Για να δούμε τι μπορούμε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το τι είμαστε. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε παντοδύναμα πνεύματα, ψυχές γεμάτες φως. Γιατί έχουμε έλθει εδώ; Για να βιώσουμε αγάπη, ευτυχία για να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε ξεκομμένοι, δεν είμαστε το σώμα που βλέπουμε. Ήλθαμε εδώ για να βιώσουμε την αγάπη που δονείται η Πηγή μας, για να βιώσουμε την ενότητα των πάντων. Ο απόστολος Παύλος προς την Εφεσίους επιστολή του, μας ξεκαθαρίζει όλα αυτά «Ένας Θεός και Πατέρας όλων, ο οποίος είναι υπεράνω όλων και ενεργεί μέσα απ’ όλους και κατοικεί σε όλους». Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο Θεός είναι αγάπη και κατοικεί μέσα μας και έχουμε στη διάθεση μας όλη την Δύναμη του, αρκεί να είμαστε συντονισμένη μαζί του.
Ta Χριστούγεννα ο Χριστός, που είναι η αγάπη, γεννιέται μέσα μας.Η αγάπη αυτή μας θεραπεύει και μας φέρνει τα πάντα. Η αγάπη είναι το φως, ο Θεός, τα πάντα, όταν αγαπάμε μπαίνουμε στο ενεργειακό πεδίο του Θεού και κάνουμε τα πάντα.
Ο Πατέρας Πορφύριος μας λέει ξεκάθαρα ότι: Ζωή είναι ο Χριστός. Ο Παράδεισος είναι ο Χριστός, είναι η χαρά, το φως, η ευτυχία, η ελπίδα μας. Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο. Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις. Όταν δεν ζεις με τον Χριστό ζεις μες στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στεναχώρια. Ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη. Όλο το μυστικό είναι η προσευχή, το δόσιμο, η αγάπη στον Χριστό. Ο Χριστός είναι η χαρά, η ελπίδα, η αγάπη. Όλο το μυστικό είναι πίστη. Ζωή σημαίνει αγάπη, η Ζωή είναι έκφραση του Θεού που είναι η αγάπη. Το να ζει κανείς χωρίς την αγάπη, σημαίνει ότι δεν ζει στο φως, σημαίνει ότι ζει στην σκιά έλκει την μιζέρια, την αρρώστια την δυστυχία.
Η αγάπη μας φέρνει τα πάντα στη ζωή μας, μας λέει ο Κύριος στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, «αυτή την εντολή σας δίνω, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου να σας το δώσει».
Ότι ζητήσουμε στο σύμπαν, στο Θεό θα μας το δώσει, αλλά για να μας το δώσει θα πρέπει να αγαπάμε, θα πρέπει να πιστεύουμε, αλλά και να έχουμε συγχωρήσει τον εαυτόν μας τους πάντες και τα πάντα.
Πως επιτυχαίνουμε τα πάντα; Με αγάπη (υψηλή δόνηση), με πίστη (για να καταρρεύσουν να γίνουν πραγματικότητα αυτά που θέλουμε εμείς), συγχώρεση, ταπεινοφροσύνη (για να διώξουμε τα εμπόδια που μας έχουν ξεκόψει από την Πηγή μας). Για να τα πετύχουμε βέβαια αυτά θα πρέπει να έχουμε απενεργοποιήσει τα αρνητικά μας συναισθήματα και να έχουμε ανοίξει την καρδιά.
Ο Άγιος Νεκτάριος που έκανε και κάνει συνεχώς θαύματα μας λέει το εξής μυστικό: «Η πίστη που εκδηλώνεται με αγάπη είναι το παν».
Γιατί να πιστεύουμε; Διότι σύμφωνα με τους κβαντικούς φυσικούς (νομπελίστες Dr Niels Bohr Dr David Bohm, Werner Heisenberg..) τα πάντα, σε ένα υποατομικό επίπεδο που δεν αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας , είναι άμορφη ενέργεια, η οποία παίρνει μορφή εκεί που θα επικεντρώσουμε τη συνειδητότητα μας και θα πιστέψουμε ότι είναι πραγματικότητα. Με άλλα λόγια στο υποατομικό επίπεδο ή κβαντικό επίπεδο υπάρχουν άπειρες δυνατότητες και πιθανότητες να συμβούν τα πάντα, αλλά από αυτές τις άπειρες πιθανότητες θα καταρρεύσουν, δηλαδή θα γίνουν πραγματικότητα, αυτές που θα επικεντρώσουμε τη συνείδηση μας και θα πιστέψουμε, θα είμαστε βέβαιοι εκ των προτέρων ότι έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα.
Ο μεγάλος γιατρός Deepak Chopra μας λέει ότι η ουσία της δημιουργίας είναι η πίστη. Η διαδικασία της δημιουργίας είναι ότι με την πίστη, το πνεύμα ενεργεί ρέοντας από το ιδεατό (πεδίο του πνεύματος), στο κβαντικό (πεδίο του νου) και από εκεί στο υλικό επίπεδο. Αυτό είναι το κοινό σημείο όλων των θαυμάτων.
Η πίστη στον Θεό είναι ένας τρόπος για ν’ ανοίγουμε τις γραμμές επικοινωνίας, πέρα από το υλικό επίπεδο. Το ίδιο ισχύει για την προσευχή ή την ελπίδα. Ο νους δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνο με τις σκέψεις.
Ο Κύριος στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο μας λέει ότι μπορούμε να έχουμε ότι ζητήσουμε, αρκεί να το πιστεύουμε και να έχουμε συγχωρήσει εκ των προτέρων τον εαυτόν μας, τους πάντες και τα πάντα. « Όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεστε, να πιστεύετε ότι θα λάβετε, και θα σας δοθούν. Κι όταν στέκεστε να προσευχηθείτε, να συγχωρείτε αν έχετε κάτι εναντίον οποιουδήποτε, ώστε κι ο ουράνιος Πατέρας σας να συγχωρήσει τα παραπτώματα σας. Εάν όμως εσείς δεν συγχωρείτε ούτε κι ο ουράνιος Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα».
Γιατί να αγαπάμε; Η ουσία των πάντων είναι ότι η αγάπη ως προσωπικό συναίσθημα μετατρέπεται σε κοσμική ενέργεια. Όταν αγαπάμε δονούμαστε σε υψηλές συχνότητες (500 παλμούς το δευτερόλεπτο) και μόνο σε υψηλές συχνότητες μπορούμε να συντονιστούμε με την Πηγή μας και να κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα.
Πρέπει να συμπονούμε και ν’ αγαπάμε όσο περισσότερο κόσμο μπορούμε αν θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας, το μυστικό αυτό μας το είπε κι ο Albert Einstein: «Ο άνθρωπός είναι ένα μέρος του Όλου που αποκαλούμε σύμπαν, ένα μέρος περιορισμένο στο χώρο και στο χρόνο. Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, τις σκέψεις του, τα συναισθήματα του, σαν κάτι ξεχωριστό από τα υπόλοιπα (γεγονός που είναι μια οπτική αυταπάτη της συνειδητότητας του). Αυτή η αυταπάτη είναι ένα είδος φυλακής για μας, περιορίζοντας τον εαυτό μας στις προσωπικές επιθυμίες και στο να δείξουμε στοργή σε ελάχιστα άτομα που έχουμε δίπλα μας. Ο σκοπός μας είναι να ελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας, έτσι ώστε να περιλαμβάνει όλους τους ζώντες οργανισμούς και να βιώσει την ομορφιά του Όλου».
Τα ίδια είπε και ο Κύριος: «Μην αγαπάτε μόνο τους δικού σας, αυτό δεν κάνουν και οι αμαρτωλοί; να αγαπάτε και τους εχθρούς σας και να κάνετε καλό, τότε η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη και θα είσθε υιοί του Υψίστου, να είσθε λοιπόν φιλεύσπλαχνοι καθώς και ο Πατέρας σας είναι φιλεύσπλαχνος».
Μας λέει λοιπόν ότι η αμοιβή μας θα είναι πολύ μεγάλη αν αγαπήσουμε και τους εχθρούς, διότι τότε θα δονούμαστε σε ακόμη υψηλότερες συχνότητες και θα μπορούμε να κάνουμε θαύματα, αυτό δεν κάνουν και οι Άγιοι; Αγαπούσαν και αγαπούν όλο τον κόσμο ακόμη και αυτούς που τους βασάνισαν και τους σκότωσαν, πίστευαν ακλόνητα και είχαν συγχωρήσει τους πάντες και τα πάντα, γι’ αυτό μπορούν και κάνουν θαύματα.
Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για αγάπη πρέπει να αγαπάμε πρώτα εμείς όπως μας λέει ο Πατέρας Πορφύριος: «Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα, να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο. Δεν πρέπει να ζητάμε την αγάπη των άλλων. Πρέπει εμείς να τους αγαπάμε πρώτα και να μην αγωνιούμε για την αγάπη τους».
Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει την κοσμική ενέργεια και μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε θαύματα. Μόνο όταν διακατεχόμαστε από αγάπη θα εκπέμπουμε αγάπη, θα νοιώθουμε χαρά και θα εκπέμπουμε χαρά, και θα νοιώθουμε ευτυχία και θα εκπέμπουμε ευτυχία.
Η αληθινή δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στη φλόγα της αγάπης που υπάρχει στην καρδιά του, στο τι εκπέμπει η καρδιά του.
Ο κύριος στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο μας ξεκαθαρίζει ότι τα πάντα είναι αγάπη: « Πρώτη και σπουδαιότερη εντολή: «να αγαπάς τον Κύριο, το Θεό σου μ’ όλη την ψυχή σου, μ όλο το νου σου και μ’ όλη τη δύναμή σου. «Η δεύτερη να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου». Αν αγαπάμε δεν αρρωσταίνουμε ποτέ, έχουμε ανοιχτή την Πύλη της Υγείας της ευτυχίας. Όταν αγαπάμε το Θεό, αγαπάμε και τον εαυτόν μας, τους πάντες και τα πάντα
Η αγάπη είναι ο Θεός και όποιος μένει στην αγάπη μένει στον Θεό και ο Θεός μένει σε αυτόν. Η ουσία των πάντων είναι ότι η αγάπη ως προσωπικό συναίσθημα μετατρέπεται σε κοσμική ενέργεια.
Όταν δίνουμε αγάπη χωρίς όρους παρέχουμε στους ανθρώπους ένα καθρέφτη που αντικατοπτρίζει την εικόνα τους, κατ’ αυτό τον τρόπο μπορούν να αναγνωρίσουν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Όταν αρχίσουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, ένας σύνδεσμός δημιουργείται μεταξύ μας και των άλλων και ο φόβος εξαφανίζεται. Όταν η ψευδαίσθηση της διαχωριστικότητας λυθεί σε πνευματικό επίπεδο, η αγάπη μας εναρμονίζει και εξαφανίζει τις ασθένειες. H ασθένεια είναι μια κραυγή για βοήθεια, μια έκκληση αγάπης και για μια βαθύτερη αίσθηση σύνδεσης με το Όλο. Με την αγάπη μπορούμε να θεραπευτούμε και να ξαναγίνουμε ολοκληρωμένοι πάλι. Με πράξεις αγάπης και συμπόνιας βιώνουμε την αρμονία, την ενότητα, την σύνδεση με το σύμπαν.
Η πύλη από την οποία επιτυγχάνεται η πρόσβαση στην Πηγή μας, την Πηγή της αφθονίας, της υγείας, της χαράς των τέλειων σχέσεων, είναι μία και είναι η καρδιά μας, μόνο όταν μέσα μας, μέσα στην καρδιά μας, βιώνουμε την αγάπη, σημαίνει ότι βιώνουμε την παρουσία του Θεού μέσα μας. Όταν αγαπάμε, νιώθουμε ότι έχουμε τη δύναμη του ωκεανού μέσα μας (όταν είμαστε ξεκομμένοι από την Πηγή μας, δεν είμαστε παρά μια σταγόνα, αλλά όταν είμαστε συνδεδεμένοι με την Πηγή μας ενωνόμαστε με τον ωκεανό και έχουμε τη δύναμη του), τη δύναμη να κάνουμε τα πάντα, σημαίνει ότι είμαστε συνδεδεμένοι με την Πηγή της αφθονίας, της υγείας, των ευτυχισμένων σχέσεων, της χαράς, της ομορφιάς.
Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει την κοσμική ενέργεια και μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε θαύματα. Η συχνότητα, η δόνηση της αγάπης μας δίνει την πρόσβαση στην άπειρη ενέργεια και νοημοσύνη που κυβερνά και περιέχει τα πάντα στο συμπάν, την οποία αποκαλούμε Θεό. Μόνο όταν διακατεχόμαστε από αγάπη θα νοιώθουμε χαρά και ευτυχία, είναι ξεκάθαρο και τελεσίδικο. Αγάπη νοιώθουμε όταν είμαστε ταπεινοί, όταν βλέπουμε στο πρόσωπο κάθε συνανθρώπου μας το πρόσωπο του Θεού, το πρόσωπο του Κύριου.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να έχουμε ανοιχτή την καρδιά μας, αλλά για να είναι η καρδιά μας ανοιχτή θα πρέπει να έχουμε απελευθερωθεί από τα αρνητικά συναισθήματα να είναι ανοιχτό το κέντρο της καρδιάς μας.. Πρέπει να καθαρίσουμε την καρδιά μας από φόβο, το φόβο απόρριψης, το θυμό που δημιουργεί αυτός ο φόβος, την κριτική, την πίκρα, την αυτό-λύπηση, τότε θα γεμίσουμε από θεϊκή αγάπη προς όλους. Η επιτυχία εξαρτάται πάντα από τη συνειδησιακή μας κατάσταση.
Η αγάπη ζει με προσφορά και συγχώρεση. Τα πάντα λοιπόν για να λειτουργήσουν θέλουν αγάπη. Η αγάπη είναι το οξυγόνο των πάντων, χωρίς αγάπη ξεκινά η μιζέρια η φτώχεια η αρρώστια. Η αγάπη μας για τους άλλους, είναι μια αστείρευτη πηγή ευτυχίας.
Τα πάντα εξαρτώνται από την αγάπη που έχουμε για τον εαυτόν μας. Τι είναι αυτή η αγάπη; Σύμφωνα με το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο: «Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη, εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού, είπε ο Κύριος, που σημαίνει έχουμε άπειρη προστασία και ασφάλεια, όταν είμαστε συνδεδεμένοι, συντονισμένοι μαζί του και είμαστε πάντα συνδεδεμένοι όταν νοιώθουμε αγάπη, έχουμε χαμηλώσει το εγώ μας και έχουμε απόλυτη πίστη ότι όλα θα πάνε καλά.
Η αγάπη βρίσκεται μέσα μας. Ο Έμμετ Φοξ (μεγάλος δάσκαλος στις αρχές του περασμένου αιώνα) τολμά να πεί ότι αν αγαπάμε μπορούμε να θεραπέψουμε τους πάντες. «Αν είχες Θεϊκή Αγάπη για όλους στην καρδιά σου, θα μπορούσες να θεραπεύσεις τους άλλους, εκφράζοντας έστω και μια φορά το Λόγο (εννοεί το Θεό). Σε πολλές μάλιστα περιστάσεις, απλά και μόνο η παρουσία σου, θα μπορούσε να θεραπεύσει χωρίς καμία άλλη προσπάθεια εκ μέρους σου».
Γιατί πρέπει να συγχωρούμε και να δείχνουμε ταπείνωση. Για να συντονιστούμε με την Πηγή μας, θα πρέπει να δονούμαστε σε υψηλές συχνότητες και για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχουμε συγχωρήσει τον εαυτόν μας, τους πάντες και τα πάντα και να έχουμε απαλλαγεί από τα αρνητικά μας συναισθήματα.
Το κλειδί για να κάνουμε τη ζωή μας ένα θαύμα είναι η ταπείνωση, η μείωση του εγώ. Το εγώ μας, μας εμποδίζει να πραγματοποιήσουμε το σκοπό της ψυχής μας. Όπως μας λέει ο Deepak Chopra το σώμα μας είναι ανακυκλωμένη γη, τα συναισθήματα μας είναι ανακυκλωμένη ενέργεια και οι σκέψεις μας είναι ανακυκλωμένα δεδομένα. Άρα το εγώ μας, η προσωπικότητα μας δεν προέρχεται από μας, διαπλάθεται μέσα από την επιλεκτική ταύτιση με καταστάσεις και μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Όταν θεωρούμε σαν εαυτό μας το εγώ μας, τότε περιορίζουμε εντελώς τη δύναμη μας. Μόνο όταν μηδενίσουμε το εγώ μας μπορούμε να κάνουμε το θαύμα.
Μπορούμε να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή, ξανακερδίζοντας την υγεία και ευτυχία μας αρκεί να συγχωρήσουμε τον εαυτόν μας.
Τα αρνητικά μας συναισθήματα οφείλονται στο φόβο ότι δεν μπορούμε να αγαπήσουμε ή να μας αγαπήσουν, αυτά τα συναισθήματα μας δημιουργούν την αρρώστια και αυτό μας το λένε οι μεγαλύτεροι καθηγητές ψυχιατρικής (στο πανεπιστήμιο του UCLAστην Καλιφόρνια) στον κόσμο όπως ο Fari Amini, o Richard Lannon κι ο Thomas Luis.
Όταν αγαπάμε χωρίς όρους συνδεόμαστε αμέσως με την Πηγή μας. Μόνο όταν δίνουμε αγάπη χωρίς όρους στα παιδιά μας μόνο τότε τα παιδιά μας πετάνε από υγεία και χαρά.
Όταν έχουμε ανεπτυγμένο εγώ, αγαπάμε με όρους, αδιαφορώντας για την ευτυχία των άλλων και επιδιώκοντας με εγωιστικό τρόπο τα προσωπικά μας συμφέροντα, κάνουμε πολλές μη ενάρετες πράξεις, αποτέλεσμα των οποίων δεν είναι παρά η δυστυχία. Έχω δει μητέρες να επεμβαίνουν και να δυσκολεύουν τα παιδιά τους, να καταστρέφουν τις οικογένειες τους και το κάνουν αυτό μόνο και μόνο για να επιβάλουν τις απόψεις τους, να ικανοποιήσουν το εγώ τους.
Το εγώ του ανθρώπου τον καταστρέφει εντελώς, τον οδηγεί στην καταστροφή του εαυτού του και των δικών του ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν ανεβασμένο εγώ. Κατάθλιψη είναι η οριστική διακοπή με το Όλον, με την Πηγή μας. Κατάθλιψη, σημαίνει να αισθάνομαι ξεκομμένος, να αισθάνομαι στερημένος από αγάπη. Ο φόβος και η απελπισία που νοιώθουν οφείλεται στην έλλειψη αγάπης, διότι λόγω του εγώ τους έχουν ξεκόψει την Πηγή τους.
Με την μείωση του εγώ, την ταπείνωση πλημυρίζουμε αγάπη χωρίς όρους. Όταν ταπεινωθούμε βλέπουμε όλους αδελφούς δεν αισθανόμαστε ξεχωριστοί, δονούμαστε στις συχνότητες της αγάπης, η οποίες είναι οι συχνότητες που οι σκέψεις μας γίνονται πραγματικότητα.
Είμαστε προορισμένοι να ζούμε ευτυχισμένοι, δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε ποτέ με μία αρνητική κατάσταση, τίποτα λιγότερο από την πλήρη ευτυχία και αρμονία.
Μόνο όταν ευθυγραμμιζόμαστε με τη συγχώρεση μπορούμε να βλέπουμε την ζωή πιο όμορφη και αρμονική, μόνο τότε μπορούμε να μειώσουμε το stress και να αισθανόμαστε ευάλωτοι. Μόνο όταν συγχωρούμε, μπορούμε να επιλέξουμε το επίπεδο της αγάπης
Όταν κάποιος δεν συγχωρεί έχει την τάση να κρίνει και να καταδικάζει, φέρει μέσα του αρνητικά συναισθήματα, μίσους, θυμού, ενοχών, ακόμη και το αναπνέει αυτό το άτομο, όπως μας λέει ο μεγάλος O David Hawkins (διδάκτορας ψυχιατρικής) του δημιουργεί άγχος. Υποστηρίζει επίσης ότι το stress προέρχεται από την τάση μας να είμαστε τελειομανείς και από την έλλειψη ευελιξίας μας και την τάση μας να κατακρίνουμε τον εαυτό μας. Ενώ το stress δεν υπάρχει έξω από μας υπάρχει μέσα μας και δημιουργείται από τον τρόπο μου μεταφράζουμε βλέπουμε τα γεγονότα. Όταν έχουμε φόβο, άγχος, stress ποτέ δεν επιτυχαίνουμε αυτό που θέλουμε (επικεντρωνόμαστε σε αυτό που δεν θέλουμε να μας συμβεί και αυτό μας συμβαίνει).
Στην προσευχή του Κυρίου: «Ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». Σημαίνει ότι έχουμε συγχωρήσει τον εαυτό μας και τους άλλους, και το δικό μας αίτημα για συγχώρεση, εξαρτάται από το εάν έχουμε συγχωρέσει τους άλλους. Όταν ελευθερώνουμε τους άλλους, απελευθερώνουμε τον εαυτό μας, η μνησικακία που νοιώθουμε για τους άλλους είναι τα πραγματικά δεσμά μας. Όταν νοιώθουμε θυμό, μνησικακία για κάποιον, τότε δενόμαστε μαζί του και τον φέρουμε πάντα μαζί μας και αυτό μας κοστίζει, διότι γίνεται αιτία για όλες τις ασθένειες όπως μας λέει ο καθηγητής ιατρικής του New York University Dr John Sarno.
Η συγχώρηση των άλλων είναι αυτό που μας οδηγεί στην βασιλεία των ουρανών. Συγχώρεση είναι να βγάλουμε από μέσα μας κάθε αρνητικό συναίσθημα , αλλά και κριτική των άλλων και του εαυτού μας. Το σημαντικότερο πρέπει να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, αλλά δεν είναι δυνατό να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, αν πρώτα δεν έχουμε συγχωρήσει τους άλλους. Στην προσευχή του Κύριου φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους αν θέλουμε να πετύχουμε οτιδήποτε, αν δεν έχουμε συγχωρήσει τους άλλους, κόβουμε την σύνδεση με τον πατέρα, με την Πηγή μας. Μας λέει ξεκάθαρα να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, να απαλλαγούμε από τις ενοχές, οι ενοχές είναι το χειρότερο αρνητικό συναίσθημα.
Όταν δεν έχουμε συγχωρήσει κάποιον ή τον εαυτόν μας με την καρδία μας τότε σύμφωνα με τον Dr Casey Adams, οι σκέψεις τα ενδόμυχα πιστεύω και συναισθήματά μας μεταφράζονται σε κυματομορφές που μεταδίδονται σαν εντολές προς τον υποθάλαμο και την υπόφυση, σε όλους τους αδένες, προς όλα τα όργανά μας για να μπουν σε μόνιμο συναγερμό, ο οποίος τους προκαλεί σταθερή, πάγια φθορά που ονομάζουμε ασθένεια.
Αλέξης Φωτόπουλος
Συγγραφέας – ερευνητής- θεραπευτής.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ