Την τυποποίηση μπορείς να την συναντήσεις παντού, σε όλα τα καταναλωτικά προϊόντα. Ίδιο σχήμα, ίδιο μέγεθος, ίδιο υλικό, ίδιο χρώμα, και ούτω καθεξής. Η διαφορετικότητα στην κατασκευή και την τυποποίηση μας κάνει να ξεχωρίζουμε τα διάφορα καταναλωτικά αγαθά, τα οποία καλύπτουν τις ανάγκες μας: τρόφιμα, έπιπλα, ρούχα, μέσα μεταφοράς, συσκευές, βιβλία, παιχνίδια, ένας ατελείωτος κατάλογος υλικών. Φανταστείτε τώρα να βγάζαμε ίδιους ανθρώπους. Με αυτήν την παραγωγική φιλοσοφία, θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους ενός μόνο χρώματος: ή κίτρινους, ή ερυθρόδερμους, ή μαύρους ή λευκούς. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους εκπαιδευμένους να μιλάνε μόνο μία γλώσσα.
Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους που ελεγχόμενα θα έχουν τον ίδιο δείκτη νοημοσύνης. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους εμποτισμένους με τις ίδιες ιδεολογίες, γνώσεις αλλά και με το ίδιο μορφωτικό επίπεδο. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με το ίδιο ανάστημα και βάρος. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με την ίδια συναισθηματική ανταπόκριση. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με τα ίδια ταλέντα. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με το ίδιο επίπεδο υγείας. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με τις ίδιες συνήθειες. Θα έπρεπε με άλλα λόγια να είμαστε όχι άνθρωποι αλλά ρομποτάνθρωποι. Και μάλιστα κατευθυνόμενοι σε μια μαζική κλίμακα παραγωγής από κάποιους που επιθυμούν να είναι ρομποτάνθρωποι, αλλοιώνοντας την ανθρώπινη φύση και μακελεύοντας την βιολογικά και ψυχολογικά.
Βέβαια για χάρη μιας εμετικής διαφορετικότητας, δεν είναι καθόλου απαγορευτικό να υπάρχουν ελεγχόμενες παραλλαγές όλων αυτών των τύπων ανθρώπων -υποκατηγορίες επί των κατηγοριών.
Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους που ελεγχόμενα θα έχουν τον ίδιο δείκτη νοημοσύνης. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους εμποτισμένους με τις ίδιες ιδεολογίες, γνώσεις αλλά και με το ίδιο μορφωτικό επίπεδο. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με το ίδιο ανάστημα και βάρος. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με την ίδια συναισθηματική ανταπόκριση. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με τα ίδια ταλέντα. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με το ίδιο επίπεδο υγείας. Θα έπρεπε να έχουμε ανθρώπους με τις ίδιες συνήθειες. Θα έπρεπε με άλλα λόγια να είμαστε όχι άνθρωποι αλλά ρομποτάνθρωποι. Και μάλιστα κατευθυνόμενοι σε μια μαζική κλίμακα παραγωγής από κάποιους που επιθυμούν να είναι ρομποτάνθρωποι, αλλοιώνοντας την ανθρώπινη φύση και μακελεύοντας την βιολογικά και ψυχολογικά.
Βέβαια για χάρη μιας εμετικής διαφορετικότητας, δεν είναι καθόλου απαγορευτικό να υπάρχουν ελεγχόμενες παραλλαγές όλων αυτών των τύπων ανθρώπων -υποκατηγορίες επί των κατηγοριών.
Τα προϊόντα όπως προανέφερα μπορούμε να τα ξεχωρίζουμε και να τα προτιμούμε. Οι άνθρωποι όμως δεν είναι τυποποιημένα προϊόντα στο ράφι ή στην βιτρίνα για να διαλέγουμε αυτά που κάθε φορά μας κάνουν κέφι.
Ο ρατσισμός λοιπόν - οργανωμένος ή μη, ως φαινόμενο αναζωπύρωσης στην χώρα μας είναι σίγουρα αρρυθμία. Είναι όμως και εξαγνισμός. Είναι εξαγνισμός γιατί επιτελεί τον εξής σκοπό για μένα: "Οι βρωμιές πριν αποβληθούν βγαίνουν πρώτα στην επιφάνεια".
Ο ρατσισμός λοιπόν - οργανωμένος ή μη, ως φαινόμενο αναζωπύρωσης στην χώρα μας είναι σίγουρα αρρυθμία. Είναι όμως και εξαγνισμός. Είναι εξαγνισμός γιατί επιτελεί τον εξής σκοπό για μένα: "Οι βρωμιές πριν αποβληθούν βγαίνουν πρώτα στην επιφάνεια".
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ