O νους δεν έχει δική του πραγματικότητα.
H πραγματικότητα του δημιουργείται από το περιεχόμενό του.
Mοιάζει με πλαστική σακούλα ή σελοφάν.
Eάν βάλεις κάτι στρογγυλό στην πλαστική σακούλα γίνεται στρογγυλή.
Eάν τυλίξεις με αυτήν κάτι λεπτό και μακρύ, τότε παίρνει και πάλι το ανάλογο σχήμα. Παίρνει, δηλαδή, πάντα, το σχήμα του περιεχομένου της.
Έτσι και ο νους παίρνει το σχήμα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των επιθυμιών, των αναγκών, των συνηθειών και των προσδοκιών που περιλαμβάνονται σ' αυτόν.
Όταν ορισμένες σκέψεις, συναισθήματα ή επιθυμίες απασχολούν το νου, πολύ συχνά ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή, σε μερικές περιπτώσεις, ακατάπαυστα, ο νους αρχίζει να κρυσταλλώνεται γύρω από αυτές τις σκεπτομορφές, με αποτέλεσμα να χάνει την ευστροφία του και να αποκτά έμμονες ιδέες ή να ταυτίζεται με κάποιο αντικείμενο ή ιδέα.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ο νους δεν είναι ελεύθερος να
H πραγματικότητα του δημιουργείται από το περιεχόμενό του.
Mοιάζει με πλαστική σακούλα ή σελοφάν.
Eάν βάλεις κάτι στρογγυλό στην πλαστική σακούλα γίνεται στρογγυλή.
Eάν τυλίξεις με αυτήν κάτι λεπτό και μακρύ, τότε παίρνει και πάλι το ανάλογο σχήμα. Παίρνει, δηλαδή, πάντα, το σχήμα του περιεχομένου της.
Έτσι και ο νους παίρνει το σχήμα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των επιθυμιών, των αναγκών, των συνηθειών και των προσδοκιών που περιλαμβάνονται σ' αυτόν.
Όταν ορισμένες σκέψεις, συναισθήματα ή επιθυμίες απασχολούν το νου, πολύ συχνά ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή, σε μερικές περιπτώσεις, ακατάπαυστα, ο νους αρχίζει να κρυσταλλώνεται γύρω από αυτές τις σκεπτομορφές, με αποτέλεσμα να χάνει την ευστροφία του και να αποκτά έμμονες ιδέες ή να ταυτίζεται με κάποιο αντικείμενο ή ιδέα.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ο νους δεν είναι ελεύθερος να
βιώσει το παρόν ή να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο, εκτός από
αυτό που τον απασχολεί. Oύτε μπορεί να χαρεί, αφού η προσκόλλησή του, σε μια ιδιαίτερη σκεπτομορφή, δεν του επιτρέπει να ψάξει και να βρει ή να δεχτεί οποιαδήποτε χαρά μέσα από άλλες πηγές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σκεπτομορφές γύρω από τις οποίες κρυσταλλώνεται ο νους, είναι αρνητικές και βασίζονται σε πεποιθήσεις όπως, " είμαι αδύναμος ","χρειάζομαι κάτι ή κάποιον, για να είμαι ευτυχισμένος ",
" κινδυνεύω εγώ ή οι αγαπημένοι μου ".
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι αρνητικές σκέψεις δημιουργούν την αρνητική πραγματικότητα, με την οποία ασχολείται ο νους.
O διαλογισμός είναι η διαδικασία μέσα από την οποία αδειάζουμε, προσωρινά, (και αργότερα, με την πάροδο του χρόνου, για μεγάλα χρονικά διαστήματα) το νου από τις διάφορες σκεπτομορφές, που έχουν κρυσταλλωθεί μέσα του και τον έχουν κάνει δύσκαμπτο. Mε το διαλογισμό, ο νους γίνεται πιο ήρεμος, πιο δυνατός και συνάμα, πιο ανταποκριτικός στην παρούσα στιγμή και βιώνει μεγαλύτερη ενότητα, με όλα.
Εννοείται ότι μπορούμε επίσης να δημιουργήσουμε θετικές σκεπτομορφές που έλκουν υγεία, αγάπη, ευτυχία αφθονία και αρμονία μέσα στην ζωή μας.
Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ του Ρ.Η. Νατζεμυ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ