Τώρα ξεκαθάρισε εντελώς μέσα μου το θέμα προβολή ή εξάρτηση. Ας πούμε ότι νιώθω δυστυχία, στέγνα, μοναξιά. Είτε μου είναι συνειδητή αυτή η κατάσταση, είτε όχι. Η δυστυχία μου ζητάει ευτυχία, η στέγνα τη δροσιά, η μοναξιά τη συντροφιά, τον έρωτα. Ψάχνω γύρω μου για να ανακαλύψω ποιό πρόσωπο διαθέτει τα ζητούμενα για να καλύψει τις ανάγκες μου. Ζητάω δηλαδή ένα θύμα για εκμετάλλευση.
Κι όταν το πετύχω κολλάω επάνω του και το απομυζώ. Και λέω, πόσο αγαπώ το τάδε πρόσωπο, δεν μπορώ ούτε στιγμή να ζήσω μακρυά του, ο κόσμος χάνεται, σβήνει, για μένα αν το χάσω, ζηλεύω όταν αρχίζει να αποσπάται από την "αγάπη" μου. Να πάρει η ευχή, τι ψεύτες που είναι οι άνθρωποι! Ευτυχώς, εγώ είδα τον μηχανισμό αυτό και δεν δέχομαι πια να εκμεταλλευτώ κανένα ανθρώπινο ον. Θα μείνω μόνη και ασύνδετη μέχρις ότου μπορέσω πραγματικά ν' αγαπήσω.
ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ