Αλήθεια, έχετε ποτέ σκεφτεί ποιό είναι το πιο δυνατό όλων των συναισθημάτων; Ποιό συναίσθημα είναι αυτό τ’ οποίο μπορεί να ελέγξει και να καθορίσει τις ζωές των ανθρώπων;
Η πρώτη απάντηση όλων μας θα ήταν φυσικά ο έρωτας… εδώ όμως αναφέρομαι σε μαζικό και σκόπιμο έλεγχο των επιλογών και των αποφάσεων εθνών και λαών.
Ο φόβος… ο φόβος που μας κρατάει δεμένους και φυλακίζει νου και πνεύμα.
Ο φόβος για το σήμερα… ο φόβος για το αύριο… ο φόβος που αφυπνίζει το αίσθημα της επιβίωσης.
Όποιος είναι ικανός να ελέγξει τη φοβία μας για το σήμερα έχει καταφέρει να ελέγξει το φόβο μας για το αύριο, τον ατέρμονα και οικουμενικό μας φόβο.
Η δημιουργία της παγκόσμιας κοινωνίας και η έκρηξη της επιστήμης εκμηδένισαν τις αποστάσεις. Ο “τρελός του χωριού”, ο απόκληρος, ο άτυχος, ο επιτήδειος, ο σπάταλος, ο καλοπερασάκιας αλλά και ο εργατικός, ο τολμηρός, ο υπομονετικός έχουν επανατοποθετηθεί στη σύγχρονη κοινωνία.
Αντικαθιστώντας κάθε άτομο που κουβαλάει κάποιο από τα παραπάνω χαρακτηριστικά με κάθε χώρα της Ευρώπης θα μπορούσαμε να μιλάμε για επαναπροσδιορισμό της κοινωνίας. Πλέον το χωριό είναι η Ευρώπη και “ο τρελός ή μη” είναι οι χώρες που την αποτελούν. Η κάθε σώφρων και μυαλωμένη χώρα παρατηρεί τα ελαττώματα της τρελής και απροσάρμοστης και παραδειγματίζεται.
Οι ηγέτες καλλιεργούν το φόβο του σήμερα προβάλλοντας τις απόκληρες και άτυχες χώρες. Με αυτό τον τρόπο τρομοκρατούν και ελέγχουν τη φοβία τους για το αύριο κατευνάζοντας την οργή και το θυμό των λαών τους. Κατευθύνουν τις αποφάσεις τους ανορθόδοξα και υποχθόνια. Όταν δε βρίσκουν τα παραδείγματα προς αποφυγή τα δημιουργούν, τις αποπροσανατολίζουν, έτσι ελέγχουν τις ζωές ολόκληρων λαών και καθορίζουν τις τύχες χωρών επιστρατεύοντας το αίσθημα τις επιβίωσης.
Είμαστε στην εποχή της δικτατορίας του φόβου.
Θέλεις να ελέγξεις έναν λαό… ΦΟΒΙΣΕ ΤΟΝ!
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ