Μια ματιά στον Κόσμο, στους λαούς, στους ανθρώπους όλους...
Είναι όμορφο να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου και ότι απλώνονται χέρια για να σε βοηθήσουν...Είναι πραγματικά ανθρώπινο...
Όλο αυτό είναι μια "εκπαίδευση" των ανθρώπων στην ενότητα και την αλληλεγγύη, και βλέπω την θετικότητα των μηνυμάτων της εποχής, αλλά θαρρώ δεν φτάνει πια...
Σίγουρα δεν φτάνει πια...Δεν πρέπει να γελαστούμε πάλι…
Παλαιότερα ίσως έφτανε...Αντιμετώπιση του εχθρού, μέχρι να επιστρέψει δριμύτερος, αλλά δεν τον εξολοθρεύαμε...απλά τον αντιμετωπίζαμε...Και ζούσαμε στην ονειρική πλάνη ότι τον εξολοθρεύσαμε, γιατί απλά δεν πέθαναν οι άνθρωποι από την πείνα τότε...Μια μικρή νίκη επί της επιβίωσης...Μέχρι να έρθει πάλι ο εχθρός, γιατί δεν ήταν έξω μας, ήταν μέσα μας...
Δεν φτάνει πια αυτή η αλληλεγγύη και η ενότητα στον κίνδυνο...Δεν φτάνει σας λέω...
Χρειάζεται να βάλουν οι άνθρωποι και την λογική τους λίγο να δουλέψει πια...Να καταλάβουν λάθη και να δράσουν διαφορετικά στο παρόν...
Και στην κατοχή βοηθούσαν αλλήλους, σε όλους τους κινδύνους ενωμένοι...ε και? τι έγινε μετά? μια από τα ίδια...
Δεν φτάνει πια αυτό! Σας το λέω σίγουρα!
Δεν είναι μόνο η στιγμιαία επιβίωση, η λύση...Δεν είναι να σωθεί το σπίτι μας και να έχουμε ταβάνι πάνω από το κεφάλι μας! Δεν είναι πια ένα πιάτο φαγητό...Δεν είναι πια αυτό η λύση...
Δεν είναι να πετάξουμε το ΔΝΤ έξω από την χώρα μας, δεν είναι να το αποφύγει η Ισπανία...
Το πρόβλημα παραμένει διαρκώς και στο μέλλον θα αυξηθεί, θα γίνει τέρας και τότε ούτε καν η αλληλεγγύη δεν θα σώσει κανέναν...Γιατί κανένας δεν θα έχει τον Εαυτό του πια, τι να δώσει?
Λυπάμαι αν φαίνομαι κυνική...Μα στο βάθος είναι το πρόβλημα…Εδώ στο Παρόν μας!
Εκεί που ο εχθρός γίνεται φίλος κατ’ ανάγκη, εκεί είναι το πρόβλημα.
Εκεί που ο πόλεμος σηματοδοτεί και το παράλογο, εκεί είναι το πρόβλημα.
Εκεί που η καταπίεση γίνεται η ενότητά μας, εκεί είναι το πρόβλημα.
Εκεί που ο θεός καίει με την φωτιά του και τιμωρεί, εκεί είναι το πρόβλημα…
Εκεί που χιλιάδες άνθρωποι κατασκηνώνουν για την εκλογή του νέου πάπα, και γεμίζουν τους ναούς της ντροπής, εκεί είναι το πρόβλημα…
Εκεί που χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα, και άλλα πεθαίνουν καθημερινά από το «δηλητηριασμένο» φαγητό, εκεί είναι το πρόβλημα…
Ο άνθρωπος έχει μυαλό για να επιβιώνει και λογική για να Ζει…
Εκεί είναι το πρόβλημα…στο να Ζει…
Η επιβίωση…είναι τόσο λίγη η ανάγκη της για να ξεκάνει τον εχθρό, παρ’ όλο που συνεχώς εμφανίζεται σαν η μόνη ανάγκη…
Αναχαίτιση-επαναφορά…Και σε κάθε γενιά η επαναφορά είναι δριμύτερη, ακόμα πιο άθλια, πιο εξουσιαστική και όσο ο εχθρός επανέρχεται, τόσο πιο αδύναμη γίνεται η αναχαίτισή του…
Κάποιοι το ξέρουν και παίζουν με τους ανθρώπους…και με τις Ψυχές τους κυρίως, τονίζοντας την σωτηρία τους…
Μπορεί όλα να είναι διαφορετικά…Η χώρα, οι λαοί, η θρησκεία, το πολίτευμα, τα ήθη, οι νόμοι, ο πολιτισμός…Η Αγάπη δεν μπορεί να είναι διαφορετική όμως…Ούτε ο Θεός…
ΒΑΣΩ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ