Αρχές Φεβρουαρίου, το ρομποτικό διαστημικό όχημα Curiosity για πρώτη φορά χρησιμοποίησε το τρυπάνι του στον Άρη για να συλλέξει δείγματα από έναν βράχο στον Κρατήρα Γκέιλ. Σε μια ανάλυση των ορυκτών, όπως ανακοίνωσε η NASA σε συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης 12 Μαρτίου, βρέθηκαν όλες εκείνες οι ενδείξεις που συνιστούν ότι κάποτε υπήρξε εκεί μικροβιακή ζωή.
Τα όργανα του Curiosity ανέλυσαν το πρώτο δείγμα που ελήφθη από το τέλος ενός αρχαίου δικτύου ποταμών. Αυτά τα δίκτυα θα μπορούσαν να προσφέρουν τα χημικά συστατικά και άλλες ευνοϊκές συνθήκες για τη ζωή των μικροβίων, εξήγησαν οι ερευνητές.
Αντίστοιχα ίχνη έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές του Άρη. Παρόλα αυτά στο συγκεκριμένο σημείο το Curiosity βρήκε ότι το νερό δεν ήταν όξινο ή οξειδωτικό σε βαθμό τέτοιο που να εμποδίσει την ανάπτυξη ζωής. Επίσης, τα επίπεδα αλάτων δεν βρίσκονταν σε απαγορευτικά επίπεδα με την παρουσία θειικού ασβεστίου να δείχνει ότι το νερό ήταν ουδέτερο ή ήπια αλκαλικό.
«Θα μπορούσαμε να το πιούμε αυτό το νερό» είπε ο Τζον Γκρότζινγκερ, επιστήμονας της αποστολής Curiosity, διευκρινίζοντας επίσης ότι τα όργανα του ρομποτικού διαστημικού οχήματος δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τον τύπο της μικροβιακής ζωής.
«Τα αργιλώδη ορυκτά αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 20% της σύνθεσης του δείγματος», διευκρίνισε ο Ντέιβιντ Μπλέικ, που εργάζεται με το όργανο «Chemi», το οποίο πραγματοποίησε τις αναλύσεις. Επιπλέον, αυτό το αρχαίο υγρό περιβάλλον, σε αντίθεση με άλλα που έχουν ήδη παρατηρηθεί στον Άρη, δεν ήταν σε μεγάλο βαθμό οξειδωμένο, όξινο ή πολύ αλμυρό, εξήγησαν οι ερευνητές.
Τα όργανα του Curiosity ανέλυσαν το πρώτο δείγμα που ελήφθη από το τέλος ενός αρχαίου δικτύου ποταμών. Αυτά τα δίκτυα θα μπορούσαν να προσφέρουν τα χημικά συστατικά και άλλες ευνοϊκές συνθήκες για τη ζωή των μικροβίων, εξήγησαν οι ερευνητές.
Αντίστοιχα ίχνη έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές του Άρη. Παρόλα αυτά στο συγκεκριμένο σημείο το Curiosity βρήκε ότι το νερό δεν ήταν όξινο ή οξειδωτικό σε βαθμό τέτοιο που να εμποδίσει την ανάπτυξη ζωής. Επίσης, τα επίπεδα αλάτων δεν βρίσκονταν σε απαγορευτικά επίπεδα με την παρουσία θειικού ασβεστίου να δείχνει ότι το νερό ήταν ουδέτερο ή ήπια αλκαλικό.
«Θα μπορούσαμε να το πιούμε αυτό το νερό» είπε ο Τζον Γκρότζινγκερ, επιστήμονας της αποστολής Curiosity, διευκρινίζοντας επίσης ότι τα όργανα του ρομποτικού διαστημικού οχήματος δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τον τύπο της μικροβιακής ζωής.
«Τα αργιλώδη ορυκτά αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 20% της σύνθεσης του δείγματος», διευκρίνισε ο Ντέιβιντ Μπλέικ, που εργάζεται με το όργανο «Chemi», το οποίο πραγματοποίησε τις αναλύσεις. Επιπλέον, αυτό το αρχαίο υγρό περιβάλλον, σε αντίθεση με άλλα που έχουν ήδη παρατηρηθεί στον Άρη, δεν ήταν σε μεγάλο βαθμό οξειδωμένο, όξινο ή πολύ αλμυρό, εξήγησαν οι ερευνητές.
«Μια θεμελιώδης ερώτηση που καλείται να απαντήσει αυτή η αποστολή είναι το κατά πόσο θα μπορούσε ο Άρης να είχε προσφέρει ένα περιβάλλον κατάλληλο για τη ζωή» δήλωσε ο Μάικλ Μέγιερ, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στα κεντρικά της NASA στην Ουάσινγκτον. «Με βάση όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα, η απάντηση είναι ναι» είπε.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ