Φίλε νεοφιλελεύθερε, οι λεκτικοί και λογικοί ακροβατισμοί σου έχουν φτάσει σε ένα αναπόφευκτο κατώφλι.
Στο κατώφλι της κενολογίας και της φαυλότητας.
Στο κατώφλι της μπουρδολογίας.
Πώς έφτασες όμως, ρε φίλε νεοφιλελεύθερε, από φανατικός οπαδός της λογικής, να εμφανίζεσαι ως παρανοϊκός που πάσχει από παλιλαλία;
Από τη μία τα βήματά σου ήταν μικρά, αλλά, από την άλλη, τόσο πολλά, που ξεχάστηκες μέσα σε αυτή τη διαδοχή. Ξεχάστηκες τόσο, που επιχειρηματολογείς σήμερα με τρόπο που θα σου προκαλούσε νευρικά γέλια συμπόνιας αν τα άκουγες αυτά από κάποιον άλλο δυο-τρία χρόνια πριν.
Κάποτε υποστήριζες τις συνταγματικές ελευθερίες, την ελευθερία της έκφρασης, προέκρινες το διάλογο και τη διαφωνία ως απαραίτητα εργαλεία δημοκρατίας.
Πώς τώρα όλες οι απεργίες σου φαίνονται παράνομες;
Πώς τώρα όλες οι πορείες σου φαίνονται βία και λαϊκισμός;
Πώς τώρα οι επιστρατεύσεις απεργών σου φαίνονται δικαιολογημένες;
Πώς τώρα επικροτείς τον αυταρχισμό και την καταστολή ως δημοκρατικά εργαλεία;
Πώς τώρα επιχαίρεις που αφήνουν ανοιχτά ιδιωτικά κανάλια χωρίς άδεια χρήσης των δημόσιων συχνοτήτων, που επιπλέον φοροδιαφεύγουν, ενώ ταυτόχρονα κλείνουν τη δημόσια τηλεόραση, τον μόνο νόμιμο τηλεοπτικό φορέα που συνεισφέρει και στον κρατικό προϋπολογισμό;
Όσο για αυτά που έχεις υποστηρίξει, τα θυμάσαι;
Θα στα θυμίσω:
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα και σου έδειξε πως όλοι αυτοί που κατηγορούνται για κακουργήματα καταλήστευσης δημοσίου χρήματος είναι οι μεγαλόσχημοι, αφού για να φας λεφτά του δημοσίου πρέπει ή να είσαι ήδη μεγαλοεπιχειρηματίας ή να έχεις ισχυρούς πολιτικούς φίλους που θα τρώνε μαζί σου;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες πως τα μνημόνια θα οδηγήσουν την οικονομία σε ανάκαμψη;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα των αριθμών, που τόσο λατρεύεις, και σου είπε πως η ανεργία, η φτώχεια, και το χρέος αυξάνουν, ενώ το μόνο που πέφτει είναι η ανάπτυξη;
Και ξεχνάς τότε που αυτούς που έλεγαν από τότε πως τα μνημόνια δεν βγαίνουν, τους έλεγες καταστροφολόγους, οπαδούς του σκοταδισμού, και εχθρούς της προόδου;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της παραδοχής ανθρώπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πως το πρόγραμμα δεν βγαίνει;
Ξεχνάς τότε που έλεγες πως οι "αγανακτισμένοι" είναι αυτοί που έχασαν το βόλεμά τους, οι πρώην ΠΑΣΟΚοι, οι κομμουνιστές, οι μαλάκες, και οι φασίστες;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της συνεργασίας της ΝΔ, που έχει απορροφήσει το ακροδεξιό ΛΑΟΣ και έχει στις τάξεις της βασιλικούς, χουντικούς και φασίστες, με το ΠΑΣΟΚ;
Ξεχνάς τότε που έλεγες πως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα έφερνε ανάπτυξη;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της φούσκας της απελευθέρωσης;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες τη μείωση του δημόσιου τομέα;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα του κλεισίματος σχολείων και νοσοκομείων, και η απειλή απόλυσης γιατρών, νοσηλευτών, και καθηγητών, ενώ παράλληλα ήρθε η πραγματικότητα του ανοίγματος φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης, και η πρόσληψη δεσμοφυλάκων, ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, και ειδικών φρουρών;
Ξεχνάς τότε που έλεγες πως η δημοσιοποίηση από τον Βαξεβάνη της λίστας Lagarde είναι παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, και φθηνός λαϊκισμός, ενώ επαναλάμβανες αυτά που άκουγες από τους πρώην υπουργούς οικονομικών, πως η λίστα είναι παράνομη;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα των εμπλεκομένων πρώην υπουργών οικονομικών, ένας εκ των οποίων κατηγορείται για κακούργημα, και οι συγγενείς του έχουν εκατομμύρια, μη φορολογηθέντα, ευρώ στο εξωτερικό;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της επίσημης απάντησης της Γαλλίας, πως η λίστα είναι επίσημο νόμιμο έγγραφο προς αναζήτηση φοροφυγάδων;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες την "αξιοποίηση" της δημόσιας περιουσίας;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα του διαγωνισμού πώλησης του ΟΠΑΠ, που είναι κερδοφόρος, που δόθηκε κοψοχρονιά στον μοναδικό υποψήφιο αγοραστή, στον υπόδικο για κακουργήματα λαθρεμπορίου πετρελαίου και πλαστογραφίας, Δημήτρη Μελισσανίδη;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες πως οι αυτοκτονίες δεν έχουν σχέση με τα μέτρα λιτότητας;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα των γραμμάτων που άφηναν πίσω τους οι αυτόχειρες και τα λόγια των συγγενών τους;
Ξεχνάς τότε που έλεγες πως αν κυβερνήσουν οι αριστεροί θα μας πάρουν τις καταθέσεις και τα σπίτια;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της Κύπρου και της δέσμευσης καταθέσεων, και η πραγματικότητα της άρσης της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για χρέη;
Ξεχνάς τότε που έλεγες πως τα μέτρα θα μας βοηθήσουν να προσελκύσει η χώρα ξένες επενδύσεις;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της κινεζοποίησης των εργασιακών όρων από την κινεζική Cosco;
Ξεχνάς τότε που έφερνες την Τουρκία ως παράδειγμα χώρας που μπαίνοντας στο ΔΝΤ σώθηκε οικονομικά;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της πλατείας Taksim;
Ξεχνάς τότε που έλεγες υπερβολικούς αυτούς που μίλαγαν για πραξικοπηματικές πρακτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της διορισμένης κυβέρνησης Παπαδήμου, η πραγματικότητα του διορισμένου σημερινού υπουργού οικονομικών Στουρνάρα, οι αλλεπάλληλες ψηφοφορίες με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που στην ουσία καταργούν την κοινοβουλευτική διαδικασία;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες το άνοιγμα των "στρατοπέδων φιλοξενίας παράνομων μεταναστών", και όσους τα έλεγαν "στρατόπεδα συγκέντρωσης" τους έλεγες συνωμοσιολόγους και λαϊκιστές;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα των τοξικοεξαρτημένων και των αστέγων που τους πηγαίνουν στην Αμυγδαλέζα για εξακρύβωση;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της ανακοίνωσης κατασκευής στρατοπέδων για κράτηση πολιτών για μικρά χρέη προς το δημόσιο;
Ξεχνάς τότε που υποστήριζες τη θεωρία της σύγκλισης των άκρων;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα της ρητορείας του Πάγκαλου, του Λοβέρδου, του Βενιζέλου, που είναι παρόμοια με του Μιχαλολιάκου;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα του Σαμαρά, που δεν ψηφίζει το αντιρατσιστικό, και ήρθε η πραγματικότητα της πολιτικής της ΝΔ, που είναι στην πραγματικότητα το πρόγραμμα της Χρυσής Αυγής;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα τις διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών, που τελικά αθωώθηκαν;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα των βασανιστηρίων σε αντιφασίστες;
Κι ύστερα ήρθε η πραγματικότητα του να σε αντιπροσωπεύουν τα λόγια του Άδωνι και του Βορίδη;
Αυτό θα το επαναλάβω:
Φίλε νεοφιλελεύθερε, σάπισες τόσο πολύ, που σε εκπροσωπεί ο χουντικός προστατευόμενος του Γεώργιου Παπαδόπουλου, ο Μάκης ο Βορίδης, και ο υστερικός τηλεπωλητής εθνικιστικών βιβλίων, ο Άδωνις ο Γεωργιάδης.
Φίλε νεοφιλελεύθερε, σάπισες τόσο πολύ, που σε εκπροσωπεί ο χουντικός προστατευόμενος του Γεώργιου Παπαδόπουλου, ο Μάκης ο Βορίδης, και ο υστερικός τηλεπωλητής εθνικιστικών βιβλίων, ο Άδωνις ο Γεωργιάδης.
Τέλος, θα έρθει η πραγματικότητα της συνεργασίας ΝΔ και Χρυσής Αυγής, οπότε, ρε φίλε νεοφιλελεύθερε, τότε θα αναγκαστείς να πεις τόσο μεγάλες μαλακίες για να υποστηρίξεις το λογικό και το αναγκαίο αυτής της συνεργασίας, που το μόνο που θα εύχομαι για εσένα είναι θάνατος από γενικευμένο καρκίνο, σε δημόσιο νοσοκομείο, όπου δεν θα έχουν να σου δώσουν ούτε γενόσημη ασπιρίνη για τους επιθανάτιους πόνους σου.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ