τι περίεργα πλάσματα που είμαστε εμείς οι άνθρωποι!!!
μια άβυσσος που χανόμαστε μέσα της!!
Δε ξέρω απο που να ξεκινήσω και πως να αναλύσω αυτή την άβυσσο... δε ξέρω αν αξίζει ο κόπος να την αναλύσω ...
το μόνο που ξέρω είναι οτι κουράστηκα να χάνομαι μέσα σε αυτές και να ψάχνω να βρω μια έξοδο!!
Το πιο εντυπωσιακό όμως που κάνουμε είναι που πλάθουμε στα μυαλουδάκια μας μια ιστορία έτσι όπως μας βολεύει να είναι... την ζούμε εμείς και μετά την λέμε στους άλλους!! την πιστεύουμε εμείς ... την πιστεύουν και οι άλλοι!!!
Είναι ένα τέχνασμα για να μη φορτωνόμαστε απο ενοχές; τύψεις; ανασφάλειες; φόβους;
είναι ενα τέχνασμα γιατί φοβόμαστε την αλήθεια... ξέρουμε οτι δε θα την αντέξουμε και για αυτό ψάχνουμε να δικαιολογισουμε και να καλύψουμε τους ίδιους τους εαυτούς μας απο αυτό!!
Η αλήθεια είναι πως είναι σκληρό να παραδέχεσαι τα λάθη σου... και αβάσταχτο να σηκώνεις το βάρος των ευθυνών σου σε κάποια κατάσταση!!
Σκεφτείτε όμως αν μπορούσαμε όλοι να το κάνουμε αυτό και όλοι να βλέπαμε την πραγματικοτητα και οχι την ''ιστορία'' που πλάθουμε ... πόσο διαφορετικοί θα ήμασταν σαν άνθρωποι!!!
Για ολα φταίνε οι άλλοι, για όλα κατηγορούμε τους άλλους ... και αν δε φταίνε κάνουμε να φταίμε μέσα από ενα ψέμα!! και το ζούμε τόσο πολυ που στο τέλος ξεχνάμε την αλήθεια και εμείς οι ίδιοι!!
Ψεύτικες ζωές... πουθεναδες (όπως λέει και μια φίλη μου)
παρτακιδες και υποκριτές!! σοβαροφάνεια και δήθεν!!!
τελικά εγω ειμαι η τρελή μέσα στους γνωστικούς;;;
Μήπως εγώ κάνω λάθος και η ζωη ειναι ετσι όπως την ζουν οι άλλοι;;;;;
Είναι βλέπεις παρα πολλοί όλοι αυτοί που έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως εγω είμαι λάθος!!
Αν ειμαι λαθος μου αρεσει.. δε θελω να γινω κομματι της μιζεριας κανενος!! δε θελω να γινω το δεκανικι για κανεναν και ουτε το πιονι του!!!
Θέλω τη ζωη που να με κάνει να χαμογελάω και να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια!! να έχω οτι μου αξίζει και να διεκδικώ οτι μου αξίζει!!
Θα αφήσω τους άλλους στην άβυσσο τους να βρουν την έξοδο μόνοι τους μέσα απο την υποκρισία τους και το παραμύθι τους!! Χάνουν τα όρια και αυτο γίνεται τρομακτικό!!
Και σαν συμβουλή θα τους δώσω πως κοντά τους πάντα θα βρίσκουν ομοίους τους!! Γιατί τους άλλους θα τους χάνουν μέσα στην ιδια τους την άβυσσο!!
εγω αυτα τα σκοτάδια δεν τα αντέχω! δε τα θέλω!! και δε ξεχνάω
«Αν κοιτάξεις πολλήν ώρα την άβυσσο, κοιτάει κι η άβυσσος μέσα σου»
μια άβυσσος που χανόμαστε μέσα της!!
Δε ξέρω απο που να ξεκινήσω και πως να αναλύσω αυτή την άβυσσο... δε ξέρω αν αξίζει ο κόπος να την αναλύσω ...
το μόνο που ξέρω είναι οτι κουράστηκα να χάνομαι μέσα σε αυτές και να ψάχνω να βρω μια έξοδο!!
Το πιο εντυπωσιακό όμως που κάνουμε είναι που πλάθουμε στα μυαλουδάκια μας μια ιστορία έτσι όπως μας βολεύει να είναι... την ζούμε εμείς και μετά την λέμε στους άλλους!! την πιστεύουμε εμείς ... την πιστεύουν και οι άλλοι!!!
Είναι ένα τέχνασμα για να μη φορτωνόμαστε απο ενοχές; τύψεις; ανασφάλειες; φόβους;
είναι ενα τέχνασμα γιατί φοβόμαστε την αλήθεια... ξέρουμε οτι δε θα την αντέξουμε και για αυτό ψάχνουμε να δικαιολογισουμε και να καλύψουμε τους ίδιους τους εαυτούς μας απο αυτό!!
Η αλήθεια είναι πως είναι σκληρό να παραδέχεσαι τα λάθη σου... και αβάσταχτο να σηκώνεις το βάρος των ευθυνών σου σε κάποια κατάσταση!!
Σκεφτείτε όμως αν μπορούσαμε όλοι να το κάνουμε αυτό και όλοι να βλέπαμε την πραγματικοτητα και οχι την ''ιστορία'' που πλάθουμε ... πόσο διαφορετικοί θα ήμασταν σαν άνθρωποι!!!
Για ολα φταίνε οι άλλοι, για όλα κατηγορούμε τους άλλους ... και αν δε φταίνε κάνουμε να φταίμε μέσα από ενα ψέμα!! και το ζούμε τόσο πολυ που στο τέλος ξεχνάμε την αλήθεια και εμείς οι ίδιοι!!
Ψεύτικες ζωές... πουθεναδες (όπως λέει και μια φίλη μου)
παρτακιδες και υποκριτές!! σοβαροφάνεια και δήθεν!!!
τελικά εγω ειμαι η τρελή μέσα στους γνωστικούς;;;
Μήπως εγώ κάνω λάθος και η ζωη ειναι ετσι όπως την ζουν οι άλλοι;;;;;
Είναι βλέπεις παρα πολλοί όλοι αυτοί που έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως εγω είμαι λάθος!!
Αν ειμαι λαθος μου αρεσει.. δε θελω να γινω κομματι της μιζεριας κανενος!! δε θελω να γινω το δεκανικι για κανεναν και ουτε το πιονι του!!!
Θέλω τη ζωη που να με κάνει να χαμογελάω και να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια!! να έχω οτι μου αξίζει και να διεκδικώ οτι μου αξίζει!!
Θα αφήσω τους άλλους στην άβυσσο τους να βρουν την έξοδο μόνοι τους μέσα απο την υποκρισία τους και το παραμύθι τους!! Χάνουν τα όρια και αυτο γίνεται τρομακτικό!!
Και σαν συμβουλή θα τους δώσω πως κοντά τους πάντα θα βρίσκουν ομοίους τους!! Γιατί τους άλλους θα τους χάνουν μέσα στην ιδια τους την άβυσσο!!
εγω αυτα τα σκοτάδια δεν τα αντέχω! δε τα θέλω!! και δε ξεχνάω
«Αν κοιτάξεις πολλήν ώρα την άβυσσο, κοιτάει κι η άβυσσος μέσα σου»
το εγραψε η * Marlou *
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ