H «Μυστική» Ρόδος

Γοητευμένοι, δηλώνουν όλοι οι επισκέπτες της Ρόδου. Γοητευμένοι από τη διαφάνεια της ατμόσφαιρας, από τη ζαφειρένια της θάλασσας, από τον λαμπερό της ήλιο, τις αρχαιότητές της. Υπάρχουν κι αυτοί, που δηλώνουν «μαγεμένοι», χωρίς να μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά τους τα αισθήματα, κι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που έρχονται και ξαναέρχονται στη Ρόδο.

Ο αείμνηστος Καθηγητής Μουσικής Καραμηνάς, ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά στη Ρόδο, με τη «Φιλοσοφία των Αριθμών», καθώς επί χρόνια υπηρετώντας την Τέχνη της Μουσικής, διαπίστωσε την «κρυφή» αρμονία των αριθμών στη Μουσική κλίμακα, που υπήρχε ‘καμουφλαρισμένη’ και στις διαστάσεις των αρχαίων μας κλασικών θεάτρων και στα μη φανερά σε όλους, δεδομένα της Ρόδου.
H λέξη αριθμός, παράγεται από το ρήμα άρω, που σημαίνει αρμόζω, ταιριάζω και πιθανόν και η λέξη άρετή – με την έννοια της τελειότητας. Ο Πυθαγόρας μελέτησε τη φιλοσοφία των αριθμών και αποκάλυψε την αλήθεια: ο αριθμός είναι η τελική απάντηση σε όλα τα ερωτήματα και παντού υπάρχει αρμονία με αριθμητικές σχέσεις, γι αυτό με τη μελέτη των αριθμών, είναι δυνατή η ανακάλυψη της σύστασης του Κόσμου. Ερευνώντας η Σχολή του τους ‘αριθμούς’ δημιούργησαν την Μαθηματική Επιστήμη. Ο Αριστοτέλης επίσης έλεγε: «Αριθμόν είναι η ουσία των πραγμάτων».

Πεπεισμένοι οι Πυθαγόρειοι ότι τα όντα συνίστανται από αριθμούς, μελέτησαν από την άποψη αριθμητικών σχέσεων και τα ακουστικά και τα οπτικά φαινόμενα και ανακάλυψαν ότι οι σχέσεις μουσικών τόνων και συμφωνιών, καθώς και οι σχέσεις των χρωμάτων, εκφράζονται με ακρίβεια με αριθμητκές σχέσεις. Με τη διάσπαση του ατόμου, αποδείχθηκε ότι το γνωστό μας Σύμπαν, τα έσχατα στοιχεία της ύλης σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι παρά μόνον παλμικές κινήσεις και όλα τα σώματα, όπως άνθρακας, σίδηρο κλπ. είναι σύνθεση διαφορετικού αριθμού ηλεκτρονίων, τα δε υλικά φαινόμενα της Φύσης, διέπονται από κραδασμούς σε σταθερές αριθμητικές αναλογίες, που καθορίζονται από αλγεβρικούς τύπους.

Οι Αρχαίοι μας Λόγιοι, είχαν ήδη συνειδητοποιήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια, ότι «κάποιοι» ήχοι τους συνέδεαν με συγκεκριμένα δημιουργικά στοιχεία της Φύσης κι ακόμα, πως κάθε ήχος και ποιότητα ήχου, είχε τον αριθμό του, που ήταν το ολικό άθροισμα του κραδασμού μου. Ας πλατύνουμε το νου μας λοιπόν, και ας δούμε με τα μάτια της διάνοιάς μας, τους ευεργετικούς ήχους της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, της προ-Κλασικής και της Κλασικής Μουσικής, όπως και ενός συγκεκριμένου σύγχρονου Μουσικο-Συνθέτη, που είναι ο Σπανουδάκης. Ο περίφημος Αμερικανός γιατρός Δρ. Abrams, εφεύρε μια συσκευή που μετρά τους κραδασμούς όλων των αντιδράσεων του ανθρώπινου σώματος. Διαπίστωσε λοιπόν, ότι κάθε ασθένεια έχει τη δική της αριθμητική αξία και ότι η θεραπεία της επίσης, μπορεί να καθοριστεί με τους αριθμούς. Πολλά συνεπώς πρέπει να μελετηθούν από τούτη την Αρχαία Επιστήμη των Αριθμών, για την πρακτική της εφαρμογή. Αλλά έτσι, έρχεται και πάλι στο φως της επικαιρότητας, η Επιστήμη των Αριθμών.

Με τη Φιλοσοφία των Αριθμών (Αριθμοσοφία), έχουν ασχοληθεί σοβαρά ο Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γ.Θ. Σακελλαρίου, ο Θεοφάνης Μανιάς ο οποίος είναι Διευθυντής του Ιστιτούτου Ερευνών Αρχαιογνωσίας, ο συγγραφέας Ν. Μαργιωρής, ο Μαθηματικός Παναγιώτης Βλαχόπουλος και από τους Ροδίτες συμπατριώτες μας, οι αείμνηστοι Καθηγητές Μουσικής Γ.Α.Καραμηνάς και ο Μάριος Σεμερτζίδης. Ο Καθηγητής Μουσικής Γ.Α.Καραμηνάς, δίδασκε σε Δημόσιο Γυμνάσιο και σε Ωδείο της Ρόδου, όπως και ο Μάριος Σεμερτζίδης. Ο Γ.Α.Καραμηνάς, ξεκίνησέ την έρευνά του από τη μελέτη της Ιστορίας της Ελλάδας, και ιδιαίτερα της Ιστοριας της Ρόδου. 

 


Συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι: «Οι τρείς αρχαίες πόλεις της Ρόδου, Λίνδος, Κάμειρος, Ιαλισός, ‘συνώκισαν’ την πόλη ΡΟΔΟΣ». Και αναφέροντας τα ίδια του τα λόγια, αναρωτήθηκε: «Πως το παραδέχεται αυτό το γεγονός η Ιστορία;» Μετά από Αριθμολογική έρευνα, καταλήγει στη μελέτη του: «Μας το λένε καθαρά και ξάστερα οι ίδιες οι πόλεις με το... παιχνίδι των λεξαρίθμων τους.
Δηλαδή, η Λίνδος έχει λεξάριθμο 364, η Κάμειρος 446, η Ιαλυσός 521. Το άθροισμα 364 + 446 + 521 είναι ο αριθμός 1331. Προσθέτουμε σ’ αυτόν την Απόλυτη Μονάδα και έχομε τον αριθμό 1332, που άμα διαιρεθεί με τον αριθμός (των 3 πόλεων) 3, μας δίνει πηλίκον τον 444, αριθμό που είναι ο Λεξάριθμος της λέξης Ρ Ο Δ Ο Σ! Το θαυμαστό δε, είναι ότι ο αριθμός 444 δηλοί το έτος ιδρύσεως της πόλεως Ρόδου! Και μέσα στις δεκάδες και εκατοντάδες των λεξαρίθμων των 3 πόλεων 36-44-52 ευρίσκεται ο μέσος αρμονικός 6 8 της Μουσικής Αναλογίας του σοφού Πυθαγόρα:
6 προς 8 ίσον 9 προς 12, που ως γνωστόν πηγάζει από τα στοιχεία του κύβου».

Μελετώντας την καταπληκτική έρευνα του αείμνηστου Καραμηνά,παρατηρούμε μια θαυμάσια συμμετρία, ακόμα και στο άθροισμα των λεξαρίθμων των τριών πόλεων (Λίνδος- Κάμειρος-Ιαλισός), αριθμός που διαβάζεται το ίδιο και από τις δύο κατευθύνσεις, όπως το «νιψον ανωμηματα μη μοναν οψιν». Αν προσθέσομε τα ψηφία του αριθμού 1331, 1 + 3 + 3 + 1 ίσον 8! Και πάλι ο αρμονικός ‘8’ της Μουσικής Αναλογίας. Επίσης, το 444 που είναι ο Λεξάριθμος της Ρόδου και το πηλίκον της διαίρεσης του αθροίσματος των λεξαρίθμων των 3 πόλεων συν την Απόλυτη Μοναδα με τον αριθμό 3, μας δίνει : 4 + 4 + 4 = 12, 1 + 2 = 3 που είναι ο αριθμός των πόλεων και το Τρισυπόστατο. Ακόμα, σύμφωνα με την Αριθμοσοφία ο αριθμος 3 συμβολίζει τον κόσμο που πλάστηκε από την Δημιουργική Αρχή και την ύλη, και θεωρείται ο τέλειος αριθμός, διότι έχει αρχή, μέσον και τέλος ( 1 + 1 + 1). To 3 αναφέρεται επίσης στην αρμονία, ειρήνη, και εγκράτεια και οι Πυθαγόρειοι τ’ ονόμαζαν τελείαν αρμονίαν. Στον Όμηρο μάλιστα, αναφέρεται επίσης, σαν ιερός αριθμός, με την διευκρίνιση πως παριστά τη γέννηση, τη ζωή και τον θάνατο.

Ο Καραμηνάς όμως, στην ιδιότυπη μελέτη του, δίνει κι άλλα εξίσου ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτα όμως ας δούμε τον πίνακα του Φιλοσοφικού Αλφάβητου:
Α – 1 Β – 2 Γ – 3 Δ – 4 Ε – 5 ΣΤ – 6 Ζ – 7
Η – 8 Θ – 9 Ι – 10 Κ – 20 Λ – 30 Μ – 40
Ν – 50
Ξ – 60 Ο – 70 Π – 80 Κόπα-90 Ρ – 100 Σ – 200
Τ – 300
Υ – 400 Φ – 500 Χ – 600 Ψ – 700 Ω - 800
Σαμπί – 900

Όπως παρατηρούμε, από το σημερινό μας αλφάβητο, λείπουν δύο γράμματα το «κόπα» και το «σαμπί» που δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχει και το «δίγαμα», που γραφόταν περίπου σαν ‘F’.