Της `Αννας Δημητρίου - Σαλπαδήμου
Μου γεννήθηκε η εξής απορία: γιατί ως επί το πλείστον οι άνθρωποι δεν τραγουδούν το πρωΐ, ενώ αντιθέτως εγώ από τα μαύρα χαράματα τραγουδούσα; Κι’ακόμα γιατί τα πουλιά κελαϊδούν μόλις ανατείλει ο ήλιος; Τι ναν’αυτό που γυμνάζει τους πνεύμονές τους κι’αντί να τα κουράζει ο συνεχής κελαϊδισμός τους αντιθέτως τα δυναμώνει;
Μελετώντας στις βιβλιογραφίες το αναπνευστικό σύστημα των πτηνών (κύκνος-αϊδόνι) διεπίστωσα ότι, οι μύες των πτερύγων στηρίζονται εις το θωρακικόν τμήμα των πτηνών, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα με το φτερούγισμα να επιτελείται ένα συνεχές γύμνασμα του θωρακικού τμήματος αφ’ενός και της καρδιάς αφ’ετέρου, μιας και είναι γνωστό ότι πνεύμονες και καρδιά λειτουργούν συνεργατικά κι’ότι αυτόματα αν το ένα όργανο νοσεί επιβαρύνεται και το άλλο.
Είναι επίσης γνωστό ότι ένας μυς στο ανθρώπινο σώμα συνδέει την πλευρά μας με τα χέρια.
Επομένως οποιαδήποτε άσκηση γυμνάζει τα χέρια, γυμνάζει και τους πνεύμονες, κολύμπι, βόλεϋ, σουηδική γυμναστική και είναι ευεργετική σ’όσους πάσχουν από βρογχικό άσθμα· όσο για το πρωϊνό τραγούδι είναι γνωστό ότι δρα θεραπευτικά σ’όλες τις ασθένειες και για να ακριβολογούμε, όσοι τραγουδάνε το πρωΐ όπως στην εποχή μου δεν τους πλησιάζουν οι ασθένειες.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ