Δυστυχώς καθημερινά αποδεικνύεται ότι ζούμε την εποχή της μεγάλης χαύνωσης. Πώς λέμε «η εποχή των παγετώνων» και «η εποχή των δεινοσαύρων», ε… έτσι κι εμείς θα μείνουμε σαν «η εποχή των μαμούχαλων» που τους κλωτσούσαν και δεν αντιδρούσαν.
Βγαίνει ο Κυριάκος του Μητσοτάκη και δηλώνει μέσα στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής ότι «Η χώρα δεν χρεοκόπησε λόγω των τραπεζών της, αλλά επειδή δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα σπάταλο πελατειακό κράτος που συγκροτήθηκε έτσι από τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο» κι εμείς οι μαμούχαλοι ξεψειρίζουμε ατάραχοι τις μασχάλες μας. (Βασική υπενθύμιση: Τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ).
Από πού να ξεκινήσεις με αυτή την ομολογία και πού να τελειώσεις; Βασικά να ξεκαθαρίσουμε ότι «πελατειακό κράτος» δεν είναι μόνο ένα κράτος που διορίζει τους ψηφοφόρους του στο Δημόσιο, αλλά ένα Κράτος που εκτός από τους διορισμούς στηρίζει ομάδες ειδικών οικονομικών συμφερόντων, δίνει δουλειές σε εταιρείες που ανήκουν σε χρηματοδότες βουλευτών, υπουργών και κυβερνητικών κομμάτων, αλλά και γενικά ζει μέσα στη διαφθορά και την αναξιοκρατία, εντελώς ανεξέλεγκτο από τη Δικαιοσύνη.
Η Ελλάδα σαφώς και διαθέτει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Άρα, πράγματι είναι ένα πελατειακό κράτος. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι ένα νέο πολιτικό πρόσωπο που μόλις χτες μπήκε στη Βουλή, ότι δεν είναι προϊόν οικογενειοκρατίας, ότι δεν είναι μέρος του πολιτικού νεποτισμού, ότι δεν έχει διορίσει κανέναν κι ότι δεν έχει καμία σχέση με τη Siemens, άρα έχει κάθε δικαίωμα να κατηγορεί ως εγκληματίες «τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο», τι γίνεται με το κόμμα του, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία;
Αυτό το κόμμα δεν ήταν που εναλλάξ με το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσαν αυτό τον τόπο; Πώς γίνεται να δηλώνει ο ίδιος ο Κυριάκος του Μητσοτάκη αθώος του εγκλήματος που καταγγέλλει, όντας μέλος και βουλευτής ενός από τα δύο κόμματα που εγκλημάτησαν, αλλά και ως υπουργός μιας κυβέρνησης στην οποία είναι αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του έτερου ένοχου κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ;
Ας δεχτούμε και πάλι ότι ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι ένα νέο πολιτικό πρόσωπο που μόλις χτες μπήκε στη Βουλή, ότι δεν είναι προϊόν οικογενειοκρατίας, ότι δεν είναι μέρος του πολιτικού νεποτισμού, ότι δεν έχει διορίσει κανέναν, ότι δεν έχει καμία σχέση με τη Siemens, αλλά και ότι δεν βιάζεται να εκπροσωπήσει τις τράπεζες λέγοντας ότι «Η χώρα δεν χρεοκόπησε λόγω των τραπεζών της» δίχως να εξηγεί όμως πώς γίνεται οι τράπεζες αυτής της χρεοκοπημένης χώρας να συνεχίζουν να παρουσιάζουν κέρδη και να δέχονται τις μοναδικές ενισχύσεις δισεκατομμυρίων που δίνει το Κράτος και τέλος ότι η πνευματική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί ότι είναι μέλος και βουλευτής ενός από τα δύο κόμματα που εγκλημάτησαν, αλλά και υπουργός μιας κυβέρνησης στην οποία είναι αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του έτερου ένοχου κόμματος. Τον αθωώνουμε αυτόν. Δε φταίει αυτός, αλλά φταίνε όλοι οι υπόλοιποι που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Σωστό.
Η αδελφή του Κυριάκου του Μητσοτάκη, Ντόρα του Μητσοτάκη, από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Το 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στο κοινοβούλιο στη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας. Διετέλεσε υφυπουργός στον πρωθυπουργό στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού το 1992. Στις εκλογές του 1996 έβαλε υποψηφιότητα στην Α’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, όπου και εξελέγη. Επανεξελέγη στην Α’ Αθηνών στις εκλογές του 2000. Το 1994 εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας και αργότερα ορίστηκε υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης και του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας.
Στη συνέχεια εκλέχθηκε δήμαρχος Αθηναίων, αλλά αποχώρησε πρόωρα από τη δημαρχία τον Φεβρουάριο του 2006, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, θέση την οποία συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του 2007. Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 εξελέγη, πρώτη σε ψήφους, βουλευτής στην Α΄Αθηνών.
Ε, λοιπόν, νομίζω ότι η Ντόρα του Μητσοτάκη όχι μόνο κυβέρνησε αυτόν τον τόπο, αλλά πάντα από τη θέση 2 της ΝΔ καθόριζε την πολιτική των κυβερνήσεών της στον τόπο μας. Και ποια είναι αυτή η πολιτική; Όπως εξηγεί ξεκάθαρα ο Κυριάκος του Μητσοτάκη και δίχως να αντιδρά κανείς από κόμμα του άρα συναινούν σιωπώντας, η πολιτική που υπηρέτησε η Ντόρα του Μητσοτάκη «ήταν αυτή που χρεοκόπησε τη χώρα επειδή δημιούργησε ένα σπάταλο πελατειακό κράτος».
Κι έρχεται τώρα η γυναίκα που σύμφωνα με τον αδελφό της και υπουργό της κυβέρνησης των κομμάτων που χρεοκόπησαν τη χώρα να δηλώσει ότι είναι υπέρ των απολύσεων επειδή «θέλει να δει έναν χαραμοφάη να φεύγει». Ποιοι όμως έχωσαν στο Δημόσιο τους χαραμοφάηδες; Ε, τόση ώρα αυτό εξηγούσα! Η Ντόρα του Μητσοτάκη τους έχωσε μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές και υπουργούς των δύο κομμάτων που σήμερα συγκυβερνούν, η Ντόρα του Μητσοτάκη στηρίζει και ο Κυριάκος του Μητσοτάκη είναι υπουργός.
Ε, λοιπόν, εγώ τον πιστεύω απόλυτα τον Κυριάκο του Μητσοτάκη όταν καρφώνει τον εαυτό του, την αδελφή του και τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν, διότι όπως λέει ο λαός από μικρό κι από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια. Ή έστω τη μισή αλήθεια στη δική μας περίπτωση, διότι την άλλη μισή την αποδεικνύουν καθημερινά οι μαμούχαλοι που ψηφίζουν και στηρίζουν αυτούς που λένε ξεκάθαρα «Ναι ρε, εμείς χρεοκοπήσαμε τη χώρα δημιουργώντας ένα πελατειακό κράτος που διόριζε ψηφοφόρους μας και μοίραζε δουλειές σε «εγκεκριμένους» επιχειρηματίες που συνεργαζόμασταν και μας τάιζαν. Έχεις κανένα πρόβλημα, ρε;». Κι ο μαμούχαλος χειροκροτεί και ελπίζει. Η εποχή των μαμούχαλων σ’ εμάς που τη ζούμε προσφέρει δράμα και απαξίωση. Στις μελλοντικές γενιές όμως σίγουρα θα προσφέρει γέλιο. Είναι το μόνο που θα κληρονομήσει στους επόμενους.
* Μαμούχαλος = συνώνυμο του Μούχλας, Μουντρούχαλος: μονόχνωτος, με ολίγον από μπουνταλάς και από σπαστικός.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ