Σε επικίνδυνα μονοπάτια φαίνεται πως βαδίζει η ελληνική διπλωματία με φόντο τις πρόσφατες συλλήψεις στη Χίο τριών Τούρκων μελών της αριστερής οργάνωσης DHKP/C που, σύμφωνα με την τουρκική κυβέρνηση, φέρονται εμπλεκόμενοι σε σωρεία τρομοκρατικών επιθέσεων στη γειτονική χώρα.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν την περασμένη Δευτέρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας και ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Μουαμέρ Γκιουλέρ, οι δύο άνδρες συζήτησαν το ενδεχόμενο αποστολής «Τούρκων εμπειρογνωμόνων στην Ελλάδα» με σκοπό τον εντοπισμό και τη σύλληψη μελών της DHKP/C, τα οποία φέρονται να έχουν βρει καταφύγιο στη χώρα μας. Η αποστολή Τούρκων αστυνομικών της αντιτρομοκρατικής και ενδεχομένως της ΜΙΤ στη χώρα μας επιβεβαιώθηκε λίγη ώρα αργότερα με ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκίας.
Αλήθεια, είναι βέβαιοι εκεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ότι η μαζική (;) είσοδος Τούρκων πρακτόρων, οι οποίοι θα αποκτήσουν πρόσβαση σε στοιχεία του ελληνικού υπουργείου, θα γίνει χωρίς αναπάντεχα προβλήματα; Είναι γνωστό ότι ο τομέας της τρομοκρατίας είναι παγκοσμίως ευαίσθητος και ότι η διακρατική συνεργασία είναι συνήθως απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστούν δύσκολα θέματα ασφάλειας. Άλλο πράγμα όμως η συνεργασία και άλλο το «περάστε, καθίστε» κ.λπ.
Εξ άλλου, πόσο βέβαιοι είναι, στο ίδιο υπουργείο, ότι κάθε καταζητούμενος στην Τουρκία, μια χώρα με μακρύ ιστορικό και σοβαρότατο παρόν στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι αυτομάτως και τρομοκράτης; Πόσες και πόσες φορές κοινωνικοί αγωνιστές, επειδή ήταν δημοκράτες ή απλώς αλλοεθνείς (Κούρδοι), δεν έχουν κυνηγηθεί από το τουρκικό κράτος;
Πολύ περισσότερο τώρα που έχει μόλις προηγηθεί μια εκτεταμένη κοινωνική εξέγερση στην Τουρκία από απλούς ανθρώπους, οι οποίοι επισήμως «βαφτίστηκαν» από την κυβέρνηση Ερντογάν τρομοκράτες. Καθώς το τουρκικό κράτος ξεδίπλωσε όλο τον αυταρχισμό του, προκαλώντας σύγκρυο στον δυτικό κόσμο για τη βαρβαρότητά του, είναι ακόμη πιο επικίνδυνα τα μονοπάτια στα οποία – άνευ προφανούς λόγου – αποφάσισε να κινηθεί η ελληνική κυβέρνηση. Για ξανασκεφτείτε το, ρε μάγκες...
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν την περασμένη Δευτέρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας και ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Μουαμέρ Γκιουλέρ, οι δύο άνδρες συζήτησαν το ενδεχόμενο αποστολής «Τούρκων εμπειρογνωμόνων στην Ελλάδα» με σκοπό τον εντοπισμό και τη σύλληψη μελών της DHKP/C, τα οποία φέρονται να έχουν βρει καταφύγιο στη χώρα μας. Η αποστολή Τούρκων αστυνομικών της αντιτρομοκρατικής και ενδεχομένως της ΜΙΤ στη χώρα μας επιβεβαιώθηκε λίγη ώρα αργότερα με ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκίας.
Αλήθεια, είναι βέβαιοι εκεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ότι η μαζική (;) είσοδος Τούρκων πρακτόρων, οι οποίοι θα αποκτήσουν πρόσβαση σε στοιχεία του ελληνικού υπουργείου, θα γίνει χωρίς αναπάντεχα προβλήματα; Είναι γνωστό ότι ο τομέας της τρομοκρατίας είναι παγκοσμίως ευαίσθητος και ότι η διακρατική συνεργασία είναι συνήθως απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστούν δύσκολα θέματα ασφάλειας. Άλλο πράγμα όμως η συνεργασία και άλλο το «περάστε, καθίστε» κ.λπ.
Εξ άλλου, πόσο βέβαιοι είναι, στο ίδιο υπουργείο, ότι κάθε καταζητούμενος στην Τουρκία, μια χώρα με μακρύ ιστορικό και σοβαρότατο παρόν στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι αυτομάτως και τρομοκράτης; Πόσες και πόσες φορές κοινωνικοί αγωνιστές, επειδή ήταν δημοκράτες ή απλώς αλλοεθνείς (Κούρδοι), δεν έχουν κυνηγηθεί από το τουρκικό κράτος;
Πολύ περισσότερο τώρα που έχει μόλις προηγηθεί μια εκτεταμένη κοινωνική εξέγερση στην Τουρκία από απλούς ανθρώπους, οι οποίοι επισήμως «βαφτίστηκαν» από την κυβέρνηση Ερντογάν τρομοκράτες. Καθώς το τουρκικό κράτος ξεδίπλωσε όλο τον αυταρχισμό του, προκαλώντας σύγκρυο στον δυτικό κόσμο για τη βαρβαρότητά του, είναι ακόμη πιο επικίνδυνα τα μονοπάτια στα οποία – άνευ προφανούς λόγου – αποφάσισε να κινηθεί η ελληνική κυβέρνηση. Για ξανασκεφτείτε το, ρε μάγκες...
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ