Θα ήθελα να εκφράσω μια ελεύθερη σκέψη με αντικείμενο τον πόλεμο που γίνεται μέσα μας.
Γι’ αυτόν τον αιώνιο εσωτερικό μας εχθρό που αδιάκοπα, μάχεται και αντιστέκεται σε ότι θετικό και φωτεινό ακλουθεί η καρδία μας, σε ότι μας κάνει να είμαστε χαρούμενοι. Προκειμένου να θρέψη με τ’ αρνητικά και δυσάρεστα αποτελέσματα του την υποσυνείδητη (μα ασυνείδητη σε μας) παρουσία του και υπόσταση.
Δίπλα μας είναι, και ψιθυρίζει στο αφτί.. σε κάθε μας κίνηση γίνεται σύμβουλος με κίνητρο το συμφέρον την ανταμοιβή την ανταγωνιστικότητα την υποχρέωση το δόλο την διαστροφή.
Έχει μεγάλη δύναμη – πολύ μεγάλη δύναμη!!!!και γίνεται απόλυτος κυρίαρχος και εξουσιάζει το θύμα του όταν δεν γίνεται αντιληπτός κατά τις συστηματικές παρεμβάσεις που κάνει στον τρόπο που σκεφτόμαστε.
Θαρρείς και ζηλεύει που ζεις το θαύμα της ζωής… θαρρείς και ζηλεύει την ζωή την ίδια και προσπαθεί να την παρασύρει να την εξευτελίσει να την διχάσει να την διασύρει.
Το σίγουρο είναι ότι αυτό που ονομάζουμε «σκέψη» υπάρχει.
Οτιδήποτε κι έχουμε κάνει ή οτιδήποτε έχουμε πει ΠΡΩΤΑ το έχουμε σκεφτεί……. Έστω και στιγμιαία.
Οι κρίσιμες (και μη..) αποφάσεις μας, παίρνονται μετά από συζητήσεις που γίνονται ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
Όταν αρχίσουμε να παρατηρούμε τον τρόπο που έρχεται η σκέψη, καθώς και τον προσανατολισμό της, μπορούμε να έχουμε και πρόσβαση καθώς και παρεμβολή σε αυτή.
Στην ουσία, το αποτέλεσμα της μέχρι τώρα ζωής μας είναι αποτέλεσμα των σκέψεων μας. Είμαστε ότι σκεπτόμαστε….
….η σκέψη παίζει κρυφτό, μεταλλάσσεται και γίνεται ΕΣΥ.
Κρύβεται κι όμως είναι τόσο εμφανές ότι είναι πάρων παντού και πάντα. Μπορεί να σε τρελάνει ακόμα και να σε σκοτώσει, να σου δώσει φτερά μα και να στα κόψει, να διαλύσει δεσμούς όπως είναι αυτός της φιλίας και της οικογενείας, να δηλητηριάσει ένα μεγάλο έρωτα. Αυτό γίνεται όταν η φωνή της σκέψης δουλεύει ανεξέλεγκτα και ασυνείδητα μέσα μας κυριαρχώντας με αντίλογο σε ότι αποφασίζουμε.
Προτείνω να παρατηρούμε την σκέψη μας και να παρεμβαίνουμε, να παρατηρούμε την ψυχική μας κατάσταση και να την αναλύουμε, να παρατηρούμε τις αποφάσεις μας κι αν είναι πραγματικά δικές μας, να παρατηρούμε την φωνή μας καθώς και τις λέξεις που χρησιμοποιεί η σκέψη μας γιατί πρώτα απ όλα μ’αυτές απευθυνόμαστε σε μας τους ίδιους και για όλα όσα εκπροσωπούμε και οραματιζόμαστε.
Θέλουμε η ζωή μας να υπάρχει μέσα στην συνείδηση και αυτό οραματίζομαι, αυτό πρέπει να οραματιζόμαστε όλοι πιστεύω.
Πολλοί από εμάς λέμε «πότε θα αλλάξει επιτέλους γύρω μας ο κόσμος;»
Δηλαδή;
Πως να αλλάξει;
Ποιος να τον αλλάξει; Με κάποιο μαγικό τρόπο;
Αν πραγματικά θέλουμε κάτι να αλλάξει γύρω μας τότε προτείνω να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τις αλλαγές που οραματιζόμαστε αρχικά σε μας τους ίδιους… ο καθένας μας βρίσκεται γύρω απ τους άλλους, ο καθένας μας αποτελεί κομμάτι αυτού του «γύρω» για τον άλλο.
Όλοι μαζί και ξεχωριστά είμαστε ο κόσμος αυτός !!!!
Κανείς δεν θα έρθει με κανένα μαγικό ραβδί να κάνει αυτή την αλλαγή που ζητάμε αν δεν εργαστούμε σκληρά μέσα μας με το να παρατηρούμε και να καθορίζουμε τα κομμάτια εκείνα που χρειάζονται παρέμβαση.
Το ότι μισείς είναι αποτέλεσμα νίκης του σκότους και το ότι πολεμάς τον αδελφό σου για ΥΛΙΚΗ ΑΠΟΛΑΒΗ (π.χ κληρονομία ) είναι αποτέλεσμα νίκης αυτής της ισχυρής εσωτερικής σκοτεινής δύναμης που μας κρατεί ομήρους στο σκοτάδι που φωλιάζουν και συντηρούνται αυτά τα αισθήματα, το ότι στεκόμαστε εγωιστικά αρνητικά απέναντι στην γνώση και δεν ανοίγουμε το νου μας και την καρδία μας στην αγάπη και στο φως με ανιδιοτελής χειρονομίες αλληλεγγύης είναι κατακρατημένα καταπιεσμένα και αλυσοδεμένα συναισθήματα, καθημερινό «σνακ» του εσωτερικού μας εχθρού που βασιλεύει στο σκοτάδι.
Ο λόγος είναι σπόρος.
Όταν με τα λόγια σου σπέρνεις την διχόνοια μέσα σε μια οικογένεια και στους δεσμούς της, είναι αποτέλεσμα ζήλιας και μίσους ειδικότητα του εσωτερικού μας εχθρού. Πολύ δε περισσότερο όταν είσαι και μέρος της.
Είναι αν μη τι άλλο λυπηρό να ενδίδεις και να συνεργάζεσαι με το σκοτάδι ενώ είσαι πνεύμα φωτεινό που έχει απλά παρασυρθεί ασυνείδητα.
Στην ουσία, θέλουμε και απαιτούμε να αλλάξουμε μα δεν τολμάμε να αντισταθούμε στην κυρίαρχη σκέψη μας.
Στο κόσμο αυτό είμαστε ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ και οι ευκαιρίες που έχουμε να αγαπήσουμε την ζωή, να μάθουμε τι είναι το λάθος και να το συγχωρήσουμε, να αναγνωρίσουμε το λάθος μας και να συγχωρηθούμε είναι τώρα, κι αν θέλουμε λοιπόν αληθινή και ριζική αλλαγή τότε έχεις την ευκαιρία να το κάνεις ΤΩΡΑ.
Μη το αναστέλλεις…. Η αναστολή είναι παιχνίδι της και θεώρει πως είναι πολύ εύκολο να το χειριστεί…. Λες απλά «δεν έχω χρόνο γι’αυτό» ….άκου τι λες και κατάλαβε ποιος αποφασίζει για σένα.
Η ζωή είναι αδιάκοπος αγώνας που απαιτεί θυσία, κι αν θες να έχεις τον έλεγχο θα χρειαστείς το μέγιστο που λέγεται ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ