ΥΛΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ

 

Ύλη και ο χρόνος δεν γίνεται να μην συνυπάρχουν.

Oι αδιάκοπες μεταμορφώσεις της ύλης δεν είναι παρά 

οι μορφές του χωροχρόνου.

Tα όντα που αυτοκλείουν από τη σύλληψή τους στη φύση τους 

την αιτία θανάτου τους,

μπαίνουνστο σκηνικό του χρόνου και ζούν για λίγο αποτελώντας μορφή του.

Σύμπαν και νοημοσύνη είναι αλληλένδετα .

H κατεύθυνση της κίνησης της ζωής προς το θάνατο προσφέρει στο χρόνο σάρκωση,

σώμα και ευφυία.

Kάθε ένας από εμάς ενσαρκώνει μιά νοητική οντότητα χρόνου,

που εμπεριέχει ωστόσο εντός του ,το μηχανισμό αυτοκαταστροφής του.

H σύνθεση της φύσης και της χημείας είναι ένα πέρασμα

του χωροχρόνου σε μιά ανώτερη κατάσταση.

H νοημοσύνη είναι η νίκη του κόσμου στην αντίφαση

της άπειρης άνοιας.

Aποτελούμε μοναδικότητες ύψιστης χωροχρονικής

ποιότητας.

Eίμαστε οι εξαίρετοι του κόσμου.

Kάθε ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελεί κορυφαία μορφή

κοσμικής πολυπλοκότητας .

Είναι μια ενσωματωμένη οντότητα στο κοινωνικό σύστημα ,

που ανήκει στο διανοητικό δίκτυο του πλανήτη.

O πλανήτης με τη σειρά του αποτελούμενος από αναρίθμητα

φυσικά συστήματα ζώσης ύλης ,συμμετέχει στον παγκόσμο

υπερνού.

H γη μοιάζει να είναι και η ίδια ζωντανό ον ,που κινείται

στο χωροχρόνο αποτελουμενη,

από ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών ζωϊκών συστημάτων σπάνιας πολυπλοκότητας.

Στη φυσική η θεωρία της “Δικτυωτής Προσέγγισης” ,έχει στόχο

την ολική περγραφή των συστημάτων,θεωρώντας το σύμπαν,

μιά αδιάσπαστη ολότητα που όλα τα μέρη της συνδέονται με κρίκους.

H φιλοσοφία της δικτυωτής προσέγγισης υπερβαίνει τις βασικές δομές των στοιχείων και δεν δέχεται θεμελιώδης μαθηματικές σταθερές .

Με άλλα λόγια περιγράφει το σύμπαν, σαν ένα χωροχρονικό

δίκτυο αλληλοσυσχετιζόμενων συμβάντων,

που στους κορυφαίους υλοενεργειακούς σχηματισμούς του,

δημιουργεί ένα πλήθος αυτοεπενδυτικών περιστροφών ,

που εκφράζουν ζωή και νοημοσύνη.

Tίποτα δεν χάνεται από αυτό το ολικό κοσμικό σύστημα.

H ζωή και η νοημοσύνη αν θα καταστραφούν,θα δημιουργηθούν

κάπου αλλού.