Ο κόσμος είναι ένα κλειδωμένο μέρος,κλειστό και ημιφωτισμένο,μυρίζει κλεισούρα και ο αέρας,σπάνια ανανεώνεται,ζούμε σε ένα σφραγισμένο θόλο.
Κάπου εδώ γύρω τριγυρίζουν ακόμα τα μόρια που κάποτε ήταν ο Σωκράτης ή ο Χριστός,
ζούμε στη γυάλα σαν τα χρυσόψαρα.
Θάπρεπε να το κρατήσω μυστικό-αλλά δεν θέλω-πως ζουν ανάμεσά μας κάποιοι άνθρωποι
που είναι πύλες.
Ανοιχτές,ελεύθερες κι ευωδιαστές.
Σου δίνουν αυτοί οι ιδιαίτεροι άνθρωποι,όταν τους συναντήσεις,την αξέχαστη αίσθηση,όταν
μιλήσεις μαζί τους,πως φυσάει από μέσα τους ένας άνεμος από το πουθενά,πως"κάνει ρεύμα".
Κυριολεκτικά!
Αυτό το αεράκι μπορεί να σε δροσίζει, να σου ανακατέψει τα μαλλιά,έρχεται από αλλού,
μια πύλη ανοίγει,σου δίνει μιά ελπίδα απόδρασης.
Ο αέρας γύρω αποκτά μιά φρεσκάδα,ανανεώνεται,αναζωογονεί!
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύτιμοι για την κυκλοφορία των ανέμων...
(Μιλτιάδης Μουτάφης)
ΠΗΓΗ Katerina Chrisoulaki
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ