"Oι μαύρες σκέψεις" αναμφίβολα έχουν να κάνουν με την αυτολύπηση, την υπερευαισθησία, τον φόβο του θανάτου και τον ναρκισσισμό. Ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του ιδιαίτερα μοναδικό και ξεχωριστό μέσα στην θλίψη του, νιώθει ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει. Αυτή είναι η αντίδραση του και η άμυνα του.
Είτε λοιπόν "τονώνεται" κάποιος από αυτές τις σκέψεις, απομυζώντας ενέργεια από τους γύρω του αφού θέλει να είναι το επίκεντρο της προσοχής, είτε, νιώθει τύψεις για αυτές τις σκέψεις του. Ένας κρυφός σαδομαζοχισμός. *Οι τύψεις είναι ένας άλλος εγωιστικός τρόπος σκέψης καθώς αντί να λύνεις διαρκώς μετατοπίζεις ή κουκουλώνεις προσωρινά το πρόβλημα. Ουσιαστικά ισχυροποιείς το ναρκισσιστικό εγώ σου. Με το να νιώθεις τύψεις ή ενοχές για κάτι, το μυθοποιείς και το μετατρέπεις σε κάτι απαγορευμένο. Οι τύψεις είναι χρήσιμες μόνο όταν τις μετουσιώνεις σε ορθή δράση.
Κάνοντας λοιπόν μαύρες σκέψεις δεν θα πρέπει να αναζητούμε την επανάληψη αυτών των συναισθημάτων, αλλά απλά να τις αφήνουμε να κάνουν τον κύκλο τους και να φεύγουν. Η οποιαδήποτε εκλογίκευση μόνο δυναμώνει το πρόβλημα και δεν βοηθάει στην λύση του, όπως παραπλανητικά νομίζουμε.... άλλη μία σκέψη ακόμα και τέλος. Δεν υπάρχει τέλος σε αυτές τις σκέψεις εάν δεν βάλουμε πραγματικά ένα τέλος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΡΑΤΣΗΣ
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ