Σας έχω μιλήσει γενικά για την αρχή της «αντίστροφης ροής» της συνειδητότητας. Σήμερα θα αναπτύξουμε μια εφαρμογή της. Μια απλή εφαρμογή, η οποία μπορεί να λειτουργεί χωρίς να είμαστε επιστήμονες ή να προϋποθέτει να κατανοήσουμε πλήρως τον τρόπο που δημιουργείται ο αισθητός κόσμος μας.
Υλοποίηση κατ αρχάς σημαίνει δημιουργία στον αισθητό κόσμο των τριών διαστάσεων. Τον τρόπο δηλαδή που συμβαίνει και τη διαδικασία που μπορούμε να ακολουθήσουμε ώστε να δημιουργούμε αυτά που θέλουμε στη ζωή μας.
Υλοποίηση βαθέως πεδίου σημαίνει, να σχεδιάσεις μια κατάσταση τώρα, η οποία θα αρχίσει μεν τώρα αλλά θα εξελιχθεί, θα λάβει χώρα και θα υλοποιηθεί, όταν εσύ θα έχεις πεθάνει και θα έχεις φύγει από αυτό τον κόσμο. Ναι… καλά καταλάβατε… Κι αυτή είναι μια μέθοδος που ακολουθούν οι αδελφότητες για χιλιάδες χρόνια…
Μια μέθοδος που δουλεύει άριστα χωρίς να γνωρίζουν όλοι όσοι συμμετέχουν στον σχεδιασμό αυτό, επιστημονικές λεπτομέρειες για το χρόνο και τη φύση του… Εμείς όμως σήμερα, θα αντιμετωπίσουμε τη διαδικασία αυτή με δύο τρόπους… Και απλά για όλους αλλά και στις λεπτομέρειες.
Και πρώτα από όλα θα πρέπει να μιλήσουμε για λίγο, για τη φύση και λειτουργία της τέταρτης διάστασης… Τι είναι, πως λειτουργεί και πως δίνει μορφή σε αυτά που σχεδιάζουμε… Διότι έχουμε αναφέρει σε άλλες αναρτήσεις, ότι η μεν πέμπτη διάσταση είναι χαοτική και περιέχει όλα τα πιθανά σενάρια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε ένα σχεδιασμό, η τέταρτη όμως, είναι αυτή που τελικά ζητάει τις λεπτομέρειες του έργου που θέλουμε να υλοποιήσουμε, ώστε να μας το παρουσιάσει δίνοντάς του μορφή…
Για να θυμηθούμε μερικά πράγματα, η τέταρτη και η πέμπτη διάσταση, αποτελούν το αόρατο μέρος του αισθητού κόσμου… ενώ ο τρισδιάστατος κόσμος το ορατό του σκέλος. Το σκέλος της μορφής… Το χώρο που λαμβάνουν μορφή όλες οι καταστάσεις και όλα τα έργα που υλοποιούμε…
Έχουμε αναφέρει μάλιστα ότι ο αισθητός τρισδιάστατος χώρος «ρέει» συνεχώς μαζί με τη συνειδητότητα, και παίρνει μορφή, όταν αυτή αλληλεπιδρά με την ψυχή του κάθε παρατηρητή. Ο παρατηρητής δηλαδή είναι αυτός που τον «εμφανίζει» μιας και μόνο σε αυτόν γίνεται αισθητός… Και με τον τρόπο που ρέει η συνειδητότητα μέσα στον αισθητό κόσμο, ρέει μαζί της και η υλοποίηση που έχουμε σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια εμείς… Οι όποιοι εμείς… Πως γίνεται αυτό;
Ας τα πάρουμε με τη σειρά… Κάποιοι σχεδιάζουν αυτό που θα υλοποιηθεί στον αισθητό κόσμο… Η διαδικασία αυτή είναι νοητική δηλαδή πνευματική ή καθαρά ενεργειακή γίνεται με τη σύνθεση γνώσης και συναισθήματος… με τη νόηση.
Ο σχεδιασμός της υλοποίησης, καταγράφεται ενεργειακά πάνω στο μέρος της συνειδητότητας της τέταρτης διάστασης… Φαντασθείτε τη συνειδητότητα σαν ένα ρεύμα από ενεργειακές πληροφορίες οι οποίες ρέουν μέσα από τον αισθητό κόσμο…
Στην πραγματικότητα βέβαια η ροή είναι δύο ειδών… Ομαλή και αντίστροφη… Δηλαδή το ενεργειακό ρεύμα το οποίο περιέχει τις πληροφορίες που προορίζονται να υλοποιηθούν, πλησιάζει (ως μέλλον) προσκρούει επάνω στην αισθητό κόσμο, δημιουργεί μέσω του παρατηρητή την «αίσθηση του κόσμου» και περνά πάλι έξω στην τέταρτη διάσταση (ως παρελθόν).
Κατανοεί δηλαδή ο αναγνώστης, ότι αυτό που ονομάζουμε τέταρτη διάσταση είναι ο συνολικός χωρικός χρόνος ο οποίος εμφανίζεται σε μας τμηματικά σε στιγμές… Στιγμές που η κάθε μία αποτελείται και από ένα «Τώρα» και «Εδώ»…
Τη στιγμή της πρόσκρουσης, αν απουσιάζει ο οποιοσδήποτε παρατηρητής, τότε ο αισθητός τρισδιάστατος κόσμος παραμένει αόρατος… Αν όμως ο παρατηρητής είναι παρών, τότε η ενεργειακή πληροφορία που υπάρχει σταλειτουργικά αρχεία της ψυχής του, προσκρούει πάνω στο σημείο επαφής του αόρατου με το ορατό μέρος του κόσμου…
Η παρατήρηση αυτή, δρα καταλυτικά και στο σημείο της πρόσκρουσης της ροής της συνειδητότητας πάνω στον κόσμο μας (σημείο επαφής αόρατου και ορατού κόσμου) και αυτόματα και ακαριαία δημιουργείται μια εικονική πληροφορία, η οποία καταγράφεται από τις αισθήσεις του παρατηρητή σαν αισθητός κόσμος…
Η πληροφορία αυτή παραμένει για ένα μικρό διάστημα και αμέσως μετά εξαφανίζεται (εισέρχεται πάλι στην τέταρτη διάσταση ως παρελθόν)… μεσολαβεί ένα κενό το οποίο διαρκεί το 1/3 της διάρκειας της πρώτης εμφάνισης της πληροφορίας και αμέσως μετά ακολουθεί η επόμενη πληροφορία η οποία αποτελεί και συνέχεια της πρώτης… Αυτές οι διαδοχικές εμφανίσεις και εξαφανίσεις, ακολουθούν μια ταχύτητα που ισούται περίπου με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός…
Και από πού έρχονται αυτές οι διαδοχικές πληροφορίες; Από την τέταρτη διάσταση μέσα στην οποία γίνεται ο σχεδιασμός αυτός νοητά… Όλος ο αισθητός κόσμος δηλαδή, είναι σαν να αναβοσβήνει με μια ασύλληπτη ταχύτητα τέτοια που είναι αδύνατον να γίνει αντιληπτή και να μετρηθεί από τις αισθήσεις μας…
Έτσι εμείς αυτό που αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε, είναι μια συνέχεια στα πάντα, η οποία συνέχεια αυτή μας δίνει τελικά και την εντύπωση της σταθερότητας της πραγματικότητας του κόσμου μας… Δηλαδή τι συμβαίνει στην πραγματικότητα… Η ενεργειακή ψυχή, το κύτταρο της κοσμικής πηγής από την οποία εκπορεύεται, εισέρχεται σε ένα άδειο ενεργειακό πεδίο το οποίο πριν μπει μέσα είναι κενό μορφής… Η ύλη δηλαδή, η τόσο πυκνή μορφή ενέργειας, είναι καθ ολοκληρία απούσα και αόρατη…
Πριν μπει μέσα σε αυτόν η ψυχή του παρατηρητή, ο κόσμος ολόκληρος είναι αόρατος και μη αισθητός, είναι δηλαδή «μη υπαρκτός». Αυτόματα, όμως, μόλις η ψυχή αλληλεπιδράσει μαζί του, αυτός αστραπιαία μετατρέπεται σε αυτό το πυκνό υλικό σώμα, το οποίο όμως παρόλα αυτά είναι εικονικό διότι δημιουργείται εκείνη τη στιγμή μέσω αλλοίωσης της πληροφορίας.
Η ψυχή δηλαδή, «ντύνεται» το σώμα μας, για να μπορέσει να τον αντιληφθεί σαν αισθητό κόσμο, αλλιώς για αυτήν είναι ένα αόρατο κενό «μη υπάρχον» πράγμα. Το σώμα του ανθρώπου δηλαδή, ανήκει στο χώρο του αισθητού κόσμου μονάχα… Στο χώρο του πλανήτη μας… Το σώμα δηλαδή του ανθρώπου, είναι μέρος του συγκεκριμένου χώρου… το οποίο Εμείς, το δανειζόμαστε για όσο διάστημα γραμμικού χρόνου παραμείνουμε εδώ, ώστε η ψυχή μας να μπορέσει να διατηρηθεί και να λειτουργήσει αντιλαμβανόμενη το χώρο…
Αυτός είναι ο λόγος που είναι αδύνατον ο άνθρωπος να ξεφύγει από τον πλανήτη με αυτή τη μορφή… Διότι η φυγή μας μακριά και έξω από αυτόν, είναι σαν να εκρήγνυται ο πλανήτης και πετάγονται τα κομμάτια του στο διάστημα. Τα σώματά μας ανήκουν στον πλανήτη, είναι κύτταρά του… όπως το χώμα, τα δέντρα, τα πουλιά, τα σύννεφα, το νερό κλπ. Και η μόνη που μπορεί να ταξιδεύει, είναι το ενεργειακό μέρος της ψυχής μας.
Τα σώματά μας δηλαδή, ανήκουν στον βασικό σχεδιασμό υλοποίησης του πλανήτη και όλων όσων υπάρχουν σε αυτόν. Και απλά χρησιμοποιούνται από Εμάς, όπως θα χρησιμοποιούσαμε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο για να περιηγηθούμε σε μια χώρα που μόλις έχουμε επισκεφθεί…
Από ποιόν χρησιμοποιούνται τα σώματα; Από την ψυχή… Η ψυχή δηλαδή οδηγάει το αυτοκίνητο; Όχι ο οδηγός του σώματος είναι το Εγώ… Η ψυχή απλά είναι ο επιβάτης του, ο οποίος το χρησιμοποιεί μαζί με το Εγώ… και ποιος το σχεδίασε τότε το σώμα αυτό… Εκείνος ή εκείνοι που σχεδίασαν και τον πλανήτη και τη ζωή που θα υπάρχει σε αυτόν…
Εκείνος που αποφάσισε να δημιουργήσει ένα «μη υπαρκτό» χώρο… ένα χώρο, ο οποίος παραπλανά τους επισκέπτες του, αλλοιώνει τις πληροφορίες που λαμβάνουν, ώστε να τον θεωρούν υπαρκτό και μόνιμο ώστε να μένουν εκεί μόνιμα… Έτσι ήταν πάντα αυτός ο χώρος; Έτσι ήταν από τον καιρό που πρωτοεμφανίστηκε; Όχι… Σχεδιάστηκε στην πάροδο των αιώνων… Πως σχεδιάστηκε; Με «σχεδιασμό υλοποίησης βαθέως πεδίου»…
Τι είναι αυτός ο σχεδιασμός όμως; Είναι η ενεργειακή απεικόνιση της βούλησής μας, μέσα στο κύριο σώμα της συνειδητότητας, σε βάθος 25.000 ετών… Μπορεί ο αναγνώστης να ξαναδιαβάσει τον αριθμό διότι είναι σωστός… Ο σχεδιασμός βαθέως πεδίου, περιλαμβάνει έναν ολόκληρο κύκλο της συνειδητότητας… δηλαδή περίπου 25.000 χρόνια…
Και ο νέος κύκλος της, μόλις άρχισε, διότι ο κύκλος των Μάγιας, ήταν ένας τέτοιος κύκλος της συνειδητότητας… Ένας κύκλος στον οποίο οι αδελφότητες, ψύχραιμα και σταθερά, σχεδιάζουν και καταγράφουν αυτά που θέλουν να υλοποιήσουν σε όλη τη διάρκειά του… Πως γίνεται αυτό λοιπόν… Η όλη διαδικασία είναι ενεργειακή, δηλαδή νοητική κατ αρχάς… Ο σχεδιασμός ξεκινά από το μη καθορισμένο σχέδιο όπου εξετάζουμε όλες τις πιθανότητες…
Αυτό ανήκει στην πέμπτη διάσταση, η οποία από τη στιγμή που θα γίνει η πρώτη νοητική διαδικασία, αρχίζει να καταγράφει δεδομένα μέσα της… Μόλις το σχέδιο πάρει συγκεκριμένη μορφή καταβαίνει στην τέταρτη διάσταση… Το βάθος της τέταρτης διάστασης όπου μπορούμε να καταγράψουμε πληροφορίες φτάνουν τα 24.000 χρόνια και σε αυτό το επίπεδο μπορούμε να καταγράψουμε κάθε λεπτομέρεια του σχεδίου…
Στον σχεδιασμό αυτό, οι κύριες συμβουλές προέρχονται από τις αστρολογικές σταθερές οι οποίες επηρεάζουν και τη μάζα της ανθρωπότητας… Κάτι που ο σχεδιαστής βαθέως πεδίου θα πρέπει να λάβει υπ όψη του… Οι αδελφότητες, δημιουργούν ομάδες εργασίας τέτοιες, οι οποίες καταστρώνουν τέτοια μακροχρόνια σχέδια…
Ο σχεδιασμός υλοποίησης βαθέως πεδίου ξεκινά περίπου από 300 χρόνια και πάνω και συνήθως δημιουργεί δύο επίπεδα, ανά 12.000 χρόνια. Ο σχεδιασμός (χωρίς την υλοποίηση) είναι μόνο νοητικός διότι απαιτεί ελάχιστη ενέργεια σχετικά με την τελική υλοποίηση. Η υλοποίηση του όμως, απαιτεί σημαντικά ποσά ενέργειας για να διατηρηθεί το έργο το οποίο θα πάρει μορφή. Και η ενέργεια που απαιτείται έχει σχέση με την συνολική μάζα που θα καταλαμβάνει και την διάρκεια που θα διατηρηθεί στον αισθητό κόσμο.
Δηλαδή έχει σχέση από τον τύπο της αρχής της σχετικότητας E=m*c2. Ένα έργο βαθέως πεδίου περιλαμβάνει τα βασικά, και τα λειτουργικά έργα τα οποία χωρίζονται σε μεγάλα και μικρότερα… δηλαδή κύριες υποδομές αλλά και συμπληρωματικές ή δευτερεύοντα έργα… Βασικά έργα είναι η δημιουργία του πλανήτη, του πλανητικού συστήματος και των προδιαγραφών που μπορεί να έχει…
Ο σχεδιασμός αλλά και η υλοποίηση των βασικών έργων (του πλανήτη ας πούμε) γίνεται από αυτο-πληροφορο-μορφο-γενετικά πεδία τους λεγόμενους δημιουργούς… Κύρια έργα είναι ας πούμε για τη γη, η παραγωγή οξυγόνου, το νερό, η ατμόσφαιρα, το έδαφος, η βλάστηση και ολόκληρη η τροφική αλυσίδα.
Ο σχεδιασμός αυτός, γίνεται από μεγάλα πληροφορο-μορφικά πεδία τους λεγόμενους λειτουργούς και παραδίδεται μαζί με τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν, στους υλοποιητές οι οποίοι κατόπιν απλά εκτελούν το σχεδιασμό, δηλαδή τις εντολές… Η ενέργεια όμως που απαιτείται στη φάση αυτή είναι ασύλληπτη για το επίπεδο που βρίσκεται ο άνθρωπος σήμερα.
Οι υλοποιητές είναι (για τη γη) άνθρωποι οι οποίοι λαμβάνουν την εντολή να εκτελούν την διαδικασία … Κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους-ηγέτες, υπολογίζεται ως επικεφαλής γύρω στα 39 έτη. Είναι αφανής, εκτός παιχνιδιών εξουσίας και κινεί τα νήματα αόρατος από τα κοινά μάτια…
Για κάθε περίοδο 2.000 ετών χρειάζονται 52 τέτοια άτομα (39*52=2028 χρόνια), και για ένα χρονικό διάστημα 12.000 ετών χρειάζονται 312 άτομα, τα οποία και έχουν την αποκλειστική ευθύνη της υλοποίησης του σχεδίου. Το σημαντικό έργο των ανθρώπων αυτών στο διάστημα της ηγεσίας τους, είναι η σταθερή προμήθεια ενέργειας για τις υλοποιήσεις των έργων…
Εδώ όμως υπάρχει μια ιδιαιτερότητα… Τα αρχικά μεγάλα έργα, που απαιτούν απίστευτα μεγάλα ποσά ενέργειας γίνονται στην αρχή κάθε τέτοιας περιόδου… Ίσως έχετε καταλάβει αρκετοί πως προμηθεύτηκαν όλη αυτή την ενέργεια πριν από 24.000 χρόνια όπως και πριν από 12.000 χρόνια εκείνοι που σχεδίασαν τον πλανήτη στην τωρινή του μορφή… Φυσικά με τη συσσώρευση της απότομα και ξαφνικά, η οποία και οδήγησε στην καταστροφή των τότε πολιτισμών…
Καλά άρχισε να καταλαβαίνει ο κάθε αναγνώστης… Οι καταστροφές που δημιουργήθηκαν στην Λεμουρία και την Ατλαντίδα συνέβησαν από την ελλειμματική διαχείριση όλης αυτής της συσσωρευμένης ενέργειας, την οποία χρειάστηκαν για να ολοκληρώσουν την πύκνωση του πλανήτη στην σημερινή του μορφή… Ποιοι; Μα εκείνοι τους οποίους τους έχω αναφέρει πολλές φορές πια… εκείνοι που είναι έτοιμοι για την ίδρυση της Εωσφορικής Παγκόσμιας Θρησκείας…
Και όπως γίνονται οι καταστροφές των πολιτισμών, με τον ίδιο τρόπο γίνεται και η απορρόφηση της ενέργειας… Δηλαδή, είναι αδιάφορο σε αυτούς αν ο πλανήτης περάσει από μία, δύο ή περισσότερες καταστροφές… Για αυτούς αρκεί ότι θα καταφέρουν να τροφοδοτήσουν τον πλανήτη με γιγαντιαία ποσά ενέργειας, το οποίο και καταφέρνουν πάντα… Μετά από κάθε τέτοια σημαντική απορρόφηση ενέργειας, εστιάζονται σε μικρότερα έργα, τα οποία συμμετέχει η μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας.
Διότι στον σχεδιασμό αυτό, πάντα λαμβάνεται υπόψη και η μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας… Η μάζα αυτή, χρησιμοποιείται για να τροφοδοτεί τα έργα τους με σημαντικότατες ποσότητες ενέργειας. Και το όνομα της ενέργειας αυτής που χρησιμοποιούν οι αδελφότητες, ονομάζεται «αγάπη»…Έχω ξαναμιλήσει για τον τρόπο υλοποίησης αυτό. Η «αγάπη», είναι μορφή ενέργειας που ο άνθρωπος μπορεί να διαχειρίζεται με το Είναι του…
Η ικανότητά του αυτή, έχει παραμείνει σε αυτόν από τότε που ήταν μονάχα η ψυχή του στον πλανήτη χωρίς το σώμα του… Απλά το αγνοεί… Το έχει ξεχάσει… Και οι αδελφότητες έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτή την άγνοια του… Διότι ο άνθρωπος, είναι ένα ενεργειακό εργαλείο, το οποίο μπορεί να διαχειρίζεται την ενέργεια αυτή και να την κατευθύνει σε συγκεκριμένα έργα… Ο άνθρωπος δηλαδή θεωρεί εσφαλμένα, ότι η αγάπη είναι κάτι που μπορεί να το λάβει από τους άλλους… Όμως ο μόνος τρόπος να το αισθανθεί είναι να τη χαρίσει κάπου…
Τη στιγμή που το κάνει αυτό, ανοίγει και αφήνει να περάσει από μέσα του αόρατα, σημαντική ποσότητα αόρατης αιθερικής ενέργειας, την οποία νοητικά τη στέλνει κάπου… Σε οτιδήποτε… Μπορεί ο αποδέκτης να είναι κάποιο άτομο, ηγέτης, δάσκαλος, κάποιος οργανισμός, εκκλησία, ομάδα, κυβέρνηση, αρχαίο μνημείο ή οτιδήποτε άλλο… Ο ίδιος τη στιγμή που το κάνει αισθάνεται υπέροχα, χωρίς να κατανοεί όμως την όλη διαδικασία…
Οι αδελφότητες όμως, που γνωρίζουν τις λεπτομέρειες, χειραγωγούν τις μάζες, κατευθύνοντας το νου τους και την εσωτερική τους ενέργεια σε αυτό που θέλουν να δημιουργήσουν κρυφά. Αυτός, είναι ένας φτηνός και εύκολος τρόπος να τροφοδοτήσουν τα έργα τους και να τα διατηρήσουν στη ζωή για μεγάλο χρονικό διάστημα…
Ο τελευταίος τρόπος για να τροφοδοτήσουν τις υλοποιήσεις τους είναι το χρήμα. Το οποίο είναι η σύγχρονη μορφή ενέργειας υλοποίησης… Το χρήμα δηλαδή στην σύγχρονη κοινωνία σήμερα, είναι η μοναδική μορφή ενέργειας, η οποία παράγεται από τις ίδιες τις μάζες, και συγκεντρώνεται από τις αδελφότητες ώστε να το χρησιμοποιήσουν στα έργα που θέλουν…
Έργα τα οποία είναι εντελώς άσχετα με την ίδια την ευημερία της ανθρωπότητας. Πως το κάνουν οι αδελφότητες όλο αυτό; Μέσω του προσηλυτισμού αγάπης και φόβου… Η αγάπη συγκεντρώνει τις μάζες και ο φόβος το χρήμα… Με μια διαστρεβλωμένη έννοια αγάπης, μια αγάπης προστάτη, μιας αγάπης ζητιάνου και παντοτινά εξαρτημένου για αυτή, στήνουν ολόκληρο το πνευματικό τους δίκτυο, οδηγώντας τα μέλη που τους εμπιστεύονται να εστιάσουν πάνω σε αυτό που υλοποιούν…
Η συνείδηση όμως είναι αδύνατον να κρίνει… Αυτό πάνω στο οποίο εστιάζει ο νους του ανθρώπου με αγάπη, τροφοδοτείται αυτόματα με σημαντική ποσότητα αόρατης αλλά ευπρόσδεκτης ενέργειας… Μιας ενέργειας που περνώντας μέσα από τα σώματα των «πιστών» αφήνει αυτή τη γλυκιά ηρεμία και ικανοποίηση, μετατρέποντας κάθε ένα ξεχωριστά σε εξαρτημένο άτομο…
Μια οργάνωση αγάπης, μετατρέπεται μπροστά στα μάτια μας σε έμπορο ενός αόρατου ναρκωτικού, που είναι αδύνατον να αναγνωρίσεις και να ορθώσεις τη βούλησή σου ώστε να απαλλαγείς… Κι έτσι, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, στήνουν και γιγαντώνουν παγκόσμιους οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις, τις οποίες τροφοδοτούν με την αγάπη και τη φροντίδα των μελών τους.
Και από την άλλη, έντεχνα σου περνούν θεωρίες όπως το περιβόητο «μυστικό» το οποίο οδήγησε μια στρατιά αφελών ανθρώπων στο δανεισμό και τη χρεοκοπία, σε παγκόσμιο επίπεδο, συσσωρεύοντας την ίδια στιγμή πακτωλό χρημάτων στις τσέπες των καθοδηγητών τους… Διότι το «μυστικό» της ευημερίας αυτό που κατέκλυσε κάθε «πνευματική» ομάδα σε DVD ή έντυπα, ήταν μια ακόμη υπέροχη παραπλάνηση ενός σχεδιασμού υλοποίησης… ενός σχεδιασμού, ο οποίος εδώ και πάνω από 100 χρόνια, στήθηκε για να οδηγήσει τις μάζες σε αυτό ακριβώς το σημείο που ζούμε… Κατάφεραν δηλαδή να δημιουργήσουν αμφιβολία, έλεγχο και ταπείνωση, σε εκατομμύρια ανθρώπους που επιχείρησαν να δοκιμάσουν να οραματίζονται το μέλλον τους…
Μόνο που ο οραματισμός αυτός που τους καθοδήγησαν ήταν μια ακόμη παγίδα… Διότι στο σχεδιασμό υλοποίησης, όσο μεγάλος ή μικρός είναι αυτός, είναι αδύνατον να ξεκινήσει να υλοποιείς οτιδήποτε αν αγνοήσεις να λάβεις υπόψη σου την ενέργεια που απαιτείται για τη διατήρησή της… Κι έτσι το μοναδικό μυστικό που υπήρξε, ήταν αυτό που ανακάλυψαν όλοι σήμερα… Την απάτη της δανικής αγάπης και του δανικού χρήματος που ο κάθε ένα από τους άτυχους που το πίστεψαν, παρήγαγε, παράγει και συνεχίζει να παράγει για το υπόλοιπό ίσως της ζωής του… Μια ενέργεια που κρατούν ολοκληρωτικά στα χέρια τους οι αδελφότητες για τους δικούς τους σκοπούς…
Όμως τα χρόνια που έρχονται, κάποιοι από εσάς, έχοντας αντιληφθεί την όλη κατάσταση που έχει διαδραματιστεί γύρω μας τα τελευταία χρόνια, θα αποφασίσετε να δράσετε με τον ίδιο τρόπο… Ήρεμα και ψύχραιμα, να σχεδιάσετε τη δική σας υλοποίηση βαθέως πεδίου… Και να γίνετε ο ανθρώπινος κρίκος εκείνος που θα οδηγήσει τον πολιτισμό της ανθρωπότητας σε περισσότερο πνευματικά μονοπάτια… Πέρα από δανικούς φόβους, ζητιάνικες αγάπες και ξένο χρήμα υποδούλωσης… Ένας κρίκος, που θα φροντίσει να συνειδητοποιήσει κι αυτός όπως και κάθε άλλος γύρω του, ότι οι αλλαγές της ζωής που αξίζουν περισσότερο, είναι εκείνες που γίνονται συνειδητά… Με αργά βήματα, Εδώ και Τώρα…
Αλκιρέας
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ