Της Δόμνας Γκίνη Project Manager.
Η αδρανής πολιτική "επιχείρηση"διάσωσης της Εθνικής μας οικονομίας και οι εκπρόσωποι επικαλούμενοι τις δυσκολίες αντιμετώπισης επανάκτησης ενός υγειές οικονομικού συστήματος, υψώνουν νέο μετερίζι στις λιγόψυχες ελπίδες όλων των Ελλήνων, με τα γεγονότα να κυλούν στο αντίθετο ρεύμα, οι διαδικασίες απόλυσης επισπεύδονται αντικρουόμενες με την ανησυχία, τον φόβο, την απόγνωση κορυφώνοντας ολοένα και περισσότερο την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι στη συνέχεια της αμφιλεγόμενης Ελληνικής διαδρομής.
Είναι πασιφανές πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε δυσμενή θέση με τα αναρίθμητα προβλήματα της, με την ασυνεννοησία, με τις έντονες αντιπαραθέσεις και τους εσωτερικούς κραδασμούς έχουν αφήσει πολλούς ανοιχτούς "λογαριασμούς", που όχι μόνο δεν βοηθάνε την πολιτική μας εικόνα αλλά παράλληλα υποβιβάζουν και οξύνουν τις ήδη κατεστραμμένες συνθήκες διαβίωσης, δημιουργώντας ζημιά τόσο στην επιχειρηματικότητα που παλεύει να κρατηθεί ζωντανή όσο και στις επενδύσεις που αποτελούν κύριο συστατικό ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ της οικονομίας μας.
Αν και μπήκαμε στην θερινή ζώνη του χρόνου το σλόγκαν «Θα ανακάμψουμε» μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός...και οι σωτήρες μας (κινέζοι, ρώσοι κ.α)..άφαντοι...σαν τα φαντάσματα...Πόσους εφιάλτες θα μοιράσουν ακόμη;; Είναι λοιπόν προφανές και ολωσδιόλου ευνόητο ότι τα "νέα"περί άνοδος και σύντομης εξόδου της χώρας μας από την κρίση δεν γίνονται πιστευτά και δεν τους αγγίζουν τους πολίτες γιατί απλά βλέπουν την πραγματικότητα ως έχει ένα μικρό παράδειγμα τύπου ερώτησης μειώθηκε η ανεργία;; Πόσα και τι κερδίσαμε από τις πολιτικές "επενδύσεις"τους;; και παρόλα αυτά παραμένουμε στο παράδρομο μνημόνιο..
Χορτάσαμε λόγια του αέρα και πνιγήκαμε στην ψεύτικη αισιοδοξία με επίπλαστες δηλώσεις που προμηνύουν θετικά αποτελέσματα με καθησυχαστικά σχόλια για την οικονομική μας εξέλιξη...μα δε βλέπετε; Η θημωνιά λιγόστεψε και ακόμη λιγοστεύει...
Εδώ ξυπνάνε στην μνήμη μου οι πολιτικές ατάκες του αείμνηστου Κ. Καραμανλη: 1) Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλα δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται και 2) Στον τόπο μας έχουμε την συνήθεια να συζητάμε πολύ, για να μην παίρνουμε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες. Αυτά είναι αρκετά για να κατανοήσουμε γιατί βρεθήκαμε σε αυτό σημείο και γιατί οδηγηθήκαμε στο χάος...ΞΥΠΝΑΤΕ...Δεν είναι όνειρο οτι παρέλυσε η χώρα...όνειρο είναι να την δούμε ξανά Ελληνική...ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ