτες όπως δρούν σήμερα, στέκουν στο πλευρό της ανθρωπότητας.
Το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να διαιωνίζεται ανενόχλητα μπροστά στις
έντονες απαιτήσεις της ανθρωπότητας και τη σταθερή προβολή των πνευματικών αξιών.
Η εμφάνιση των εργατικών συνδικάτων αποτελούσε στην πραγματικότητα μια μεγάλη
πνευματική κίνηση που αποσκοπούσε σε μια νέα έξαρση του θείου πνεύματος στον άνθρωπο.
καθώς και σε μια έκφραση των ενδόμυχων πνευματικών ποιοτήτων της φυλής.
Ο όμιλος των καπιταλιστών είναι μια διεθνής ομάδα. Συνδέονται μεταξύ τους στενά,
εργάζονται με πλήρη ενότητα ιδεών και προθέσεων και γνωρίζονται και κατανοούνται μεταξύ τους.
Συνιστούν σήμερα την μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα, επιρεάζουν την πολιτική,
εξαγοράζουν εξέχουσες προσωπικότητες κάθε έθνους, εξεσφαλίζουν την σιωπή με πιέσεις, δωροδοκίες
εκβιασμούς, συσσωρεύουν πλούτη και μια κίβδηλη δημοτικότητα μέσα από φιλανθρωπικές δραστηριότητες.
Είναι ανάγκη να συλλάβουμε κάπως την εικόνα αυτής της δυστυχίας που οφείλεται τόσο στον καπιταλισμό
όσο και στο εργατικό κίνημα και να τη δούμε ρεαλιστικά και τίμια.
Τη στιγμή που εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη χωριστικότητα και τον υλισμό,
τον ολοκληρωτισμό ή οποιοδήποτε επιβαλλόμενο καθεστώς και επομένως μια κακή ενότητα
και εκείνοι που αντιπροσωπεύουν την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής, τα δικαιώματα
του ατόμου, την αδελφότητα και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις, βρεθούν σε ίση δύναμη, θέση
και επιρροή, τότε οι θύρες της Ιεραρχίας μιλώντας συμβολικά, θ’ ανοίξουν κι ο Χριστός και οι
μαθητές Του θα έρθουν.
Αυτή η ισορροπία πρέπει να προσεγγίσει ένα σημείο πάνω στα νοητικά πεδία. Πρέπει να
προσεγγισθεί από εκείνους που μπορούν να σκεφτούν, που μπορούν να επιρεάσουν και στα
χέρια των οποίων βρίσκεται η ευθύνη γι’ αυτά που γνωρίζουν και πιστεύουν οι μάζες κάτω απ’ το
νοητικό επίπεδο.
Η ευτυχία και η επιτυχία δεν εξαρτώνται από την κατοχή πραγμάτων ή από υλικά αγαθά.
Αυτή η ιδέα είναι λάθος της οργανωμένης εργατικής τάξης καθώς μάχεται κι απεργεί για
περισσότερα χρήματα για να ζήσει πλουσιότερα.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ